Deze kaart toont de productiefaciliteiten voor macroalgen uitgesplitst naar productiemethode (aquacultuur aan land, offshore aquacultuur , kustaquacultuur of oogsten). De gegevens zijn verzameld in de volgende landen: België, Denemarken, Duitsland, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Noorwegen, Portugal, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Zweden. Macroalgen, ook bekend onder de naam zeewier, maken in Oost- en Zuidoost-Azië al eeuwenlang deel uit van het dieet. De laatste tijd winnen ze ook aan populariteit in Europa, als bronmateriaal voor geneesmiddelen, cosmetica, voedingsmiddelen en energie (biobrandstoffen). Overal in Europa oogsten, kweken of verwerken bedrijven nu macroalgen om er hoogwaardige producten mee te vervaardigen.

Deze kaart toont de productiefaciliteiten voor microalgen uitgesplitst naar productiemethode (fotobioreactoren, open vijvers, fermentoren, fotobioreactoren en open vijvers, fotobioreactoren en fermentoren). De gegevens zijn verzameld in de volgende landen: België, Denemarken, Duitsland, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Noorwegen, Portugal, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Zweden. Microalgen zijn microscopische planten die leven in zowel mariene als zoetwatersystemen, en zowel in de waterkolom als in sediment. Het oogsten, kweken en verwerken van algen voor de vervaardiging van hoogwaardige producten kan een onschatbare bijdrage leveren aan een schoner en gezonder milieu. Daarom is de productie van algen een belangrijk onderdeel van de “blauwe bio-economie”.

Deze kaart toont de aquacultuurproductie per land in de periode 2008-2016, uitgedrukt in duizend ton. Onder aquacultuurproductie wordt verstaan het in gecontroleerde omstandigheden kweken van aquatische (zoet- of zoutwater-)organismen, zoals vis, week- en schaaldieren en waterplanten, voor menselijk gebruik of menselijke consumptie. Aquacultuur impliceert een vorm van ingrijpen in het natuurlijke kweekproces, zoals het regelmatig uitzetten, voederen en beschermen tegen predatoren. Aquacultuur speelt een belangrijke rol in veel opkomende economieën vanwege het potentieel van deze sector voor de voedselproductie en het verminderen van de druk op visbestanden.

Deze kaart toont de aquacultuurproductie per soort en land Onder aquacultuurproductie wordt verstaan het in gecontroleerde omstandigheden kweken van aquatische (zoet- of zoutwater-)organismen, zoals vis, week- en schaaldieren en waterplanten, voor menselijk gebruik of menselijke consumptie. Aquacultuur impliceert een vorm van ingrijpen in het natuurlijke kweekproces, zoals het regelmatig uitzetten, voederen en beschermen tegen predatoren. Aquacultuur speelt een belangrijke rol in veel opkomende economieën vanwege het potentieel van deze sector voor de voedselproductie en het verminderen van de druk op visbestanden. Meer informatie

Deze kaart toont de locaties van schaal- en schelpdierkwekerijen, die over het algemeen gespecialiseerd zijn in de productie van één soort. Schaal- en schelpdieren zijn dieren die in water leven en een schaal, schelp of schelpachtige buitenkant hebben. De belangrijkste productiecategorieën zijn mosselen, oesters, tweekleppigen, kokkels en mantelschelpen. Een belangrijke eigenschap van schaal- en schelpdieren is dat ze plankton kunnen filteren, waardoor ze zeewater ontdoen van een overschot aan deze miscroscopisch kleine groene plantjes en zo de waterkwaliteit verbeteren. De informatie op deze kaart is afkomstig van Euroshell.

Deze kaart toont de locaties van viskwekerijen in zee in de EU en in partnerlanden (voor het jaar 2017). Met "vis" worden hier de beenvissen, zoals zalm, en de kraakbeenvissen, zoals haaien, bedoeld. Schaal- en schelpdieren en andere aquatische dieren worden niet tot de vissen gerekend. Het kweken van vis is een wereldwijd gevestigde en snel groeiende praktijk. In de productiefaciliteiten op zee wordt een breed scala aan soorten gekweekt, en ook de diversiteit neemt gestaag toe. De kaart is gebaseerd op gegevens die zijn verzameld in het kader van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad betreffende veterinairrechtelijke voorschriften voor aquacultuurdieren, die de EU-lidstaten verplicht om alle aquacultuurlocaties met een vergunning binnen hun rechtsgebied te inventariseren.

Deze kaart toont de locaties van viskwekerijen in zoetwater in de EU en in partnerlanden (voor zover er gegevens beschikbaar zijn). Met "vis" worden hier de beenvissen, zoals zalm, en de kraakbeenvissen, zoals haaien, bedoeld. Schaal- en schelpdieren en andere aquatische dieren worden niet tot de vissen gerekend. In de productiefaciliteiten wordt een breed scala aan soorten gekweekt, en ook de diversiteit neemt gestaag toe. De kaart is gebaseerd op gegevens die zijn verzameld in het kader van Richtlijn 2006/88/EG van de Raad betreffende veterinairrechtelijke voorschriften voor aquacultuurdieren, die de EU-lidstaten verplicht om alle aquacultuurlocaties met een vergunning binnen hun rechtsgebied te inventariseren. De beschikbare informatie over soorten is geharmoniseerd. Voor de volgende hoofdsoorten zijn filters beschikbaar: karper, meerval, “andere zoetwatervijvervissen” (snoekbaars, snoek, baars, zeelt, enz. – voornamelijk karperachtigen), forel, zalm (jonge zalm en jonge zalm die voor het eerst naar zee trekt), paling, steur, tilapia, siervissen en andere.

Deze acties vormen de gezamenlijke inspanningen om uiterlijk in 2030 de volgende drie doelen van de missie “Onze oceaan en wateren herstellen” te bereiken:

  1. mariene en zoetwaterecosystemen en biodiversiteit beschermen en herstellen, in lijn met de EU-biodiversiteitsstrategie 2030;
  2. de vervuiling van onze oceaan, zeeën en wateren voorkomen en beëindigen, in lijn met het EU-actieplan “Verontreiniging van lucht, water en bodem naar nul”;
  3. de duurzame blauwe economie koolstofneutraal en circulair maken, in lijn met de voorgestelde Europese klimaatwet en de holistische visie van de strategie voor een duurzame blauwe economie.

Om deze missiedoelen te bereiken, wordt ook:

• een digitaal kennissysteem voor oceanen en wateren opgezet;
• het publiek gemobiliseerd.

Klik hier voor meer informatie over de acties in het kader van de missie.

Ongeveer 160 regio’s in 28 landen hebben zich verenigd in de Conferentie van perifere en maritieme regio’s van Europa (CPMR). Om haar specifieke identiteit te bevorderen en met het oog op de samenwerking in aangelegenheden van gemeenschappelijk belang in elk van de grote zeebekkens, heeft de CPMR zichzelf georganiseerd in de volgende geografische commissies: Atlantische boog, Balkan en Zwarte Zee, Eilanden, Intermediterraan, Oostzee, Noordzee. Deze kaart toont de regio’s die zijn aangesloten bij de CPMR, die opkomt voor de behoeften en belangen van die regio’s tegenover de EU-instellingen en de nationale regeringen. De CPMR zet zich met name in voor de versterking van de maritieme dimensie van Europa door te wijzen op het belang van een geïntegreerd maritiem beleid, een grotere regionalisering van het gemeenschappelijk visserijbeleid en een systeem voor maritieme veiligheid om het toenemende scheepvaartverkeer het hoofd te kunnen bieden.

Parallel aan de jaarlijkse conferentie over de Europese Dag van de Zee (dit jaar in Brest, Frankrijk, 24 en 25 mei 2023) wordt in heel Europa een reeks lokale evenementen voor jongeren en burgers georganiseerd onder de noemer “Europese Dag van de Zee in Mijn Land”.
De Europese Dag van de Zee in Mijn Land is een belangrijk onderdeel van de golf van oceaanbewustzijn en -activisme, die de afgelopen jaren gestaag is toegenomen; de evenementen onder deze noemer worden steeds populairder en trekken elk jaar meer dan 50000 deelnemers. Lokale activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen in havens, kunsttentoonstellingen, workshops, conferenties, seminars, tentoonstellingen over maritieme thema’s, acties op het gebied van oceaangeletterdheid, ecotours en wandelingen in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, bootexcursies, bezoeken aan maritieme musea, schepen, aquaria, scheepswerven enz. zijn gericht op een breed publiek in heel Europa, met een “spel- en pleziercomponent” die rechtstreeks een jonger publiek aanspreekt. De vele Europese regio’s met een maritieme cultuur kunnen deelnemen aan deze evenementen en de cruciale rol van de zeeën en oceanen voor de lokale gemeenschappen onder de aandacht brengen.
De Europese Dag van de Zee in Mijn Land omvat dit jaar fysieke, virtuele en hybride evenementen.
Deze kaart biedt een overzicht van de lokale evenementen in het kader van de Europese Dag van de Zee in Mijn Land 2023 in verschillende landen. Veel organisatoren maken ook gebruik van hun evenementen om de Europese zeeatlas te demonstreren aan burgers, studenten en leerlingen in de hele EU!
Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee, verken de kaart en ga de uitdaging van het Atlas Geocaching Spel aan.

De Europese Dag van de zee, die voor het eerst is gehouden in 2008, is een jaarlijkse EU-conferentie over maritieme zaken en duurzame blauwe groei. Deze conferentie verbindt beleidsmakers, wetenschappers, de sector en de bredere samenleving met elkaar in plenaire en thematische sessies, workshops en een expositieruimte. Deze kaart toont alle locaties waar de jaarlijkse Europese Dag van de zee ooit is gehouden, evenals de locaties die zijn aangewezen voor de komende jaren.

Parallel aan de Europese Dag van de zee worden in heel Europa een reeks lokale evenementen georganiseerd voor jongeren en andere burgers, onder de noemer “Europese Dag van de zee in mijn land”. Dit biedt de vele Europese regio’s met een maritieme cultuur de mogelijkheid om mee te doen aan de Europese Dag en zo de aandacht te vestigen op de vitale rol van de zeeën en oceanen voor lokale gemeenschappen. Deze kaart biedt een overzicht van de 150 evenementen die in het kader van de Europese Dag van de zee worden georganiseerd in de periode april-juli 2019 in twintig landen (vijftien EU-lidstaten en zes niet-EU-lidstaten), zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen door havengebieden, tentoonstellingen over maritieme thema’s, ecotours in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, boottochten, enz. Veel organisatoren gebruiken hun evenementen om leerlingen en studenten te laten kennismaken met de Europese Zeeatlas! Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee met de Europese Dag van de zee, verken de kaart en ga de uitdaging van de Europese Dag van de zee in mijn land! aan.

Parallel aan de Europese Dag van de zee (die dit jaar plaatsvindt op 20 en 21 mei 2021 in Den Helder, Nederland) worden in heel Europa een reeks lokale evenementen georganiseerd voor jongeren en andere burgers, onder de noemer “Europese Dag van de zee in mijn land”.
De “Europese Dag van de zee in mijn land” is een belangrijk onderdeel van de golf van oceaanbewustzijn en -activisme die de afgelopen jaren gestaag is toegenomen; de evenementen onder deze noemer worden steeds populairder en trekken jaarlijks meer dan 30.000 deelnemers. Lokale activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen in havens, kunsttentoonstellingen, workshops, conferenties, seminars, tentoonstellingen over maritieme thema’s, acties op het gebied van oceaangeletterdheid, ecotours en wandelingen in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, bootexcursies, bezoeken aan maritieme musea, schepen, aquaria, scheepswerven enz. zijn gericht op een breed publiek in heel Europa, met een “spel- en pleziercomponent” die rechtstreeks een jonger publiek aanspreekt. De vele Europese regio’s met een maritieme cultuur kunnen deelnemen aan deze evenementen en de cruciale rol van de zeeën en oceanen voor de lokale gemeenschappen onder de aandacht brengen.
Aangezien de COVID-19-crisis nog niet voorbij is, zal de Europese Dag van de zee in mijn land in 2021 zowel virtuele als, indien mogelijk, fysieke evenementen omvatten.
Deze kaart biedt een overzicht van de 232 lokale evenementen die in 2021 in 25 verschillende landen (21 EU-lidstaten en 4 niet-EU-lidstaten) worden georganiseerd in het kader van de Europese Dag van de zee in mijn land. Veel organisatoren maken ook gebruik van hun evenementen om de Europese zeeatlas te demonstreren aan studenten en leerlingen in de hele EU!
Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee met de Europese Dag van de zee 2021, verken de kaart en neem deel aan de schattenjacht.

Parallel aan de Europese Dag van de zee (die dit jaar plaatsvindt op 19 en 20 mei 2022 in Ravenna, Italië) worden in heel Europa een reeks lokale evenementen georganiseerd voor jongeren en andere burgers, onder de noemer “Europese Dag van de zee in mijn land”.
“Europese Dag van de zee in mijn land” is een belangrijk onderdeel van de golf van oceaanbewustzijn en -activisme die de afgelopen jaren gestaag is toegenomen; de evenementen onder deze noemer worden steeds populairder en trekken jaarlijks meer dan 50.000 deelnemers. Lokale activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen in havens, kunsttentoonstellingen, workshops, conferenties, seminars, tentoonstellingen over maritieme thema’s, acties op het gebied van oceaangeletterdheid, ecotours en wandelingen in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, bootexcursies, bezoeken aan maritieme musea, schepen, aquaria, scheepswerven enz. zijn gericht op een breed publiek in heel Europa, met een “spel- en pleziercomponent” die rechtstreeks een jonger publiek aanspreekt. De vele Europese regio’s met een maritieme cultuur kunnen deelnemen aan deze evenementen en de cruciale rol van de zeeën en oceanen voor de lokale gemeenschappen onder de aandacht brengen.
Aangezien de COVID-19-crisis nog niet voorbij is, zal de Europese Dag van de zee in mijn land in 2022 zowel virtuele als, indien mogelijk, fysieke evenementen omvatten.
Deze kaart biedt een overzicht van de lokale evenementen die in 2022 in 29 verschillende landen (22 EU-lidstaten en 7 niet-EU-lidstaten) worden georganiseerd in het kader van de Europese Dag van de zee in mijn land. Veel organisatoren maken ook gebruik van hun evenementen om de Europese zeeatlas te demonstreren aan studenten en leerlingen in de hele EU!
Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee met de Europese Dag van de zee 2022, verken de kaart en neem deel aan de bootrace.

