Przysługują Ci świadczenia rodzinne zgodne z ustawodawstwem kraju, który wypłaca Ci świadczenia dla bezrobotnych, nawet jeśli członkowie Twojej rodziny mieszkają w innym kraju UE, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii lub Szwajcarii.

Jeśli jesteś bezrobotnym pracownikiem transgranicznym (tzw. „pracownikiem przygranicznym”) (>> zobacz nasze strony dotyczące świadczeń dla bezrobotnych), świadczenia dla bezrobotnych otrzymujesz w kraju, w którym mieszkasz, a nie z kraju, w którym byłeś ubezpieczony po raz ostatni. W tym przypadku kraj, w którym mieszkasz, będzie również odpowiedzialny za Twoje świadczenia rodzinne.

Uprawnienia do świadczeń rodzinnych zależą od ustawodawstwa każdego kraju, dlatego należy zwrócić się o radę do lokalnej instytucji zabezpieczenia społecznego. >> W celu znalezienia instytucji, z którą możesz się skontaktować, skorzystaj z naszego wykazu

Będąc emerytem, zwykle otrzymujesz świadczenia rodzinne w kraju, który wypłaca również Twoją emeryturę, pod warunkiem że Twoje dzieci mieszkają w tym samym kraju.

Jeśli Twoje dzieci mieszkają w kraju, który nie wypłaca Ci emerytury, a emeryturę otrzymujesz w więcej niż jednym kraju spośród krajów UE, Islandii, Lichtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii, krajem właściwym do zapewnienia Ci świadczeń rodzinnych jest kraj, w którym Twój okres ubezpieczenia był najdłuższy.

Jeśli Twój były mąż nie przeznacza otrzymywanych świadczeń rodzinnych na utrzymanie członków Twojej rodziny, instytucja przyznająca te świadczenia może podjąć decyzję o wypłacaniu świadczeń bezpośrednio Tobie, jako osobie, która faktycznie utrzymuje rodzinę.

Jeśli chcesz skorzystać z tego prawa, musisz skontaktować się z instytucją zabezpieczenia społecznego w miejscu Twojego zamieszkania. Pracownicy tej instytucji skontaktują się wówczas z instytucją odpowiedzialną za świadczenia w tym innym kraju. >> W celu znalezienia instytucji, z którą możesz się skontaktować, skorzystaj z naszego wykazu

Jeśli rodzice pracują w dwóch różnych krajach spośród krajów UE, Islandii, Liechtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii, a dzieci mieszkają w jednym z tych krajów, krajem odpowiedzialnym za świadczenia rodzinne jest kraj, w którym mieszkają dzieci.

Uprawnienia do świadczeń rodzinnych w kraju, w którym pracujesz są zawieszone do wysokości świadczeń udzielanych w kraju, w którym pracuje Twój małżonek i w którym mieszkają Twoje dzieci. Jeśli kwota świadczeń rodzinnych wypłacana w kraju, w którym pracuje Twój małżonek i w którym mieszkają Twoje dzieci jest mniejsza niż w kraju, w którym pracujesz, różnica będzie wyrównana dodatkiem wypłacanym przez kraj, w którym pracujesz. >> W celu znalezienia instytucji, z którą możesz się skontaktować, skorzystaj z naszego wykazu

W takiej sytuacji instytucja w kraju, w którym udziela się najwyższych świadczeń rodzinnych, wypłaca pełną kwotę tego świadczenia.

Instytucja w drugim kraju zwróci połowę tych wydatków: taka procedura refundacji odbywa się wewnętrznie pomiędzy dwoma zainteresowanymi instytucjami, bez Twojego udziału.

Z reguły świadczenia rodzinne przysługują Ci w kraju, w którym pracujesz lub masz status osoby bezrobotnej. We właściwej instytucji należy złożyć wniosek, w razie potrzeby za pośrednictwem pracodawcy. Instytucja ta skontaktuje się wówczas z instytucjami w kraju, w którym mieszkają członkowie Twojej rodziny w celu uzyskania informacji na ich temat (liczba członków rodziny, ich wiek, adres itp.).

Jeżeli kraj, w którym pracujesz, nie jest odpowiedzialny za Twoje świadczenia zgodnie z „zasadami pierwszeństwa", dana instytucja przekazuje Twój wniosek do instytucji w innym kraju, która jest faktycznie właściwa i która rozpatrzy Twój wniosek tak, jakby został złożony przez Ciebie.

Nie, nie można dwukrotnie otrzymać świadczenia dla tego samego członka rodziny i za ten sam okres. W przypadku pokrywania się uprawnień do świadczeń obowiązują „zasady pierwszeństwa”. Zgodnie z tymi zasadami uprawnienie do świadczenia rodzinnego w jednym z krajów zostanie zawieszone.

Zawieszenie to nie jest jednak całkowite: świadczenia przysługujące od jednego kraju zawiesza się do kwoty świadczeń przysługujących na mocy ustawodawstwa kraju, który ma pierwszeństwo. Oznacza to, że jeśli kwota „zawieszonego” świadczenia rodzinnego jest większa niż świadczenie udzielane przez kraj mający pierwszeństwo, kraj, w którym przysługuje większe świadczenie będzie musiał wypłacać dodatek odpowiadający różnicy pomiędzy kwotami obu świadczeń.