Prawo do pobytu
Pracownicy
Osoby, które są zatrudnione w innym państwie członkowskim, mają prawo mieszkać na jego terytorium. Prawo pobytu przysługuje również osobom niepracującym, pod warunkiem że aktywnie poszukują pracy. (Zob. też prawo do poszukiwania pracy)
Kraj pobytu może wymagać od takich osób (o statusie „pracownika migrującego pochodzącego z UE”), by zarejestrowały się w odpowiednim urzędzie jako rezydenci tego kraju. (Zob. dyrektywa 2004/38/WE)
Wszelki inne wymogi prawne i administracyjne uzależnione są od długości planowanego pobytu (do 3 miesięcy, dłużej niż 3 miesiące lub pobyt stały).
Członkowie rodziny
Prawo do pobytu w danym kraju mają również, bez względu na posiadane obywatelstwo, następujący członkowie rodziny pracownika:
- małżonek
- zarejestrowany partner (pod warunkiem że w danym kraju zarejestrowane partnerstwa traktowane są na równi z małżeństwem)
- zstępni (również współmałżonka lub partnera), którzy nie ukończyli 21 roku życia lub pozostają na utrzymaniu
- wstępni (np. rodzice, dziadkowie, również współmałżonka lub partnera) pozostający na utrzymaniu
Państwa członkowskie UE są zobowiązane do zapewnienia ułatwionych warunków wjazdu i pobytu również:
- innym członkom rodziny lub gospodarstwa domowego pracownika, którzy pozostają na jego utrzymaniu
- innym członkom rodziny, którzy wymagają osobistej opieki ze względu na stan zdrowia
- partnerowi, z którym pracownik pozostaje w stałym związku.
W przypadku rozwodu, anulowania małżeństwa, zakończenia zarejestrowanego partnerstwa lub wyjazdu pracownika, członkowie jego rodziny mogą, pod pewnymi warunkami, zachować prawo do pobytu w danym kraju.