In parallel to the annual European Maritime Day (EMD) conference (this year in Svendborg, Denmark, on 30-31 May 2024), a series of local related events are organised across Europe, reaching out to young people and citizens under the ‘EMD in my Country’ label. The objective is for people to realise that activities at sea (coastal tourism, fishing, sailing, shipping, offshore renewable energy, aquaculture etc.) are key for the EU’s citizens and economies. The EU has 68,000 km of coastline and about one third of the EU population lives within 50 km of the coast.
Since the first edition in 2018, the number of European Maritime Day in My Country events has increased significantly, with a wide range of activities such as beach clean-ups, guided tours, art exhibitions, workshops, and conferences. In 2023, 494 events were organised in 31 countries, both in the EU and outside the EU.
EMD In My Country this year includes physical, virtual and hybrid events.
This map offers an overview of the EMD in my Country 2024 local events in different countries. Many organisers also use their events to demonstrate the European Atlas of the Seas to citizens, students and pupils across
To make this map even more unique, we have hidden something special in it. Join the celebrations, explore the map and try to solve the Blue Economy Challenge.

Deze kaart toont de vier gebieden waarvoor macroregionale strategieën zijn ontwikkeld, plus het gebied waarop de maritieme strategie voor het gebied van de Atlantische Oceaan betrekking heeft. Een macroregionale strategie is een door de Europese Raad bekrachtigde geïntegreerde strategie om gemeenschappelijke uitdagingen van een gegeven geografisch gebied aan te gaan. Op die manier kunnen lidstaten en derde landen in hetzelfde geografische gebied profiteren van een versterkte samenwerking, die tevens bijdraagt tot een grotere economische, sociale en territoriale cohesie.

Europa beschikt over een uitgebreid netwerk van mariene infrastructuur voor natuurkundig, biologisch en chemisch onderzoek, zoals onderzoeksvaartuigen, inscheepbare apparatuur en onderzoeks- en testfaciliteiten op land en op zee, alsmede over een groot aantal waarnemingsposten op afstand en ter plaatse. Deze kaart toont de verschillende faciliteiten op basis van de EurOcean-databank van mariene onderzoeksinfrastructuur. Klik op de kaart om de belangrijkste kenmerken van elke faciliteit te bekijken. De kaart bevat ook links en contactgegevens van exploitanten voor nadere informatie over deze faciliteiten.

Europa kent vier samenwerkingsstructuren die zijn opgezet om lidstaten en buurlanden die mariene wateren met elkaar delen bijeen te brengen en gezamenlijk het mariene milieu te beschermen: de regionale zeeverdragen. Deze kaart toont de maritieme regio’s die worden bestreken door regionale zeeverdragen (Verdrag van Helsinki, Verdrag van Barcelona, Verdrag van Boekarest, Ospar-verdrag) voor de bescherming van het mariene milieu. Bij het ontwikkelen van hun mariene strategieën maken de lidstaten gebruik van deze bestaande regionale samenwerkingsverbanden om hun beleid onderling te coördineren.

Deze kaart toont de ontwikkeling van het werkloosheidscijfer voor vrouwen en mannen in Europese grote(re) steden.De gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

Deze kaart toont de ontwikkeling van de bevolking van grote(re) Europese steden uitgesplitst naar staatsburgerschap en geboorteland. De gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

Deze kaart toont de bevolking in de steden, uitgesplitst naar leeftijdsgroep en geslacht. De gegevens zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

Deze kaart toont het aandeel van de bevolking van 65 jaar en ouder in verhouding tot het nationale gemiddelde (=100). Wanneer de waarde van de indicator in een bepaalde Europese regio lager dan 100 is, is het aandeel van de bevolking van 65 jaar en ouder lager dan het nationale gemiddelde. Wanneer de waarde van de indicator hoger dan 100 is, is het aandeel van de bevolking van 65 jaar en ouder hoger dan het nationale gemiddelde.

Deze kaart toont de bevolkingsdichtheid in verhouding tot het nationale gemiddelde (=100) Wanneer de waarde van de indicator in een bepaalde Europese regio lager dan 100 is, ligt de bevolkingsdichtheid onder het nationale gemiddelde. Wanneer de waarde van de indicator hoger dan 100 is, ligt de bevolkingsdichtheid boven het nationale gemiddelde.

Deze kaart toont de bevolkingsdichtheid van kustgebieden/niet-kustgebieden in Europa De bevolkingsdichtheid is de verhouding tussen de (jaarlijkse gemiddelde) bevolking van een regio en de (land)oppervlakte van de regio in km². Wanneer er geen gegevens over de landoppervlakte beschikbaar zijn, wordt het totale grondgebied (inclusief binnenwateren) gebruikt.

Deze kaart toont de ontwikkeling van de bevolkingsgrootte per regio en per jaar. De indicator heeft twee componenten: de natuurlijke verandering en de nettomigratie, plus statistische correcties. De natuurlijke verandering is het verschil tussen het aantal levendgeborenen en het aantal sterfgevallen. Een positieve natuurlijke verandering wordt vaak natuurlijke toename genoemd. De nettomigratie is het verschil tussen het aantal immigranten en het aantal emigranten.

Deze kaart toont de bevolkingsontwikkeling op basis van gegevens over de totale bevolking en het aantal geboorten en sterfgevallen per kustgebied/niet-kustgebied in Europa. Het ruwe percentage van de totale bevolkingsontwikkeling is de verhouding tussen de bevolkingsontwikkeling gedurende het jaar (het verschil tussen de bevolkingsgrootte op 1 januari van twee opeenvolgende jaren) en de gemiddelde bevolkingsgrootte in dat jaar.

Deze kaart toont de bevolkingsontwikkeling in de steden. De gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

.....

Deze kaart toont het aandeel van de economisch actieve bevolking per Europese regio in verhouding tot het nationale gemiddelde (=100). Wanneer de waarde van de indicator in de regio lager dan 100 is, is het aandeel van de economisch actieve bevolking lager dan het nationale gemiddelde. Wanneer de waarde van de indicator hoger dan 100 is, is het aandeel van de economisch actieve bevolking hoger dan het nationale gemiddelde.

Deze kaart toont de gemiddelde omvang van gezinnen in de steden. De gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

De “European Settlement Map” toont de menselijke nederzettingen in Europa op basis van satellietbeelden (SPOT5 en SPOT6). Meer specifiek geeft deze kaart het percentage bebouwd gebied per ruimtelijke eenheid weer.

Deze kaart toont het aantal studenten in het hoger onderwijs in de steden. De gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

Deze kaart toont de verdeling van de bevolking tussen stad en platteland. In overwegend stedelijke gebieden vertegenwoordigt de plattelandsbevolking minder dan 20% van de totale bevolking. In intermediaire regio’s vertegenwoordigt de plattelandsbevolking 20-50% van de totale bevolking. Tot slot vertegenwoordigt de plattelandsbevolking in overwegend rurale gebieden 50% of meer van de totale bevolking.

Deze kaart toont cijfers over de vruchtbaarheid en de sterfte in steden. De gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot de verbetering van de kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS). Aanvullende informatie over statistieken betreffende Europese steden

Deze kaart toont het werkloosheidspercentage in verschillende Europese regio’s in verhouding tot het nationale gemiddelde (=100). Wanneer de waarde van de indicator in de regio lager dan 100 is, ligt het werkloosheidspercentage onder het nationale gemiddelde. Wanneer de waarde van de indicator hoger dan 100 is, ligt het werkloosheidspercentage boven het nationale gemiddelde.

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren.Deze kaart geeft informatie over de totale werkgelegenheid in de belangrijkste sectoren van de ontwikkelde blauwe economie (kusttoerisme, biologische rijkdommen van de zee, mariene niet-levende hulpbronnen, havenactiviteiten, scheepsbouw, scheepsreparatie en zeevervoer) in de Europese Unie. Per lidstaat wordt de werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat als percentage van de totale economisch actieve bevolking weergegeven, terwijl u voor elk land informatie kunt vinden over de werkgelegenheid in elke sector en de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in de totale blauwe economie sinds 2009.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren.Deze kaart biedt informatie over de werkgelegenheid in de sector scheepsbouw en scheepsreparatie in de Europese Unie. Per lidstaat wordt de werkgelegenheid in de sector weergegeven als percentage van de totale werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat. Voor elk land kunt u informatie vinden over de werkgelegenheid in elke subsector (scheepsbouw, scheepsreparatie, uitrusting, machines), de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in de sector sinds 2009 en het aantal personen dat elk jaar werkzaam was in de sector.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren. Deze kaart biedt informatie over de werkgelegenheid in de winning van delfstoffen, olie en gas op zee in de Europese Unie. Per lidstaat wordt de werkgelegenheid in de sector weergegeven als percentage van de totale werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat. Voor elk land kunt u informatie vinden over de werkgelegenheid in elke subsector (winning- en ondersteunende activiteiten), de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in de sector sinds 2009 en het aantal personen dat elk jaar werkzaam was in de sector.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren. Deze kaart geeft informatie over de werkgelegenheid in de sector extractie (visserij en aquacultuur) en afzet van biologische rijkdomen van de zee in de Europese Unie. Per lidstaat wordt de werkgelegenheid in de sector weergegeven als percentage van de totale werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat. Voor elk land kunt u informatie vinden over de werkgelegenheid in elke subsector (aquacultuur, vangstvisserij, verwerking en distributie), de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in de sector biologische rijkdommen van de zee sinds 2009 en het precieze aantal personen dat elk jaar werkzaam was in de sector.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren.Deze kaart biedt informatie over de werkgelegenheid in havens en opslagfaciliteiten en bij de aanleg van waterinfrastructuur in de Europese Unie. Per lidstaat wordt de werkgelegenheid in de sector weergegeven als percentage van de totale werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat. Voor elk land kunt u informatie vinden over de werkgelegenheid in elke subsector (laden/lossen, opslag, waterprojecten, diensten), de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in de sector sinds 2009 en het aantal personen dat elk jaar werkzaam was in de sector.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren. Deze kaart geeft informatie over de werkgelegenheid binnen de sector kusttoerisme in de Europese Unie. Meer specifiek wordt per lidstaat de werkgelegenheid in deze sector weergegeven als percentage van de totale werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat. Voor elk land kunt u informatie vinden over de werkgelegenheid in elke subsector (accommodatie, vervoer en andere), de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in het kusttoerisme sinds 2009 en het precieze aantal personen dat elk jaar werkzaam was in het kusttoerisme.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

De oceanen, zeeën en kusten van Europa vormen een belangrijke bron van bedrijvigheid voor de Europese economie door banen en waarde te creëren. De term “blauwe economie” heeft betrekking op economische activiteiten die verband houden met onze oceanen, zeeën en kusten en bestrijkt een breed scala aan onderling verbonden en opkomende sectoren. Deze kaart biedt informatie over de werkgelegenheid in de sector zeevervoer in de Europese Unie. Per lidstaat wordt de werkgelegenheid in de sector weergegeven als percentage van de totale werkgelegenheid in de blauwe economie van die lidstaat. Voor elk land kunt u informatie vinden over de werkgelegenheid in elke subsector (zee- en kustvervoer, binnenscheepvaart, verhuur), de ontwikkeling van de totale werkgelegenheid in de sector sinds 2009 en het aantal personen dat elk jaar werkzaam was in de sector.

Eigenaar van de gegevens: DG MARE

Dashboards bekijken

Mariene energie of mariene elektriciteit (ook wel oceaanenergie, oceaanelektriciteit of mariene hydrokinetische energie genoemd) is de energie die wordt gewonnen uit zeegolven, getijden, het zoutgehalte van zeewater en verschillen in de zeewatertemperatuur. De circulatie van water in de wereldzeeën creëert een enorme voorraad aan kinetische energie (energie in beweging). De kaart toont de locatie van projecten waarin deze energie wordt omgezet in elektriciteit voor huishoudens, de vervoerssector en de industrie.

Deze kaart toont de gemiddelde windsnelheid en -richting op 237 locaties die ongeveer 100 km van elkaar en circa 50 tot 100 km buiten de Europese kust liggen. De waarnemingen van de windsnelheid en -richting zijn verzameld met behulp van de hoogtemeter- en verstrooiingsmetersensoren van de satellieten ERS-1, ERS-2, Topex/Poseidon en Geosat. De waarnemingsgegevens zijn beschikbaar in de databank op waveclimate.com. Op basis van deze waarnemingen zijn gemiddelden berekend voor een gebied van 200 bij 200 km rond elke locatie.

Deze kaart toont de gemiddelde getijdenamplitude d.w.z. de helft van het hoogteverschil tussen hoog- en laagtij, op 237 locaties die ongeveer 100 km van elkaar en circa 50 tot 100 km buiten de Europese kust liggen. De waarnemingen zijn berekend op basis van een getijdenmodel dat is gebaseerd op acht jaar aan metingen van satelliethoogtemeters en op getijdemetingen van ongeveer 7300 kuststations.

Deze kaart toont de significante golfhoogte en -richting op 237 locaties die ongeveer 100 km van elkaar en circa 50 tot 100 km buiten de Europese kust liggen. De waarnemingen van de golfhoogte en -richting zijn verzameld met behulp van de hoogtemeter- en verstrooiingsmetersensoren van de satellieten ERS-1, ERS-2, Topex/Poseidon en Geosat. De waarnemingsgegevens zijn beschikbaar in de databank op waveclimate.com. Op basis van deze waarnemingen zijn gemiddelden berekend voor een gebied van 200 bij 200 km rond elke locatie.

In moderne kerncentrales wordt warmte opgewekt door kernsplijting, waarbij uraniumatomen worden gesplitst om grote hoeveelheden energie vrij te maken. Deze warmte wordt gebruikt om water om te zetten in stoom en een turbine aan te drijven die elektriciteit opwekt. Voor de veilige behandeling van de enorme hoeveelheden warmte die bij kernsplijting vrijkomen wordt in deze centrales een koelsysteem gebruikt. Omdat water een uitstekend middel is om een reactor af te koelen, zijn veel kerncentrales gevestigd aan rivieren en kusten, waar water ruimschoots voorhanden en gratis is. De kaart toont de locaties, de operationele status en andere kenmerken van kerncentrales aan de kust. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van gegevens uit verschillende EU- en niet-EU-bronnen en wordt elk jaar geactualiseerd.

Windenergie, waarbij een windturbine wind omzet in elektriciteit, is een toonaangevende bron van duurzame energie. Omdat de wind boven zee doorgaans constanter en krachtiger is, kunnen grote groepen van windmolens op zee, “windmolenparken” genoemd, zorgen voor een gestage aanvoer van schone windenergie. De kaart toont de locaties en operationele status van windmolenparken in de Europese zeeën. De uit verschillende bronnen in de EU afkomstige informatie is door het Centro Tecnológico del Mar (CETMAR) geaggregeerd voor het Europees marien observatie- en datanetwerk (EMODnet).

Mariene energie of mariene elektriciteit (ook wel oceaanenergie, oceaanelektriciteit of mariene hydrokinetische energie genoemd) is de energie die wordt gewonnen uit zeegolven, getijden, het zoutgehalte van zeewater en verschillen in de zeewatertemperatuur. De circulatie van water in de wereldzeeën creëert een enorme voorraad aan kinetische energie (energie in beweging). De kaart toont de locaties waar nieuwe technologieën worden ontwikkeld om deze energie om te zetten in elektriciteit voor huishoudens, de vervoerssector en de industrie.

Offshore-installaties zijn structuren en faciliteiten die zijn aangelegd in een mariene omgeving en doorgaans bestemd zijn voor de productie en transmissie van elektriciteit, olie, gas en andere hulpbronnen. De kaart toont de locatie en operationele status van die offshore-installaties. De informatie is afgeleid uit de gegevensreeksen van het Verdrag inzake de bescherming van het mariene milieu in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan (Ospar). In het kader van dit verdrag wordt toezicht gehouden op de ontwikkeling van offshore-installaties en wordt een geactualiseerde inventaris van alle offshore olie- en gasinstallaties in het Ospar-gebied bijgehouden.

Windenergie, waarbij een windturbine wind omzet in elektriciteit, is een toonaangevende duurzame energiebron. Omdat de wind boven zee doorgaans constanter en krachtiger is, kunnen grote groepen van windmolens op zee, “windmolenparken” genoemd, zorgen voor een gestage aanvoer van schone windenergie. De kaart toont de omvang, de operationele status en andere kenmerken van offshore-windmolenparken in de Europese zeeën. De uit verschillende bronnen in de EU afkomstige informatie is door het Centro Tecnológico del Mar (CETMAR) geaggregeerd voor het Europees marien observatie- en datanetwerk (EMODnet).

Een geografisch raster is een denkbeeldig netwerk van lijnen dat over de aarde is gelegd en dat fungeert als referentiesysteem voor het bepalen van elke specifieke locatie op aarde. De verticale lijnen geven de lengtegraad aan, en de horizontale lijnen de breedtegraden. Het punt waar deze lijnen elkaar kruisen is de exacte locatie. De lengtegraadlijnen geven de graden van oost naar west aan en lopen verticaal tussen de Noordpool en de Zuidpool. De breedtegraadlijnen geven de graden van noord naar zuid aan, waarbij 0 graden precies halverwege de Noordpool en de Zuidpool ligt.

De EEA – De kustlijn is het gebied waar het land grenst aan de zee of de oceaan. Deze kustlijnkaart voor zeer gedetailleerde analyse, voor geografisch Europa, is opgesteld door het Europees Milieuagentschap (EEA). De schaal is 1:100.000. De gegevens zijn afkomstig van satellietbeelden (Euhydro, GSHHG). Om aan de vereisten van de natuurrichtlijnen, de kaderrichtlijn water en de kaderrichtlijn mariene strategie van de EU te voldoen zijn enkele handmatige wijzigingen aangebracht.

Deze kaart toont de lidstaten van de Europese Unie, de kandidaat-lidstaten en de potentiële kandidaat-lidstaten. Voor elk land wordt belangrijke informatie gegeven, zoals de omvang, de bevolkingsgrootte, de hoofdstad, de vlag, enz.

Deze kaart toont de grenzen van de Europese landen.

National Geospatial-Intelligence Agency – Zee- en oceaanbodems vertonen complexe en gevarieerde geografische kenmerken die zijn gevormd als gevolg van tektonische, vulkanische, erosie- en afzettingprocessen en de onderlinge wisselwerkingen tussen die processen. Deze kaart geeft de namen van onderzeese bodemreliëfs (mid-oceanische ruggen, troggen, submariene canyons, zeebergen, enz.).

Deze kaart toont de namen en grenzen van de belangrijkste oceanen en zeeën van de wereld zoals gedefinieerd door de Internationale Hydrografische Organisatie (IHO). (jaar: 1953 – Grenzen van oceanen en zeeën, speciale publicatie nr. 23)

Deze acties vormen de gezamenlijke inspanningen om uiterlijk in 2030 de volgende drie doelen van de missie “Onze oceaan en wateren herstellen” te bereiken:

  1. mariene en zoetwaterecosystemen en biodiversiteit beschermen en herstellen, in lijn met de EU-biodiversiteitsstrategie 2030;
  2. de vervuiling van onze oceaan, zeeën en wateren voorkomen en beëindigen, in lijn met het EU-actieplan “Verontreiniging van lucht, water en bodem naar nul”;
  3. de duurzame blauwe economie koolstofneutraal en circulair maken, in lijn met de voorgestelde Europese klimaatwet en de holistische visie van de strategie voor een duurzame blauwe economie.

Om deze missiedoelen te bereiken, wordt ook:

• een digitaal kennissysteem voor oceanen en wateren opgezet;
• het publiek gemobiliseerd.

Klik hier voor meer informatie over de acties in het kader van de missie.

Ongeveer 160 regio’s in 28 landen hebben zich verenigd in de Conferentie van perifere en maritieme regio’s van Europa (CPMR). Om haar specifieke identiteit te bevorderen en met het oog op de samenwerking in aangelegenheden van gemeenschappelijk belang in elk van de grote zeebekkens, heeft de CPMR zichzelf georganiseerd in de volgende geografische commissies: Atlantische boog, Balkan en Zwarte Zee, Eilanden, Intermediterraan, Oostzee, Noordzee. Deze kaart toont de regio’s die zijn aangesloten bij de CPMR, die opkomt voor de behoeften en belangen van die regio’s tegenover de EU-instellingen en de nationale regeringen. De CPMR zet zich met name in voor de versterking van de maritieme dimensie van Europa door te wijzen op het belang van een geïntegreerd maritiem beleid, een grotere regionalisering van het gemeenschappelijk visserijbeleid en een systeem voor maritieme veiligheid om het toenemende scheepvaartverkeer het hoofd te kunnen bieden.

Parallel aan de jaarlijkse conferentie over de Europese Dag van de Zee (dit jaar in Brest, Frankrijk, 24 en 25 mei 2023) wordt in heel Europa een reeks lokale evenementen voor jongeren en burgers georganiseerd onder de noemer “Europese Dag van de Zee in Mijn Land”.
De Europese Dag van de Zee in Mijn Land is een belangrijk onderdeel van de golf van oceaanbewustzijn en -activisme, die de afgelopen jaren gestaag is toegenomen; de evenementen onder deze noemer worden steeds populairder en trekken elk jaar meer dan 50000 deelnemers. Lokale activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen in havens, kunsttentoonstellingen, workshops, conferenties, seminars, tentoonstellingen over maritieme thema’s, acties op het gebied van oceaangeletterdheid, ecotours en wandelingen in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, bootexcursies, bezoeken aan maritieme musea, schepen, aquaria, scheepswerven enz. zijn gericht op een breed publiek in heel Europa, met een “spel- en pleziercomponent” die rechtstreeks een jonger publiek aanspreekt. De vele Europese regio’s met een maritieme cultuur kunnen deelnemen aan deze evenementen en de cruciale rol van de zeeën en oceanen voor de lokale gemeenschappen onder de aandacht brengen.
De Europese Dag van de Zee in Mijn Land omvat dit jaar fysieke, virtuele en hybride evenementen.
Deze kaart biedt een overzicht van de lokale evenementen in het kader van de Europese Dag van de Zee in Mijn Land 2023 in verschillende landen. Veel organisatoren maken ook gebruik van hun evenementen om de Europese zeeatlas te demonstreren aan burgers, studenten en leerlingen in de hele EU!
Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee, verken de kaart en ga de uitdaging van het Atlas Geocaching Spel aan.

De Europese Dag van de zee, die voor het eerst is gehouden in 2008, is een jaarlijkse EU-conferentie over maritieme zaken en duurzame blauwe groei. Deze conferentie verbindt beleidsmakers, wetenschappers, de sector en de bredere samenleving met elkaar in plenaire en thematische sessies, workshops en een expositieruimte. Deze kaart toont alle locaties waar de jaarlijkse Europese Dag van de zee ooit is gehouden, evenals de locaties die zijn aangewezen voor de komende jaren.

Parallel aan de Europese Dag van de zee worden in heel Europa een reeks lokale evenementen georganiseerd voor jongeren en andere burgers, onder de noemer “Europese Dag van de zee in mijn land”. Dit biedt de vele Europese regio’s met een maritieme cultuur de mogelijkheid om mee te doen aan de Europese Dag en zo de aandacht te vestigen op de vitale rol van de zeeën en oceanen voor lokale gemeenschappen. Deze kaart biedt een overzicht van de 150 evenementen die in het kader van de Europese Dag van de zee worden georganiseerd in de periode april-juli 2019 in twintig landen (vijftien EU-lidstaten en zes niet-EU-lidstaten), zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen door havengebieden, tentoonstellingen over maritieme thema’s, ecotours in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, boottochten, enz. Veel organisatoren gebruiken hun evenementen om leerlingen en studenten te laten kennismaken met de Europese Zeeatlas! Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee met de Europese Dag van de zee, verken de kaart en ga de uitdaging van de Europese Dag van de zee in mijn land! aan.

Parallel aan de Europese Dag van de zee (die dit jaar plaatsvindt op 20 en 21 mei 2021 in Den Helder, Nederland) worden in heel Europa een reeks lokale evenementen georganiseerd voor jongeren en andere burgers, onder de noemer “Europese Dag van de zee in mijn land”.
De “Europese Dag van de zee in mijn land” is een belangrijk onderdeel van de golf van oceaanbewustzijn en -activisme die de afgelopen jaren gestaag is toegenomen; de evenementen onder deze noemer worden steeds populairder en trekken jaarlijks meer dan 30.000 deelnemers. Lokale activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen in havens, kunsttentoonstellingen, workshops, conferenties, seminars, tentoonstellingen over maritieme thema’s, acties op het gebied van oceaangeletterdheid, ecotours en wandelingen in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, bootexcursies, bezoeken aan maritieme musea, schepen, aquaria, scheepswerven enz. zijn gericht op een breed publiek in heel Europa, met een “spel- en pleziercomponent” die rechtstreeks een jonger publiek aanspreekt. De vele Europese regio’s met een maritieme cultuur kunnen deelnemen aan deze evenementen en de cruciale rol van de zeeën en oceanen voor de lokale gemeenschappen onder de aandacht brengen.
Aangezien de COVID-19-crisis nog niet voorbij is, zal de Europese Dag van de zee in mijn land in 2021 zowel virtuele als, indien mogelijk, fysieke evenementen omvatten.
Deze kaart biedt een overzicht van de 232 lokale evenementen die in 2021 in 25 verschillende landen (21 EU-lidstaten en 4 niet-EU-lidstaten) worden georganiseerd in het kader van de Europese Dag van de zee in mijn land. Veel organisatoren maken ook gebruik van hun evenementen om de Europese zeeatlas te demonstreren aan studenten en leerlingen in de hele EU!
Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee met de Europese Dag van de zee 2021, verken de kaart en neem deel aan de schattenjacht.

Parallel aan de Europese Dag van de zee (die dit jaar plaatsvindt op 19 en 20 mei 2022 in Ravenna, Italië) worden in heel Europa een reeks lokale evenementen georganiseerd voor jongeren en andere burgers, onder de noemer “Europese Dag van de zee in mijn land”.
“Europese Dag van de zee in mijn land” is een belangrijk onderdeel van de golf van oceaanbewustzijn en -activisme die de afgelopen jaren gestaag is toegenomen; de evenementen onder deze noemer worden steeds populairder en trekken jaarlijks meer dan 50.000 deelnemers. Lokale activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, rondleidingen in havens, kunsttentoonstellingen, workshops, conferenties, seminars, tentoonstellingen over maritieme thema’s, acties op het gebied van oceaangeletterdheid, ecotours en wandelingen in gebieden met belangrijk maritiem erfgoed, bootexcursies, bezoeken aan maritieme musea, schepen, aquaria, scheepswerven enz. zijn gericht op een breed publiek in heel Europa, met een “spel- en pleziercomponent” die rechtstreeks een jonger publiek aanspreekt. De vele Europese regio’s met een maritieme cultuur kunnen deelnemen aan deze evenementen en de cruciale rol van de zeeën en oceanen voor de lokale gemeenschappen onder de aandacht brengen.
Aangezien de COVID-19-crisis nog niet voorbij is, zal de Europese Dag van de zee in mijn land in 2022 zowel virtuele als, indien mogelijk, fysieke evenementen omvatten.
Deze kaart biedt een overzicht van de lokale evenementen die in 2022 in 29 verschillende landen (22 EU-lidstaten en 7 niet-EU-lidstaten) worden georganiseerd in het kader van de Europese Dag van de zee in mijn land. Veel organisatoren maken ook gebruik van hun evenementen om de Europese zeeatlas te demonstreren aan studenten en leerlingen in de hele EU!
Om deze kaart nog unieker te maken, hebben we er iets bijzonders in verstopt. Doe mee met de Europese Dag van de zee 2022, verken de kaart en neem deel aan de bootrace.

In parallel to the annual European Maritime Day (EMD) conference (this year in Svendborg, Denmark, on 30-31 May 2024), a series of local related events are organised across Europe, reaching out to young people and citizens under the ‘EMD in my Country’ label. The objective is for people to realise that activities at sea (coastal tourism, fishing, sailing, shipping, offshore renewable energy, aquaculture etc.) are key for the EU’s citizens and economies. The EU has 68,000 km of coastline and about one third of the EU population lives within 50 km of the coast.
Since the first edition in 2018, the number of European Maritime Day in My Country events has increased significantly, with a wide range of activities such as beach clean-ups, guided tours, art exhibitions, workshops, and conferences. In 2023, 494 events were organised in 31 countries, both in the EU and outside the EU.
EMD In My Country this year includes physical, virtual and hybrid events.
This map offers an overview of the EMD in my Country 2024 local events in different countries. Many organisers also use their events to demonstrate the European Atlas of the Seas to citizens, students and pupils across
To make this map even more unique, we have hidden something special in it. Join the celebrations, explore the map and try to solve the Blue Economy Challenge.

Deze kaart toont de vier gebieden waarvoor macroregionale strategieën zijn ontwikkeld, plus het gebied waarop de maritieme strategie voor het gebied van de Atlantische Oceaan betrekking heeft. Een macroregionale strategie is een door de Europese Raad bekrachtigde geïntegreerde strategie om gemeenschappelijke uitdagingen van een gegeven geografisch gebied aan te gaan. Op die manier kunnen lidstaten en derde landen in hetzelfde geografische gebied profiteren van een versterkte samenwerking, die tevens bijdraagt tot een grotere economische, sociale en territoriale cohesie.

Europa beschikt over een uitgebreid netwerk van mariene infrastructuur voor natuurkundig, biologisch en chemisch onderzoek, zoals onderzoeksvaartuigen, inscheepbare apparatuur en onderzoeks- en testfaciliteiten op land en op zee, alsmede over een groot aantal waarnemingsposten op afstand en ter plaatse. Deze kaart toont de verschillende faciliteiten op basis van de EurOcean-databank van mariene onderzoeksinfrastructuur. Klik op de kaart om de belangrijkste kenmerken van elke faciliteit te bekijken. De kaart bevat ook links en contactgegevens van exploitanten voor nadere informatie over deze faciliteiten.

Europa kent vier samenwerkingsstructuren die zijn opgezet om lidstaten en buurlanden die mariene wateren met elkaar delen bijeen te brengen en gezamenlijk het mariene milieu te beschermen: de regionale zeeverdragen. Deze kaart toont de maritieme regio’s die worden bestreken door regionale zeeverdragen (Verdrag van Helsinki, Verdrag van Barcelona, Verdrag van Boekarest, Ospar-verdrag) voor de bescherming van het mariene milieu. Bij het ontwikkelen van hun mariene strategieën maken de lidstaten gebruik van deze bestaande regionale samenwerkingsverbanden om hun beleid onderling te coördineren.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

In het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) volgt de Waarnemingspost voor de EU-markt voor visserij- en aquacultuurproducten (Eumofa) het volume, de waarde en de prijs van visserij- en aquacultuurproducten vanaf de eerste verkoop tot de detailhandel, inclusief in- en uitvoer. Met de eerste verkoop wordt de aangelande vis bedoeld die op een visafslag wordt geregistreerd of verkocht aan geregistreerde kopers of producentenorganisaties. Een eerste verkoop is niet per definitie hetzelfde als een aanlanding omdat de eerste verkoop geen vis omvat die wordt aangeland door vaartuigen van verwerkingsbedrijven of die rechtstreeks aan verwerkers wordt verkocht. Op deze kaart is te zien waar de visafslagen voor de maandelijkse eerste verkopen precies gevestigd zijn in België, Duitsland, Denemarken, Estland, Frankrijk, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Spanje, Zweden en het VK. Klik op een afslag voor meer informatie over het volume, de waarde en de prijs van de eerste verkopen. Deze kaart is door Eumofa samengesteld op basis van gegevens van nationale overheden en uit commerciële bronnen. De informatie is beschikbaar gesteld via EMODnet Human Activities.

EUMOFA – Deze kaart toont het totale volume (intra-EU en extra-EU) van de in- en uitvoer van visserij- en aquacultuurproducten.

EUMOFA – Deze kaart toont het totale waarde (intra-EU en extra-EU) van de in- en uitvoer van visserij- en aquacultuurproducten.

EUMOFA – Deze kaart toont de productiewaarde van de sector verwerking van visserijproducten.

Deze kaart toont de dichtheid aan de zoöplanktonsoort Acartia, een eenoogkreeft, in Europese wateren in de winter. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en zijn een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Acartia, een eenoogkreeft, in Europese wateren in het najaar. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid aan de zoöplanktonsoort Acartia, een eenoogkreeft, in Europese wateren in het voorjaar. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid aan de zoöplanktonsoort Calanus finmarchicus, een eenoogkreeft, in Europese wateren in de zomer. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Acartia, een eenoogkreeft, in Europese wateren in de zomer. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Calanus finmarchicus, een eenoogkreeft, in Europese wateren in de winter. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Calanus finmarchicus, een eenoogkreeft, in Europese wateren in het najaar. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid aan de zoöplanktonsoort Calanus finmarchicus, een eenoogkreeft, in Europese wateren in het voorjaar. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Temora longicornis, een eenoogkreeft, in Europese wateren in de winter. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Temora longicornis, een eenoogkreeft, in Europese wateren in de zomer. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Temora longicornis, een eenoogkreeft, in Europese wateren in het najaar. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont de dichtheid van de zoöplanktonsoort Temora longicornis, een eenoogkreeft, in Europese wateren in het voorjaar. De gegevens over de dichtheid zijn verzameld met behulp van de Continuous Plankton Recorder (CPR). Een eenoogkreeft is een zoöplanktonsoort, een schaaldiertje dat in de verte verwant is aan garnalen en krabben. Deze piepkleine schaaldiertjes zijn doorgaans de dominante zoöplanktonsoort en vormen een belangrijke voedselbron voor kleine vissen.

Deze kaart toont het aantal soorten en waarnemingen per zeegebied op basis van informatie die is verzameld door het Europees Informatiesysteem voor biogeografische data (EurOBIS). Het Europese knooppunt van het internationale OBIS publiceert verspreidingsgegevens voor mariene soorten, die worden verzameld binnen Europese mariene wateren of door Europese onderzoekers buiten Europese mariene wateren.

Deze kaart toont de waarnemingen van zeevogels in de databank van het Europees Informatiesysteem voor biogeografische data (EurOBIS). Het Europese knooppunt van het internationale OBIS publiceert verspreidingsgegevens voor mariene soorten, die worden verzameld binnen Europese mariene wateren of door Europese onderzoekers buiten Europese mariene wateren.

De regionale trend van de mondiale gemiddelde zeespiegel (millimeter per jaar) wordt verstrekt door de mariene dienst van Copernicus. De zeespiegel stijgt als gevolg van de opwarming van de oceanen en het verlies aan ijsmassa op het land. Water zet uit bij warmte en ongeveer 30% van de wereldwijde stijging van de gemiddelde zeespiegel kan uitsluitend aan deze thermische expansie worden toegeschreven. De stijging van het zeeniveau kan ernstige gevolgen hebben voor de bevolking van kust- en eilandgebieden en voor het natuurlijk milieu, zoals mariene ecosystemen.

Uit de tijdreeksen blijkt dat de gemiddelde wereldwijde zeespiegel sinds het begin van de jaren 1990 met meer dan 8cm is gestegen en met 3,3mm per jaar blijft stijgen. Nieuwe berekeningen hebben aangetoond dat de stijging van de gemiddelde wereldwijde zeespiegel versnelt met 0,12 ± 0,073 mm per jaar.

De zeespiegel stijgt niet homogeen en sommige regio’s worden dus meer bedreigd dan andere. De kaart toont de ruimtelijke spreiding van de zeespiegeltrends sinds 1993. Hieruit blijkt dat de zeespiegel voor het overgrote deel van de mondiale oceaan stijgt, maar dat er grote verschillen zijn; in regio’s als het westelijke deel van de tropische Stille Oceaan bedraagt de stijging tot +8mm/jaar. In dit gebied zijn de regionale trends voornamelijk toe te schrijven aan thermische expansie. De onzekerheid van de tendens van de regionale zeespiegel ligt rond de 2-3 mm/jaar; al naargelang de regio kan deze waarde variëren van slechts 0,5 mm/jaar tot wel 5,0 mm/jaar.

Deze indicator voor monitoring van de zeespiegel is afgeleid van de DUACS delayed-time (versie DT-2018). Deze producten worden gedistribueerd door de dienst voor klimaatverandering van Copernicus en zijn ook beschikbaar in de catalogus van de mariene dienst van Copernicus.

De informatie over de trend in de wereldwijde temperatuur van het zeewater (in graden Celsius (ºC) per jaar) wordt aangeleverd door de mariene dienst van Copernicus. Deze temperatuur is een van de essentiële klimaatvariabelen van het mondiale klimaatobservatiesysteem die nodig zijn om te bepalen hoe het mondiale klimaat ervoor staat.

Uit de tijdreeksen blijkt dat de gemiddelde wereldwijde temperatuur van het zeewater sinds het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw met meer dan 0,3°C is gestegen en dat deze stijging in een ongekend tempo doorzet, met 0,014 - 0,001 °C per jaar. In de afgelopen vier jaar zijn de warmste temperaturen ooit gemeten.

De stijging van de temperatuur van het zeewater verloopt niet overal even snel en is dus voor sommige regio’s een grotere bedreiging dan voor andere. De kaart geeft een overzicht van de ruimtelijke spreiding van de trends in de gemiddelde temperatuur van het mondiale oceaanoppervlak sinds 1993. Daaruit blijkt dat de opwarming in het overgrote deel van de wereld tussen 1993 en 2018 heeft plaatsgevonden. Een van de uitzonderingen op deze trend is de Noord-Atlantische Oceaan, en met name de regio ten zuiden van Groenland, waar juist een afkoeling is waargenomen.

Deze indicator voor de temperatuur van het zeewater berust op dagelijkse wereldwijde analysen van het ESA (Europees Ruimteagentschap), het CCI (Climate Change Initiative) en C3S (de dienst klimaatverandering van Copernicus) en is te vinden in de catalogus van de mariene dienst van Copernicus.

Deze kaart toont voor elk Europees land de verhouding (in %) tussen de totale oppervlakte van alle beschermde mariene gebieden samen en de oppervlakte van het terrestrische gebied. In veel wereldzeeën zijn beschermde mariene gebieden gecreëerd om kwetsbare soorten en ecosystemen te beschermen, de biodiversiteit in stand te houden, het risico op uitsterven te minimaliseren, de integriteit van ecosystemen te herstellen, gebruiksfuncties te scheiden om conflicten tussen gebruikers te voorkomen en de productiviteit van populaties vissen en mariene ongewervelden te verhogen. Deze gebieden richten de aandacht van het publiek op de bescherming van het mariene milieu en worden wereldwijd gebruikt als instrumenten om een duurzaam gebruik van de rijkdommen van de zee te bevorderen. Veel beschermde mariene gebieden fungeren als levende laboratoria die van cruciaal belang zijn voor onderzoek en ontdekkingen ten behoeve van de mensheid. Als ze goed worden beheerd, ondersteunen beschermde mariene gebieden de blauwe economie door visbestanden te beschermen en bepaalde vormen van toerisme te stimuleren.

Deze kaart biedt informatie over geïntegreerd beheer van kustgebieden in Europa. De gegevens zijn afkomstig van het Europese Ourcoast-project. Onder geïntegreerd beheer van kustgebieden wordt verstaan het beheer van kustgebieden op basis van een integrale aanpak waarin rekening wordt gehouden met alle aspecten van het betrokken kustgebied, waaronder geografische en politieke grenzen. Op die manier kunnen de risico's en gevolgen van klimaatverandering in kaart worden gebracht en op basis daarvan aanpassingsbeleid en duurzame oplossingen voor het kustbeheer worden ontwikkeld.

www.oceansatlas.org – Deze kaart toont de wereldzeeën zoals onderverdeeld in grote mariene ecosystemen met elk zijn eigen type zeebodem en fysieke en biologische kenmerken. De omvang van een groot marien ecosysteem is circa 200000 km² (of meer). De kaart focust op kustgebieden die estuaria en stroomgebieden van rivieren met elkaar verbinden tot aan de continentale randen. Grote mariene ecosystemen zijn nuttig voor het duurzame beheer van de rijkdommen van de zee (zoals vis).

Deze kaart toont de geologische patronen van de Europese kustlijn. Op de kaart worden verschillende soorten kustlijn- en andere kustformaties weergegeven, met 13 geologische en 20 geomorfologische typen, variërend van hard gesteente tot zachte modderafzettingen en van natuurlijke stranden tot havengebieden en kustbeschermingswerken. De gegevens zijn afkomstig van het Eurosion-project, waarin met behulp van diverse digitale afbeeldingen een kustlijnsegmentatie is gecreëerd. Kustlijnidentificatie is een belangrijke stap in het toezicht op kustgebieden om de gevolgen van erosie te kunnen analyseren en het geïntegreerd beheer van kustgebieden te kunnen ondersteunen.

Deze kaart toont de kustmigratie in Europa. De kaart biedt informatie over de manier waarop de kustlijn – de lijn waar het land de zee of oceaan raakt – verandert. De kaart is geproduceerd door EMODnet Geology en visualiseert het kustgedrag in heel Europa voor de periode 2007-2017. Op de kaart worden gebieden met landwaartse migratie (erosie of overstroming), stabiliteit, en zeewaartse migratie (accretie of sedimentafzetting) getoond op verschillende ruimtelijke schalen. De kaart biedt nuttig inzicht in een van de meest zichtbare effecten van de klimaatverandering in Europa. De monitoring en analyse van de effecten van erosie van kustlijnen kan het geïntegreerd beheer van kustgebieden ondersteunen.

Deze kaart toont het netwerk van mariene Natura 2000-gebieden in Europa. Natura 2000 is gebaseerd op de Vogelrichtlijn van 1979 en de Habitatrichtlijn van 1992, die hebben geleid tot de aanwijzing van speciale beschermingszones (SBZ's) en gebieden van bijzonder belang vanuit het oogpunt van instandhouding (gebieden van communautair belang) om het overleven van de meest waardevolle en bedreigde soorten en habitats in Europa te waarborgen. Natura 2000 strekt zich uit over heel Europa, zowel op land (meer dan 18% van het Europese terrestrische gebied) als op zee (bijna 6% van het Europese zeegebied). Het is het grootste gecoördineerde netwerk van beschermde gebieden in de wereld en een essentieel instrument voor de bescherming van de biodiversiteit in de Europese Unie.

Het is de verwachting dat klimaatverandering een bedreiging vormt voor veel commerciële diepzeevissen, sponzen en koudwaterkoraalriffen en de diensten die zij verzorgen voor mensen (zoals voedselvoorziening). Gebiedsgebonden instandhoudingsmaatregelen, zoals beschermde mariene gebieden (MPA) zijn belangrijke hulpmiddelen voor de bescherming van deze kwetsbare mariene ecosystemen. Deze maatregelen moeten echter worden genomen in de meest geschikte gebieden voor het efficiënte behoud van de ecosystemen op de lange termijn en moeten, indien mogelijk, minimale gevolgen hebben voor activiteiten van de mens, zoals visserij. Er zijn scenario’s voor ruimtelijk behoud uitgevoerd op basis van meerdere soorten ruimtelijke informatie (soort, habitat, gebruik door mensen enz.), waarmee het gebied kon worden bepaald dat het best voldeed aan de specifieke behoudsdoelstellingen. Op deze kaart worden de prioriteitsgebieden weergegeven voor het behoud van kwetsbare mariene diepzee-ecosystemen, rekening houdend met de verwachte veranderingen van de habitat in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid en de connectiviteit tussen verschillende gebieden, evenals de economische gevolgen voor activiteiten van de mens, zoals visserij en diepzeemijnbouw. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

De oppervlaktetemperatuur van de zee is de watertemperatuur dicht bij het oceaanoppervlak. De temperatuur in de oceaan hangt af van de hoeveelheid zonne-energie die aan de oppervlakte wordt geabsorbeerd, hetgeen wordt bepaald door de breedtegraad, de weerpatronen en het zee-ijs, en van de wijze waarop deze energie door vermenging, getijdenwerking en stromingen over de oceaan wordt verdeeld. Wetenschappers meten de oceaantemperatuur, omdat dit een belangrijke parameter is in weers- en klimaatvoorspellingen. Een van de oceanografische instrumenten die worden gebruikt om deze temperatuurmetingen automatisch uit te voeren, zijn drijvende boeien die zich vrij over de oceaan bewegen, afhankelijk van de waterstromen, en die met sensoren zijn uitgerust. Deze waarnemingen worden per satelliet doorgegeven, worden onmiddellijk gebruikt om de voorspellingen te verbeteren en de veiligheid op zee te vergroten, en worden beschikbaar gesteld door middel van initiatieven op het gebied van open mariene gegevens zoals EMODnet. Deze wereldwijde inspanning op het gebied van gegevensverzameling wordt gecoördineerd door het “Data Buoy Cooperation Panel” (DBCP). Deze kaart toont de temperatuurmetingen die in de voorgaande maand zijn geregistreerd door de wereldwijde vloot van drijvende boeien.

Een tsunami is een reeks golven in een waterlichaam die worden veroorzaakt door de verplaatsing van een grote hoeveelheid water, over het algemeen in een oceaan of een groot meer. Naarmate de golven van een tsunami de kust naderen en het water ondieper wordt, worden ze samengedrukt en neemt de golfhoogte dramatisch toe, met grootschalige overstromingen van het kustgebied tot gevolg. Deze kaart toont de locaties langs de Europese kusten die zijn getroffen door een tsunami, evenals het proces dat de oorzaak was van de tsunami. De informatie is in kaart gebracht in het kader van verschillende nationale en regionale karteringsprojecten, op basis van de vakliteratuur.

Landbedekking is het fysieke materiaal op het aardoppervlak dat belangrijke implicaties heeft voor het mogelijke landgebruik. Deze kaart toont de landbedekking in Europa. De kaart is een interpretatie van satellietbeelden door nationale teams die deelnemen aan het programma Corine Land Cover (CLC). Dit programma valt onder de Copernicus-landmonitoringdienst van de Europese Commissie en het Europees Milieuagentschap (EEA), die milieu-informatie produceert op basis van gegevens van waarnemingssystemen in de lucht en in de ruimte en van monitoring ter plaatse.

Impulsieve onderwatergeluiden zijn korte, luide geluidsuitbarstingen (“impulsgeluid”) die worden geproduceerd door menselijke vergunde activiteiten zoals heien bij de aanleg van installaties op zee, seismisch onderzoek in het kader van olie- en gasexploratie, en onderwaterexplosies. Hoewel er nog maar weinig bekend is over de effecten van impulsgeluiden, kunnen deze negatieve gevolgen hebben voor het mariene leven, met name voor zoogdieren die via geluid onder water communiceren. Binnen de kaderrichtlijn mariene strategie schrijft het besluit van de Commissie voor dat de toevoer van energie, waaronder onderwatergeluid, op een niveau ligt dat het mariene milieu geen schade berokkent.(descriptor 11). Deze kaart toont het aantal kalenderdagen waarop impulsief geluid is geregistreerd in elk gebied van 1/3° bij 1/6° – in dagen (“pulsblokdagen”). De gegevens zijn afkomstig van de regionale registers van impulsgeluiden, die worden bijgehouden door Ospar (in het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan, Helcom (Oostzee) (georganiseerd en beheerd door de ICES), alsook in het kader van het Verdrag van Barcelona en de Accobams-Overeenkomst (Middellandse Zee, Zwarte Zee).

Een tsunami is een reeks golven in een waterlichaam die worden veroorzaakt door de verplaatsing van een grote hoeveelheid water, over het algemeen in een oceaan of een groot meer. Gebeurtenissen zoals aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, aardverschuivingen en andere verstoringen boven of onder water kunnen een tsunami genereren. Deze kaart toont de locatie van gebeurtenissen die een tsunami hebben veroorzaakt. De locaties zijn in kaart gebracht in het kader van verschillende nationale en regionale karteringsprojecten, op basis van de vakliteratuur.

De relatieve verandering van het zeeniveau is de mate waarin de hoogte van de zeespiegel daalt of stijgt ten opzichte van het land bij een bepaalde kustlocatie. Het betreft met andere woorden veranderingen van het zeeniveau ten opzichte van het niveau van de continentale aardkorst, die kunnen worden veroorzaakt door absolute veranderingen van het zeeniveau (het zeeniveau ten opzichte van het centrum van de aarde) en/of bewegingen van de continentale aardkorst. Deze kaart toont de relatieve veranderingen van het zeeniveau die zijn afgeleid uit de getijden- en bodemdrukmetingen van de Permanente Dienst voor het gemiddelde zeeniveau (Permanent Service for Mean Sea Level, PSMSL).

Deze kaart toont de belangrijkste Europese rivieren en meren. Drainagenetwerken en bijbehorende afwateringsbekkens vormen complexe functionele entiteiten, niet alleen voor hydrologische processen, maar ook voor milieuprocessen in het algemeen. Dit is erkend in recente Europese wetgeving, zoals de kaderrichtlijn water.

Deze kaart toont de verschillende stroomgebieden van rivieren, gegroepeerd naar de zee waar ze in uitmonden. Drainagenetwerken en bijbehorende afwateringsbekkens vormen complexe functionele entiteiten, niet alleen voor hydrologische processen, maar ook voor milieuprocessen in het algemeen. Dit is erkend in recente Europese wetgeving, zoals de kaderrichtlijn water.

Afvoer is de verplaatsing van landwater (in de vorm van rivieren, meren, stromen) naar de zeeën en oceanen. Deze kaart toont de tendensen in de stroom van rivierwater naar de Europese zeeën.

Deze kaart toont de voorspelde verandering van het zeeniveau op 237 locaties die ongeveer 100 km van elkaar en circa 50 tot 100 km buiten de Europese kust liggen. De relatieve stijging van de zeespiegel op de 237 locaties is geëxtrapoleerd uit twee gedigitaliseerde kaarten, te weten de kaart van Douglas et al. (2001), waarop een schatting wordt gegeven van zeespiegelstijging voor heel Europa, en de kaart van Lambeck et al. (1997), die, meer gedetailleerd, een kleiner gebied bestrijkt, te weten de Noordzee.

De namen van de zeebekkens overal ter wereld.

Een zeeniveau-anomalie is een weergave van de regionale omvang van de abnormale waterniveaus (d.w.z.: afwijkend van het normale of verwachte niveau) in de kustzeeën gedurende een bepaalde periode. Deze kaart toont de zeeniveau-anomalieën die zijn afgeleid uit de getijden- en bodemdrukmetingen van de Permanente Dienst voor het gemiddelde zeeniveau (Permanent Service for Mean Sea Level, PSMSL).

De Europese zeeatlas is beschikbaar in 24 talen. Voor elke taal heeft de Atlas een ambassadeur die tijdens een communicatiecampagne van september 2020 tot september 2021 heeft uitgelegd waarom de oceaan voor hem/haar belangrijk is en waarom we allemaal voor de oceaan en de zeeën moeten zorgen. Ambassadeurs zijn onder meer commissaris Virginijus Sinkevičius, directeur-generaal Maritieme Zaken en Visserij Charlina Vitcheva, beleidsmedewerker van de Europese Commissie Māris Stuļğis, vertegenwoordigers van overheidsinstanties in verschillende lidstaten van de Europese Unie, directeuren van instituten en van een aquarium, wetenschappers, coördinatoren van ngo’s, een surfer, een schipper, een duiker en een chef-kok met een Michelinster. Bekijk de kaart om te ontdekken wie ze zijn en lees de banners met hun citaten over de oceaan en de zeeën. De ambassadeurs staan bij de landen waar de taal wordt gesproken die zij vertegenwoordigen.

De EU4Ocean-coalitie voor oceaangeletterdheid brengt diverse organisaties, projecten en mensen met elkaar in contact die bijdragen tot oceaangeletterdheid en duurzaam oceaanbeheer. Dit inclusieve bottom-upinitiatief, dat door de Europese Commissie wordt gesteund, is erop gericht de stem van de Europeanen te verenigen om de oceaan tot een zorg van iedereen te maken. De coalitie bestaat uit drie onderdelen: een platform voor organisaties en personen die betrokken zijn bij initiatieven op het gebied van oceaangeletterdheid, een Europees Jeugdforum voor de oceaan en een netwerk van Europese blauwe scholen.
Het EU4Ocean-platform brengt een grote verscheidenheid aan belanghebbenden bijeen op het gebied van marien onderzoek, wetenschapsbeleid, industrie van de blauwe economie en de particuliere sector, het maatschappelijk middenveld, kunst, onderwijs, jeugd en media. Het omvat meerdere niveaus, van lokale en nationale organisaties tot regionale maritieme en Europese initiatieven. Ledenpagina’s van het platform.

De leden van het platform kunnen ideeën uitwisselen, partnerschappen opbouwen en samenwerken om te zorgen voor een meer gecoördineerde aanpak van oceaangeletterdheid in Europa, en concrete activiteiten ontwikkelen die in de hele samenleving echt bewustzijn, betrokkenheid en het momentum voor actie en verandering creëren. De leden worden gemobiliseerd rond drie werkgroepthema’s: klimaat en oceaan, voedsel uit de oceaan en gezonde en schone oceanen. Meer informatie.

Het netwerk van Europese blauwe scholen maakt deel uit van de EU4Ocean-coalitie en heeft tot doel leerkrachten, schooldirecteuren of onderwijspersoneel te inspireren om hun leerlingen, van kleuterscholen, lagere scholen, middelbare scholen, technische scholen of beroepsscholen, uit te dagen om een “Find the Blue”-project te ontwikkelen dat hen verbindt met de oceaan of de zee.

Deze educatieve kaart toont het resultaat van de uitdaging “Word wetenschapper! Klimaatverandering in zeeën en waterwegen in kaart brengen” die in 2022 werd gelanceerd door de Onderwijs voor klimaat-coalitie en de Europese zeeatlas. Scholen in heel Europa werden uitgenodigd om gegevens te verzamelen voor een nieuwe kaartlaag in de atlas. De uitdaging omvatte zeven fasen. Tijdens de eerste twee fasen konden de deelnemers ontdekken hoe de atlas werkt. Leerkrachten stemden vervolgens voor het thema van de te ontwikkelen kaart: wateroppervlaktetemperatuur op zee, in rivieren of meren en vijvers. Scholen kunnen de watertemperatuur op verschillende locaties en op verschillende tijdstippen meten. Zij verstrekten de resultaten van hun metingen en alle nodige gerelateerde informatie (bv. naam van de school/groep, geografische coördinaten van de plaats van de meting, datum en tijdstip van de meting, gebruikte methode om de temperatuur te meten...) door een onlineformulier in te vullen tijdens de gegevensverzamelingsfase die op 31 maart 2023 afliep. Op die manier leerden de leerlingen over gegevensverzameling, gegevensharmonisatie, gegevensvisualisatie en gegevensdeling. Hoe hebben de scholen de watertemperatuur gemeten? Verschillende scholen gebruikten een thermometer, maar dankzij de samenwerking van het Partnership for Observation of the Global Ocean (POGO) en Educational Passages ontving het atlasteam ook gegevens van scholen die minibootjes met temperatuursensoren op zee inzetten. Met deze kaartlaag heeft iedereen nu toegang tot de door de scholen verzamelde gegevens. De kaart kan door deze scholen, andere scholen en alle geïnteresseerden als lesmateriaal worden gebruikt! Hartelijk dank aan alle deelnemende scholen, aan POGO en aan Educational Passages voor hun geweldige bijdrage!

De Young Ocean Advocates zijn jonge projecthouders van 16 tot 30 jaar. Hun projecten zijn officieel door de Europese Commissie erkend als projecten die bijdragen tot een betekenisvolle en duurzame verandering voor de oceaan.

De Europese zeeatlas is beschikbaar in 24 talen. Voor elke taal heeft de Atlas een ambassadeur die tijdens een communicatiecampagne van september 2020 tot september 2021 heeft uitgelegd waarom de oceaan voor hem/haar belangrijk is en waarom we allemaal voor de oceaan en de zeeën moeten zorgen. Ambassadeurs zijn onder meer commissaris Virginijus Sinkevičius, directeur-generaal Maritieme Zaken en Visserij Charlina Vitcheva, beleidsmedewerker van de Europese Commissie Māris Stuļğis, vertegenwoordigers van overheidsinstanties in verschillende lidstaten van de Europese Unie, directeuren van instituten en van een aquarium, wetenschappers, coördinatoren van ngo’s, een surfer, een schipper, een duiker en een chef-kok met een Michelinster. Bekijk de kaart om te ontdekken wie ze zijn en lees de banners met hun citaten over de oceaan en de zeeën. De ambassadeurs staan bij de landen waar de taal wordt gesproken die zij vertegenwoordigen.

De EU4Ocean-coalitie voor oceaangeletterdheid brengt diverse organisaties, projecten en mensen met elkaar in contact die bijdragen tot oceaangeletterdheid en duurzaam oceaanbeheer. Dit inclusieve bottom-upinitiatief, dat door de Europese Commissie wordt gesteund, is erop gericht de stem van de Europeanen te verenigen om de oceaan tot een zorg van iedereen te maken. De coalitie bestaat uit drie onderdelen: een platform voor organisaties en personen die betrokken zijn bij initiatieven op het gebied van oceaangeletterdheid, een Europees Jeugdforum voor de oceaan en een netwerk van Europese blauwe scholen.
Het EU4Ocean-platform brengt een grote verscheidenheid aan belanghebbenden bijeen op het gebied van marien onderzoek, wetenschapsbeleid, industrie van de blauwe economie en de particuliere sector, het maatschappelijk middenveld, kunst, onderwijs, jeugd en media. Het omvat meerdere niveaus, van lokale en nationale organisaties tot regionale maritieme en Europese initiatieven. Ledenpagina’s van het platform.

De leden van het platform kunnen ideeën uitwisselen, partnerschappen opbouwen en samenwerken om te zorgen voor een meer gecoördineerde aanpak van oceaangeletterdheid in Europa, en concrete activiteiten ontwikkelen die in de hele samenleving echt bewustzijn, betrokkenheid en het momentum voor actie en verandering creëren. De leden worden gemobiliseerd rond drie werkgroepthema’s: klimaat en oceaan, voedsel uit de oceaan en gezonde en schone oceanen. Meer informatie.

Het netwerk van Europese blauwe scholen maakt deel uit van de EU4Ocean-coalitie en heeft tot doel leerkrachten, schooldirecteuren of onderwijspersoneel te inspireren om hun leerlingen, van kleuterscholen, lagere scholen, middelbare scholen, technische scholen of beroepsscholen, uit te dagen om een “Find the Blue”-project te ontwikkelen dat hen verbindt met de oceaan of de zee.

Deze educatieve kaart toont het resultaat van de uitdaging “Word wetenschapper! Klimaatverandering in zeeën en waterwegen in kaart brengen” die in 2022 werd gelanceerd door de Onderwijs voor klimaat-coalitie en de Europese zeeatlas. Scholen in heel Europa werden uitgenodigd om gegevens te verzamelen voor een nieuwe kaartlaag in de atlas. De uitdaging omvatte zeven fasen. Tijdens de eerste twee fasen konden de deelnemers ontdekken hoe de atlas werkt. Leerkrachten stemden vervolgens voor het thema van de te ontwikkelen kaart: wateroppervlaktetemperatuur op zee, in rivieren of meren en vijvers. Scholen kunnen de watertemperatuur op verschillende locaties en op verschillende tijdstippen meten. Zij verstrekten de resultaten van hun metingen en alle nodige gerelateerde informatie (bv. naam van de school/groep, geografische coördinaten van de plaats van de meting, datum en tijdstip van de meting, gebruikte methode om de temperatuur te meten...) door een onlineformulier in te vullen tijdens de gegevensverzamelingsfase die op 31 maart 2023 afliep. Op die manier leerden de leerlingen over gegevensverzameling, gegevensharmonisatie, gegevensvisualisatie en gegevensdeling. Hoe hebben de scholen de watertemperatuur gemeten? Verschillende scholen gebruikten een thermometer, maar dankzij de samenwerking van het Partnership for Observation of the Global Ocean (POGO) en Educational Passages ontving het atlasteam ook gegevens van scholen die minibootjes met temperatuursensoren op zee inzetten. Met deze kaartlaag heeft iedereen nu toegang tot de door de scholen verzamelde gegevens. De kaart kan door deze scholen, andere scholen en alle geïnteresseerden als lesmateriaal worden gebruikt! Hartelijk dank aan alle deelnemende scholen, aan POGO en aan Educational Passages voor hun geweldige bijdrage!

De Young Ocean Advocates zijn jonge projecthouders van 16 tot 30 jaar. Hun projecten zijn officieel door de Europese Commissie erkend als projecten die bijdragen tot een betekenisvolle en duurzame verandering voor de oceaan.

Deze kaart toont de posities van aanlegplatforms in zeeën en oceanen wereldwijd. De informatie wordt verstrekt door EMODnet Physics. Aanlegplatforms zijn vaste structuren die kunnen worden gebruikt om de oceaan te monitoren van het oppervlak tot de oceaanbodem. De platforms zijn gemaakt van dikke kabels die omhoog worden gehouden in de waterkolom met behulp van verschillende drijfvormen, zoals glazen ballen en drijvers van syntactisch schuim. Aan het aanlegplatform kan een verscheidenheid aan instrumenten, sensoren en monsternemers worden bevestigd om fysische, chemische en biologische parameters te meten. Sommige sensoren zijn geautomatiseerd en verzamelen gegevens die ze al na luttele uren doorsturen. De geautomatiseerde sensoren zijn vaak CTD's (sensoren voor het meten van de conductiviteit, temperatuur en diepte), stroommeters (zoals akoestische Doppler-stroomprofilers of – verouderde – rotorstroommeters) of chemische sensoren, bijvoorbeeld voor het meten van de chlorofyl-a-concentratie, een maatstaf voor fytoplankton. Andere instrumenten nemen watermonsters (bijvoorbeeld om fytoplankton – microscopische planten – te verzamelen) of vangen organisch materiaal dat naar de zeebodem daalt (bv. sedimentvallen). Aanlegplatforms kunnen worden ingezet in kustgebieden en open zee, voor lange duur (minstens een jaar), met stroom uit alkaline- of lithiumbatterijen. Sensoren en monsternemers hebben regelmatig (jaarlijks) onderhoud nodig, dat vaak wordt verricht door onderzoeksvaartuigen.

Deze kaart toont de posities van de Argo-sondes in zeeën en oceanen wereldwijd. De informatie wordt in bijna-realtime verstrekt door EMODnet Physics. Argo is een verzameling van 3800 los drijvende en op en neer pendelende profileringssondes die in de bovenste 2000 m van de oceaan milieugegevens verzamelen, bijvoorbeeld over de temperatuur, het zoutgehalte en de stroomsnelheid van het water. De gegevens worden automatisch doorgestuurd en komen al binnen enkele uren beschikbaar. In twintig jaar hebben de Argo-sondes meer dan twee miljoen oceaanprofielen geproduceerd. De gegevens hebben een omwenteling teweeggebracht in onze kennis van de oceaandynamiek en de watertemperatuur. Ook worden er in bijna-realtime gegevens ingevoerd in operationele computermodellen voor het opstellen van kortetermijnvoorspellingen van stroombewegingen (in verband met olielekken op zee of zoek- en reddingsoperaties), temperatuursvoorspellingen (visserij), seizoens- en langeretermijnweersvoorspellingen (denk aan El Niño), en tienjaarsvoorspellingen voor het oceanische/atmosferische klimaatsysteem, zoals die van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (IPCC).

Deze kaart toont de posities van drijvende boeien in zeeën en oceanen wereldwijd. De informatie wordt in bijna-realtime verstrekt door EMODnet Physics. Een drijvende boei is een oceanografisch instrument dat automatisch milieugegevens over de zeeën en oceanen verzamelt. De boeien drijven vrij rond; hun bewegingen zijn afhankelijk van waterstromen en host-sensoren. Autonome meetsystemen op boeien maken het meten van standaard oceanografische parameters (temperatuur, zoutgehalte, stroomsterkte) mogelijk, en in sommige gevallen ook van andere parameters, zoals turbiditeit, zuurstofgehalte en chlorofyl-fluorescentie. Zo worden golfboeien gebruikt om de beweging van het wateroppervlak als golftrein te meten. Die meetgegevens worden vervolgens geanalyseerd om statistieken over significante golfhoogten en -perioden en de golfrichting op te stellen. Deze gegevens zijn van belang voor het begrijpen van de oceaandynamiek en worden gebruikt in computermodellen voor het opstellen van voorspellingen en prognoses omtrent de manier waarop oceanen veranderen.

Deze kaart toont de posities van ferryboxen in zeeën en oceanen wereldwijd. De informatie wordt in bijna-realtime verstrekt door EMODnet Physics. Een ferrybox is een systeem voor geautomatiseerde oppervlaktewatermonitoring dat is gemonteerd op het doorstroomsysteem van een schip. Ferryboxen worden op vrijwillige basis gebruikt op commerciële schepen (veerboten, vrachtschepen) en onderzoeksvaartuigen. De ferryboxen zijn uitgerust met verschillende sensoren die automatisch gegevens verzamelen over fysische (zoutgehalte, temperatuur, turbiditeit), chemische (nutriënten, pH, O₂, CO₂, opgelost organisch koolstof) en biologische (chlorofyl, een maatstaf voor fytoplankton (microscopische planten)) oceaanparameters. Deze informatie kan worden gebruikt om de mariene waterkwaliteit en de mariene ecologie te beoordelen en kan meer inzicht verschaffen in de wisselwerking tussen zee en lucht, bijvoorbeeld in de natuurlijke uitwisseling van CO₂ en mondiale verschijnselen als oceaanverzuring.

Deze kaart toont de posities van hoogfrequente-radarsystemen (HF-radar). De informatie wordt in bijna-realtime verstrekt door EMODnet Physics. HF-radars staan op land en maken gebruik van sensoren op afstand om de stroomsnelheden aan de oppervlakte langs de kust te meten. De resolutie in de ruimte is veel hoger dan mogelijk was bij eerdere technieken, zoals stroommeter-arrays. Met een HF-radarsysteem kunnen in bijna-realtime volledige kaarten (d.w.z. van de waterstroomsnelheid (m/s) en de richting van de waterstroom in zee (graden)) worden gegenereerd. Deze informatie is nuttig voor het zeevervoer: kennis over stromen kan het brandstofverbruik en daarmee de kosten van zeevervoer verminderen. Stromingen hebben een enorm potentieel voor de opwekking van elektriciteit door middel van de kinetische energie van zeestromingen.

Deze kaart toont de posities van meetstations in rivieren in Europa. De informatie wordt verstrekt door EMODnet Physics. Een stroommeter-, hydrometer- of peilstation is een locatie op land om terrestrische waterlichamen (rivieren, bronnen, meren, kanalen, reservoirs of andere) te monitoren en te testen. De instrumenten van deze stations meten een reeks parameters, waaronder de waterhoogte, het volume van lozingen, de chemische samenstelling en de temperatuur. De gegevens worden door hydrologen of milieuwetenschappers gebruikt om de waterkwaliteit en de biota (levende organismen) van terrestrische waterlichamen (rivieren, bronnen, meren, kanalen, reservoirs of andere waterlichamen) te monitoren. De locatie van de meetstations worden vaak aangegeven op topografische kaarten. Sommige meetstations zijn in hoge mate geautomatiseerd en kunnen beschikken over telemetrische capaciteit om gegevens door te zenden naar centrale gegevensopslagfaciliteiten.

Deze kaart toont de posities van onderwatervliegers in zeeën en oceanen wereldwijd. De informatie wordt in bijna-realtime verstrekt door EMODnet Physics. Onderwatervliegers zijn oceanografische instrumenten die automatisch oceaangegevens verzamelen en de zeeën monitoren. De vliegers volgen een stijgend en dalend zaagvormig profiel door het water en zijn uitgerust met sensoren waarmee metingen worden verricht, bijvoorbeeld van de temperatuur, de geleidbaarheid (voor het berekenen van het zoutgehalte), stromingen, chlorofyl-fluorescentie, optische terugverstrooiing, bodemdiepte en (soms) akoestische terugverstrooiing. De vliegers navigeren op verschillende waterdiepten met behulp van oppervlakte-GPS-systemen, druksensoren, kantelsensoren en magnetische kompassen die gegevens over grote gebieden en lange perioden verstrekken.

Drijvende boeien zijn oceanografische instrumenten die automatisch milieugegevens over de oceanen verzamelen. De boeien drijven vrij rond; hun bewegingen zijn afhankelijk van waterstromen en ze zijn uitgerust met sensoren. Autonome meetsystemen op boeien maken het meten van standaard oceanografische parameters (temperatuur, zoutgehalte, stroomsterkte) mogelijk, en in sommige gevallen ook van andere parameters, zoals turbiditeit, zuurstofgehalte en chlorofyl-fluorescentie. Deze waarnemingen worden per satelliet doorgegeven, worden onmiddellijk gebruikt om de voorspellingen te verbeteren en de veiligheid op zee te vergroten, en worden beschikbaar gesteld door middel van initiatieven op het gebied van open mariene gegevens zoals EMODnet. Deze wereldwijde inspanning op het gebied van gegevensverzameling wordt gecoördineerd door het “Data Buoy Cooperation Panel” (DBCP). Deze kaart toont de trajecten van de mondiale vloot drijvende boeien in de afgelopen maand.

De adviesraden (AR’s) zijn organisaties van belanghebbende partijen die de Commissie en EU-landen aanbevelingen doen over visserijbeheer. De adviezen kunnen bijvoorbeeld betrekking hebben op de instandhouding van bestanden en sociaaleconomische aspecten van het visserijbeheer, of op de vereenvoudiging van regels. De adviesraden worden geraadpleegd in het kader van de regionalisering. Ook dragen de adviesraden bij aan de gegevensverzameling voor visserijbeheer en instandhoudingsmaatregelen. De adviesraden bestaan uit vertegenwoordigers van de sector en andere belangengroepen. Deze kaart toont de gebieden die door de adviesraden worden bestreken.

• ondersteunen bij de omschakeling naar duurzame visserij en aquacultuur, met name door de collectieve belangen van hun leden te behartigen,
• helpen bij het afstemmen van hun aanbod op de marktvraag, en
• ondersteunen bij het creëren van toegevoegde waarde.

De Europese Unie telt meer dan 200 producentenorganisaties. Om de doelstellingen van de GMO’s te verwezenlijken, nemen de producentenorganisaties maatregelen om het aanbod en de afzet van de producten van de leden te kanaliseren en te bevorderen door middel van keurmerken, kwaliteitslabels, geografische aanduidingen enz. Ook kunnen ze beroepsopleidingen aanbieden, het gebruik van ICT stimuleren en helpen bij het terugdringen van de milieueffecten van visserij- en aquacultuuractiviteiten van hun leden. Deze kaart toont de locaties van de producentenorganisaties.

Deze kaart toont de regionale organisaties voor visserijbeheer (ROVB’s) die visbestanden in een bepaald geografisch gebied beheren. ROVB’s zijn internationale organisaties die bindende maatregelen vaststellen voor de instandhouding en het duurzame beheer van over grote afstanden trekkende of grensoverschrijdende vissoorten. ROVB’s bestrijken het merendeel van de zeeën ter wereld. Ze kunnen in grote lijnen worden onderverdeeld in ROVB’s die zich uitsluitend richten op het beheer van over grote afstanden trekkende visbestanden, met name tonijn en tonijnachtigen (“tonijn-ROVB’s”) en ROVB’s die andere visbestanden (d.w.z. pelagische of demersale visbestanden) beheren in een specifieker gebied, zoals blijkt uit onderstaande kaart. De organisaties worden gevormd door landen met visserijbelangen in het betrokken geografische gebied en kuststaten. ROVB’s hebben de bevoegdheid om allerhande regels vast te stellen voor het beheer van de visserij. Ze maken gebruik van beheersinstrumenten zoals vangstbeperkingen (quota), technische maatregelen, ruimtelijke en/of temporele beperkingen, en monitoring-, controle- en bewakingsactiviteiten om de naleving van de regels te waarborgen. ROVB’s nemen besluiten op basis van wetenschappelijk advies van hun respectieve wetenschappelijke organen en evalueren regelmatig de naleving door de leden. De Europese Unie, vertegenwoordigd door de Commissie, speelt een actieve rol in tien niet-tonijnorganisaties. Klik op de ROVB’s op de kaart om naar hun website te gaan.

Deze kaart toont de regionale organisaties voor visserijbeheer (ROVB’s) die visbestanden in een bepaald geografisch gebied beheren. ROVB’s zijn internationale organisaties die bindende maatregelen vaststellen voor de instandhouding en het duurzame beheer van over grote afstanden trekkende of grensoverschrijdende vissoorten. ROVB’s bestrijken het merendeel van de zeeën ter wereld. Ze kunnen in grote lijnen worden onderverdeeld in ROVB’s die zich uitsluitend richten op het beheer van over grote afstanden trekkende visbestanden, met name tonijn en tonijnachtigen (“tonijn-ROVB’s”) en ROVB’s die andere visbestanden (d.w.z. pelagische of demersale visbestanden) beheren in een specifieker gebied, zoals blijkt uit onderstaande kaart. De organisaties worden gevormd door landen met visserijbelangen in het betrokken geografische gebied en kuststaten. ROVB’s hebben de bevoegdheid om allerhande regels vast te stellen voor het beheer van de visserij. Ze maken gebruik van beheersinstrumenten zoals vangstbeperkingen (quota), technische maatregelen, ruimtelijke en/of temporele beperkingen, en monitoring-, controle- en bewakingsactiviteiten om de naleving van de regels te waarborgen. ROVB’s nemen besluiten op basis van wetenschappelijk advies van hun respectieve wetenschappelijke organen en evalueren regelmatig de naleving door de leden. De Europese Unie, vertegenwoordigd door de Commissie, speelt een actieve rol in tien niet-tonijnorganisaties. Klik op de ROVB’s op de kaart om naar hun website te gaan.

Een offshore-pijpleiding (ook wel mariene of onderzeese pijpleiding genoemd) is een pijpleiding die op de zeebodem ligt, of onder de zeebodem in een sleuf. In sommige gevallen loopt de pijpleiding grotendeels over land, maar gedeeltelijk door waterlichamen, zoals kleine zeeën, zeestraten en rivieren. Onderzeese pijpleidingen worden voornamelijk gebruikt om olie en gas te transporteren, maar transport van water is ook belangrijk. Deze kaart toont de route en operationele status van offshore-pijpleidingen in verschillende Europese landen. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van gegevensreeksen uit verschillende bronnen in EU-lidstaten, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk.

Een onderzeese communicatiekabel is een op de zeebodem gelegen kabel tussen landstations voor het vervoer van telecommunicatiesignalen over verschillende delen van de oceaan en over zee. Deze kaart toont de routes van Duitse telecommunicatiekabels, zoals verstrekt door het Duitse federale maritieme en hydrografische agentschap (BSH Contis).

Een onderzeese communicatiekabel is een kabel die over de zeebodem loopt tussen kabellandingspunten en dient voor het vervoer van telecommunicatiesignalen over verschillende delen van de oceaan en zee. Deze kaart toont de feitelijke routes van telecommunicatiekabels die door Maltese wateren lopen. De informatie is verstrekt door de International Ocean Institute-Malta Operational Centre (Universiteit van Malta/eenheid fysische oceanografie) en is afkomstig van de afdeling maritiem vervoer van de Maritieme Autoriteit van Malta.

Een onderzeese communicatiekabel is een kabel die over de zeebodem loopt tussen kabellandingspunten en dient voor het vervoer van telecommunicatiesignalen over verschillende delen van de oceaan en zee. Deze kaart toont de feitelijke routes van telecommunicatiekabels zoals verstrekt door SIGCables, dat wordt beheerd door Orange.

Deze kaart toont de regio’s waarvoor digitale kustatlassen beschikbaar zijn op internet.

Deze kaart toont de grenzen van de mariene regio’s en subregio’s van Europa zoals vermeld in de kaderrichtlijn mariene strategie (artikel 4). De kaderrichtlijn mariene strategie is vastgesteld op 17 juni 2008 en heeft als doel om het mariene milieu in heel Europa doeltreffender te beschermen.

Deze kaart toont de locatie van maritieme ruimtelijkeordeningsprojecten in Europa. In het kader van maritieme ruimtelijke ordening wordt gepland waar en wanneer menselijke activiteiten op zee kunnen plaatsvinden, zodat dat deze zo efficiënt en duurzaam mogelijk kunnen worden uitgevoerd. Belanghebbende partijen worden op transparante wijze bij de planning betrokken, die grens- en sectoroverschrijdend is om ervoor te zorgen dat menselijke activiteiten op zee op een efficiënte, veilige en duurzame wijze worden verricht.Meer informatie

Deze kaart toont afwijkende chlorofylconcentraties in de oceanen wereldwijd. De chlorofylconcentratie wordt gebruikt als benadering voor de fytoplanktonbiomassa. De gegevens (voor het jaar 2016) zijn afkomstig van satellieten (MODIS-Aqua) en zijn verstrekt door het Gezamenlijk Centrum voor onderzoek (GCO) van de EU.Fytoplankton is een verzamelnaam voor minuscule eencellige algen die in het oppervlaktewater van de oceaan zweven. Als primaire producenten staan deze eencellige algen aan de basis van de mariene voedselketen. Chlorofyl is een fotosynthetisch pigment dat aanwezig is in veel fytoplankton en fytoplankton zijn groene kleur geeft. Dankzij de onderscheidende groene kleur van het chlorofylpigment kan de verspreiding van chlorofyl en daarmee van het fytoplankton in onze oceanen worden gevisualiseerd met behulp van optische satellietsensoren. Op basis van de chlorofylconcentratie kan een schatting worden gemaakt van de levende fytoplanktonbiomassa in de oppervlaktelaag van oceanen.De afwijking is de afwijking van de gemiddelde concentratie. Een positieve afwijking duidt dus op nieuwe algengroei.

Deze kaart toont de afwijkende temperaturen van het zeeoppervlak. De gegevens zijn verstrekt door het Gezamenlijk Centrum voor onderzoek (GCO) van de EU en zijn afkomstig van de satellietsensor MODIS-Terra SST anomalies (2015). De temperatuur van het zeeoppervlak is een standaardproduct van thermische infrarood-satellietsensoren en optische sensoren aangevuld met infraroodbanden. De temperatuur van het zeeoppervlak is van invloed op het weer (orkanen) en op het dieren- en plantenleven in de oceaan. De afwijking is de afwijking van de gemiddelde temperatuur. De kaart laat positieve afwijkingen (van boven nul) zien in de meeste regio’s van de Europese zeeën en oceanen, een duidelijk teken dat er een geleidelijke algehele opwarming van de oceanen plaatsvindt.

Deze kaart toont de chlorofyl-a-concentratie aan het wateroppervlak op dagelijkse basis. Dit product wordt verstrekt door Copernicus. De gegevens zijn afkomstig van diverse optische satellietsensoren (SeaWiFS, MODIS-Aqua, MERIS, VIIRSN en OLCI-S3A) en de berekeningen zijn gemaakt met de Copernicus GlobColour-processor. De kaart toont in realtime de dagelijkse chlorofyl-a-concentratie (in mg per kubieke meter) aan het oceaanoppervlak in onbewolkte regio’s. Chlorofyl-a is een indicator voor de dichtheid aan fotosynthetisch plankton, microscopische algen die de primaire producenten van de oceaan zijn. Fytoplankton is een verzamelnaam voor minuscule eencellige algen die in het oppervlaktewater van de oceaan zweven en het groene pigment chlorofyl bevatten, waardoor ze de energie van het zonlicht kunnen gebruiken om CO^₂ om te zetten in suikers en zuurstof. Dankzij de onderscheidende groene kleur van het chlorofylpigment kan de verspreiding van chlorofyl en daarmee van het fytoplankton in onze oceanen worden gevisualiseerd met behulp van optische satellietsensoren.

De kaart toont de maandelijkse chlorofyl-a-concentratie aan het oceaanoppervlak. Dit product wordt verstrekt door Copernicus. De gegevens zijn afkomstig van diverse optische satellietsensoren (SeaWiFS, MODIS-Aqua, MERIS, VIIRSN en OLCI-S3A) en de berekeningen zijn gemaakt met de Copernicus GlobColour-processor. De kaart toont de gemiddelde chlorofyl-a-concentratie (in mg per kubieke meter) aan het oceaanoppervlak in de afgelopen maand in onbewolkte regio’s. Chlorofyl-a is een indicator voor de dichtheid aan fotosynthetisch plankton, microscopische algen die de primaire producenten van de oceaan zijn. Fytoplankton is een verzamelnaam voor minuscule eencellige algen die in het oppervlaktewater van de oceaan zweven en het groene pigment chlorofyl bevatten, waardoor ze de energie van het zonlicht kunnen gebruiken om CO^₂ om te zetten in suikers en zuurstof. Dankzij de onderscheidende groene kleur van het chlorofylpigment kan de verspreiding van chlorofyl en daarmee van het fytoplankton in onze oceanen worden gevisualiseerd met behulp van optische satellietsensoren.

Deze kaart toont de chlorofylconcentratie in de oceanen wereldwijd, een indicator voor de fytoplanktonbiomassa. De gegevens (voor het jaar 2016) zijn afkomstig van satellieten (MODIS-Aqua) en zijn verstrekt door het Gezamenlijk Centrum voor onderzoek (GCO) van de EU.Fytoplankton is een verzamelnaam voor minuscule eencellige algen die in het oppervlaktewater van de oceaan zweven. Als primaire producenten staan deze eencellige algen aan de basis van de mariene voedselketen. Chlorofyl is een fotosynthetisch pigment dat aanwezig is in veel fytoplankton en fytoplankton zijn groene kleur geeft. Dankzij de onderscheidende groene kleur van het chlorofylpigment kan de verspreiding van chlorofyl en daarmee van het fytoplankton in onze oceanen worden gevisualiseerd met behulp van optische satellietsensoren. Op basis van de chlorofylconcentratie kan een schatting worden gemaakt van de levende fytoplanktonbiomassa in de oppervlaktelaag van oceanen.

Deze kaart toont de temperatuur van het zeeoppervlak in ^oC zoals afgeleid uit satellietmetingen. De gegevens zijn verstrekt door het Gezamenlijk Centrum voor onderzoek (GCO) van de EU en zijn afkomstig van de satellietsensor MODIS-Terra SST climatology (2016). De temperatuur van het zeeoppervlak is een standaardproduct van thermische infrarood-satellietsensoren en optische sensoren aangevuld met infraroodbanden. De temperatuur van het zeeoppervlak is van invloed op het weer (orkanen), en op het dieren- en plantenleven in de oceaan.

Deze kaart toont de watertransparantie in het bovenste deel van de oceaan voor het jaar 2016. De gegevens zijn verstrekt door het Gezamenlijk Centrum voor onderzoek (GCO) van de EU en zijn afkomstig van de satellietsensor MODIS-Aqua Kd490 climatology (2016). De doorzichtigheidsgraad van het water van een meer, zee of oceaan hangt af van hoe diep het zonlicht in het water kan doordringen. De watertransparantie wordt bepaald door het aantal deeltjes in het water. Die deeltjes kunnen levende deeltjes (bv. fytoplankton – microscopische algen) of niet-levende deeltjes (bv. sediment van erosie of ander opgelost materiaal) zijn.De diffuse dempingscoëfficiënt Kd490 wordt gebruikt om de lichtpenetratie in de waterkolom bij de blauwgroene golflengten (ca. 490 zeemijl) te meten. Deze coëfficiënt vormt een goede indicator voor de watertransparantie als gevolg van de gecombineerde werking van de absorptie en terugverstrooiing van het licht door de bestanddelen van het water en de structuur van het omringende lichtveld. Watertransparantie is een van de belangrijkste indicatoren voor een goede waterkwaliteit.

Deze kaart toont de jaarlijkse veranderingen (in procent) van het aantal beschikbare bedden per vierkante kilometer in de periode 1990-2011 in hotels, soortgelijke accommodaties en alle andere collectieve accommodaties (zoals campings).

Toerisme is een belangrijke economische sector voor kustregio’s, maar kan ook negatieve gevolgen hebben voor kustgemeenschappen en -ecosystemen. Om deze gevolgen te kunnen beoordelen, en met het oog op de omschakeling naar duurzaam kusttoerisme, is het van belang om de ontwikkeling van het toerisme langs de verschillende Europese kusten te volgen. Eén manier om dat te doen is door het aantal overnachtingen in toeristische accommodaties, kamers en bedden in kustregio’s te meten.Deze kaart toont het aantal overnachtingen in toeristische accommodaties per kustgebied en niet-kustgebied (2012 en verder). Meer info

Toerisme is een belangrijke motor van de economie van kustregio’s, maar kan ook negatieve effecten hebben op kustgemeenschappen en ecosystemen. Om deze gevolgen te kunnen beoordelen, en met het oog op de omschakeling naar duurzaam kusttoerisme, is het van belang om de ontwikkeling van het toerisme langs de verschillende Europese kusten te volgen. Eén manier om dat te doen is door het aantal toeristische accommodaties, kamers en bedden in kustregio’s te meten.Deze kaart toont het aantal toeristische accommodaties, kamers en bedden per kustgebied en niet-kustgebied (2012 en verder). Meer info

Europees maritiem erfgoed – Deze kaart toont de belangrijkste Europese maritieme musea, waaronder de musea die zijn aangemerkt als Europees maritiem erfgoed. Europese maritieme musea bieden unieke ervaringen om onze maritieme geschiedenis te ontdekken. Ze zorgen ervoor dat oude en historische artefacten en schepen in optimale omstandigheden worden bewaard en dat ze toegankelijk zijn voor het algemene publiek en beschikbaar zijn voor academisch onderzoek en openbaar onderwijs.

Internationaal aquariumforum – Deze kaart toont meer dan honderd openbare aquaria in Europa, zoals geregistreerd door het Internationaal aquariumforum (IAF). Een bezoek aan een aquarium is altijd een verrijkende ervaring. Verhalen over zeevaarders, de fysiologie van zeedieren, ecologische feiten over diverse mariene habitats en het belang van het schoonhouden van onze zeeën zijn enkele voorbeelden van het soort informatie dat u hier kunt vinden.

Deze kaart geeft een overzicht van de kwaliteit van het zwemwater (uitstekend, goed, voldoende of slecht) langs de Europese kusten. Deze kaart toont een compilatie van gegevens voor de periode 1990-2022 die zijn gerapporteerd door de EU-lidstaten (EU-28) en beschikbaar zijn gesteld door het Europees Milieuagentschap (EEA).

Unesco – Op deze kaart vindt u de locaties van maritiem werelderfgoed van de Unesco in Europa en elders in de wereld. Op die werelderfgoedlocaties kunt u leren over de geschiedenis en terug in de tijd reizen om onze samenlevingen en de rijke erfenissen die ze hebben achtergelaten beter te begrijpen vanuit cultureel, sociaal, economisch en milieuoogpunt. Deze locaties, die op de werelderfgoedlijst staan, worden door het Werelderfgoedcomité aangemerkt als van universele waarde.

Deze kaart toont de locatie van belangrijke incidenten in de Europese zeeën waarbij olie in zee terechtkwam voor de jaren 2007-2008, met gegevens die zijn verstrekt door het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA). Olie die door schepen wordt verloren is zeer schadelijk voor het mariene leven, met name voor mariene zoogdieren en zeevogels. Omdat olie minder zwaar is dan water, drijft het op het water en vormt het een dunne film op het zeeoppervlak (“olievlek”). De drijvende olie blijft kleven aan de vacht van mariene zoogdieren en de veren van zeevogels, waardoor hun isolerende en waterafstotende eigenschappen worden uitgeschakeld en de dieren worden blootgesteld aan kou en andere zware omstandigheden. Bovendien kunnen ze worden vergiftigd door de olie in te slikken in een poging zichzelf schoon te maken. Aangezien de volumes die worden vervoerd zeer groot zijn, hebben ongevallen tot gevolg dat er enorme hoeveelheden olie in het mariene milieu terechtkomen.

Deze kaart toont de locaties van olieopruimingsschepen en hun capaciteit (in kubieke meter) om verontreinigd water op te slaan voor het jaar 2013. De informatie is verstrekt door het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA). Aangezien de volumes die worden vervoerd zeer groot zijn, hebben ongevallen tot gevolg dat er enorme hoeveelheden olie in het mariene milieu terechtkomen. Die olie is zeer schadelijk voor het leven, met name voor mariene zoogdieren en zeevogels. Omdat olie minder zwaar is dan water, drijft het op het water en vormt het een dunne film op het zeeoppervlak (“olievlek”). De drijvende olie blijft kleven aan de vacht en de veren van mariene zoogdieren en zeevogels, waardoor hun isolerende en waterafstotende eigenschappen worden uitgeschakeld en de dieren worden blootgesteld aan kou en andere zware omstandigheden. Bovendien kunnen ze worden vergiftigd door de olie in te slikken in een poging zichzelf schoon te maken. Het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA) heeft een netwerk van interventieschepen opgezet, dat ervoor moet zorgen dat olievlekken snel en doeltreffend kunnen worden opgeruimd.

Deze kaart toont de ongevaldichtheid voor schepen in de zeeën rond de Europese Unie op basis van gegevens die zijn verstrekt door het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA) in het jaar 2009. Factoren als het weer, de aard van de kustlijn en de verkeersdichtheid hebben een belangrijk effect op het aantal en de soorten ongevallen in een regio. Europese maritieme veiligheid is een gedeelde behoefte aan welvaart en welzijn in de EU. De kustwacht speelt daarom een belangrijke rol in onze samenleving.

Deze kaart toont de locaties van projecten op het gebied van geïntegreerde maritieme bewaking in Europa die zijn gestart in opdracht van de Europese Commissie. De informatie is afkomstig van de Commissie. Geïntegreerd maritiem toezicht geeft bevoegde regionale en nationale overheden de middelen in handen om informatie tussen sectoren en over grenzen heen uit te wisselen teneinde inzicht te krijgen in de activiteiten en gebeurtenissen die plaatsvinden op zee. Geïntegreerd maritiem toezicht is noodzakelijk om onze zeeën veiliger en schoner te maken. Dit zijn fundamentele voorwaarden voor duurzame economische groei in een globaliserende wereld.

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. 74% van de goederen die Europa binnenkomen of uitgaan doet dat over zee. Deze kaart toont het goederenverkeer in de belangrijkste havens in de EU. De gegevens zijn uitgedrukt in duizend ton per type lading en bestemming.

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. 74% van de goederen die Europa binnenkomen of uitgaan doet dat over zee. Havens dienen niet alleen voor het vervoer van goederen, maar zijn ook knooppunten voor het transport van conventionele en hernieuwbare energie. Bovendien genereren havens werkgelegenheid. In de Europese havens gaan elk jaar naar schatting 400 miljoen passagiers aan en van boord van een schip. Deze kaart toont de locaties van de belangrijkste havens in de EU. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van statistieken van Eurostat, waarvoor de gegevens zijn verstrekt door havens in de EU-lidstaten, het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen.

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. In de Europese havens gaan elk jaar naar schatting 400 miljoen passagiers aan en van boord van een schip. Deze kaart toont het passagiersverkeer in de belangrijkste havens in de EU. De gegevens zijn uitgedrukt in duizend passagiers (met uitzondering van passagiers van cruiseschepen) per type verkeer en bestemming.

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. 74% van de goederen die Europa binnenkomen of uitgaan doet dat over zee. Havens dienen niet alleen voor het vervoer van goederen, maar zijn ook knooppunten voor het transport van conventionele en hernieuwbare energie. Bovendien genereren havens werkgelegenheid. In de Europese havens gaan elk jaar naar schatting 400 miljoen passagiers aan en van boord van een schip. Deze kaart toont het verkeer van zeeschepen in de belangrijkste havens in de EU.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de mariene ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locatie van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities. De kaart toont de belangrijkste vervoersroutes, visgronden en bouwlocaties op zee. De Europese Zeeatlas bevat ook kaarten voor de dichtheid van het scheepvaartverkeer voor elk scheepstype (vrachtschepen, vissersvaartuigen, baggerschepen, onderwatervaartuigen en andere) waarop te zien is waar deze verschillende activiteiten plaatsvinden.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: baggerschepen en onderwatervaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: dienstvaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: hogesnelheidsvaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: militaire en wetshandhavingsvaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: onbekende vaartuigtypen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: overig. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: passagiersvaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: pleziervaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: sleepvaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: tankers. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: vissersvaartuigen. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: vrachtschepen De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont het maritieme verkeer op de Europese zeeën in 2021 voor het volgende scheepstype: zeilboten. De dichtheid van het scheepvaartverkeer wordt uitgedrukt per vierkante kilometer als het aantal uren per maand dat schepen zich in die vierkante kilometer bevinden. De gegevens op de kaart zijn berekend op basis van een groot aantal berichten van het automatisch identificatiesysteem (AIS) over de locaties van schepen zoals doorgegeven door transponders aan boord. Daarbij is gebruikgemaakt van een nieuwe big data-werkstroom die is ontwikkeld door EMODnet Human Activities.

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. 74% van de goederen die Europa binnenkomen of uitgaan doet dat over zee. Deze kaart toont het totale brutogewicht* van het goederenvervoer naar en vanuit elke haven. (*Het brutogewicht van de goederen omvat ook de verpakking en het voertuig waarin de goederen worden vervoerd.)

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. 74% van de goederen die Europa binnenkomen of uitgaan doet dat over zee. Havens dienen niet alleen voor het vervoer van goederen, maar zijn ook knooppunten voor conventionele en hernieuwbare energie. Bovendien genereren havens werkgelegenheid. In de Europese havens gaan elk jaar naar schatting 400 miljoen passagiers aan en van boord van een schip. Deze kaart toont de Europese havens die worden vermeld in de codelijst voor handels- en vervoerslocaties van de Verenigde Naties (UN/Locode).

De Europese havens zijn cruciale toegangs- en vertrekpoorten die de Europese vervoerscorridors verbinden met de rest van de wereld. In de Europese havens gaan elk jaar naar schatting 400 miljoen passagiers aan en van boord van een schip. Deze kaart toont het passagiersverkeer per haven.

Deze kaart toont de Europese “snelwegen van de zee”. De snelwegen op zee vormen groene, levensvatbare, aantrekkelijke en efficiënte vervoersverbindingen over zee die zijn geïntegreerd in de totale vervoersketen. De Europese Commissie heeft voorgesteld om de snelwegen van de zee te ontwikkelen tot een daadwerkelijk concurrerend vervoersalternatief. De snelwegen van de zee zouden moeten helpen om het Europese vervoerssysteem beter in evenwicht te krijgen.

Deze kaart toont de trans-Europese energienetwerken (TEN-E’s) voor elektriciteit. De strategie voor trans-Europese energienetwerken (TEN-E-strategie) is erop gericht om de energie-infrastructuur van de EU-lidstaten met elkaar te verbinden. De voltooiing van de TEN-E’s is een van de doelstellingen van het energiebeleid van de Europese Unie en heeft ten doel om de concurrentie in de elektriciteit- en gasmarkten te vergroten, de leveringszekerheid te versterken en het milieu te beschermen.

Deze kaart toont alle belangrijke reguliere internationale veerbootroutes en alle nationale veerbootroutes die van belang zijn voor het verbinden van het nationale wegen- en spoorwegennet.

MarineTraffic.com – De Europese zeeën zijn belangrijke knooppunten van maritiem verkeer. Kennis van de routes van scheepsverkeer is van groot belang voor de maritieme ruimtelijke ordening (bijvoorbeeld voor de planning van windmolenparken op zee of het aanleggen van onderzeese pijpleidingen en kabels) en voor het beoordelen van de effecten van menselijke activiteiten (zoals visserij en offshorebouw) op mariene ecosystemen. Deze kaart toont de gegevens die zijn verzameld over de posities van schepen om dichtheidskaarten te kunnen maken waarmee iedereen een beeld kan krijgen van de drukste vaarroutes op zee over de hele wereld.

Deze kaart toont de ontwikkeling van het aantal geregistreerde auto's per duizend inwoners in grote(re) steden aan zee. De indicator is afgeleid van de variabelen die worden verzameld door het Europees statistisch systeem (ESS), en de gegevens over Europese steden zijn verzameld om bij te dragen tot een betere kwaliteit van het leven in de stad door het vergemakkelijken van: de uitwisseling van ervaringen tussen Europese steden; de vaststelling van beste praktijken;de vaststelling van beste praktijken; benchmarking op Europees niveau en de verstrekking van informatie over de dynamiek binnen steden en hun omgeving.

De aanlandingsstatistieken hebben betrekking op visserijproducten (productgewicht en -waarde) die in een land worden aangeland ongeacht de nationaliteit van het aanlandende vaartuig, maar ook op visserijproducten die door de vaartuigen van een land in niet-EU-havens worden aangeland en vervolgens in de EU worden ingevoerd. EU-landen die niet aan zee grenzen en geen vloot voor de zeevisserij hebben, tellen niet mee (Tsjechië, Luxemburg, Hongarije, Oostenrijk en Slowakije).

Onder aquacultuur wordt verstaan de teelt van aquatische organismen, zoals vis, week- en schaaldieren en waterplanten. Visserij- en aquacultuurproducten vormen een belangrijke bron van proteïne en maken een belangrijk deel uit van een gezond eetpatroon. Deze kaart toont de jaarlijkse consumptie van visserij- en aquacultuurproducten per hoofd van de bevolking.

Vis is een essentiële voedingsbron voor de mensheid, en de visserijsector is overal ter wereld een belangrijke bron van werkgelegenheid. Deze hulpbron wordt echter bedreigd als gevolg van onder meer overbevissing. Om deze voedselbron beschikbaar te houden voor toekomstige generaties stelt het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) van de EU beperkingen aan de omvang van de duurzame visserij in Europese wateren. In het kader van het GVB wordt verspreid over Europa ook financiering verstrekt aan de zogeheten “Plaatselijke actiegroepen visserij” (Fisheries Local Action Groups, FLAG’s). Dit zijn lokale initiatieven om de lokale visserijsector op een milieuvriendelijke en ook in sociaal en economisch opzicht duurzame wijze te ontwikkelen. Deze groepen ontwerpen en implementeren geïntegreerde plaatselijke ontwikkelingsstrategieën voor de duurzame ontwikkeling van visserijgebieden. Op deze kaart wordt aangegeven waar de FLAG's zijn gevestigd. Als u meer wilt weten over uw lokale FLAG en de projecten die worden uitgevoerd, klik dan op de desbetreffende FLAG om naar de website van die FLAG te gaan.

Illegale, ongemelde en ongereglementeerde (IOO-) visserijpraktijken zijn schadelijk voor het mariene milieu, vormen een bedreiging voor duurzame visserij en zijn voor legale vissers een vorm van oneerlijke concurrentie.
Samenwerking tussen EU-lidstaten en niet-EU-landen is belangrijk om IOO-praktijken te bestrijden, de voedselzekerheid te waarborgen en de naleving van de internationale regels te garanderen. Het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) is het visserijbeleid van de Europese Unie. In het kader van het GVB worden quota voor de toegestane hoeveelheid te vangen vis voor bepaalde soorten vastgesteld.
Deze kaart toont de vangstlimieten (uitgedrukt in ton) voor de meeste commerciële bestanden. De Commissie formuleert haar voorstellen op basis van wetenschappelijk advies over de toestand van visbestanden van adviesorganen als ICES en WTECV. Als u op de kaart klikt, ziet u de overeenkomstige quota per soort zoals vastgesteld in de verordeningen van de Raad.

Vis is al duizenden jaren een belangrijke en overvloedig aanwezige voedselbron. Doordat de omvang van de menselijke bevolking explosief is toegenomen en de visserijpraktijken efficiënter zijn geworden, zijn de visvangsten dramatisch toegenomen. Daardoor kunnen visbestanden zich niet meer herstellen en daalt het totale aantal vissen.Deze kaart toont de nationale visquota in duizend ton per vissoort in de EU-lidstaten. Selecteer een soort uit het dropdownmenu voor een weergave van de aan de lidstaten toegewezen quota voor deze soorten zoals vastgesteld in de verordeningen van de Raad.

Deze kaart toont een van de initiatieven van de Europese Commissie om het mariene milieu en het leven van de EU-burgers te verbeteren. Het Europees Visserijfonds (EVF; 2007-2013) en de opvolger daarvan, het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij (EFMZV; 2014-2020), hebben de Europese visserijsector ondersteund bij de overgang naar ecologisch duurzamere visserij en aquacultuur, waardoor banen zijn geschapen en de economieën van kustgemeenschappen zijn gediversifieerd. Deze kaart toont hoe de EVF-begroting van 4,3 miljard euro verdeeld was over de lidstaten van de EU en over de vijf verschillende prioriteiten (assen):
AS 1: Aanpassingen aan en verbeteringen van de vissersvloot.
AS 2: Ontwikkeling van milieuvriendelijke aquacultuur en binnenvisserij, diversificatie van gekweekte soorten, en verwerking en afzet van visserij- en aquacultuurproducten.
AS 3: Maatregelen van gemeenschappelijk belang, zoals bescherming van aquatische flora en fauna, ontwikkeling van havens, verbetering van de traceerbaarheid van visserijproducten, enz.
AS 4: Duurzame ontwikkeling van visserijgebieden en -gemeenschappen (bijvoorbeeld door waarde toe te voegen aan visserijproducten, ontwikkeling van toeristische infrastructuur, milieubescherming) om hun economische afhankelijkheid van visvangst te verminderen.
AS 5: Technische bijstand in de vorm van studies, rapporten en hulp bij de uitvoering van operationele programma's.

Deze kaart toont de totale jaarlijkse vangsten van visserijproducten door EU-lidstaten en enkele andere belangrijke visserijlanden, zoals het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, IJsland en Turkije. De gegevens worden uitgedrukt in het levendgewichtequivalent van de aanlandingen. Dit is het gewicht van het product wanneer dat uit het water wordt gehaald (d.w.z. vóór verwerking), maar omvat geen producten die, om verschillende mogelijke redenen, geen aangelande vangsten van een lidstaat zijn.

De vangsten hebben betrekking op vis, weekdieren, schelp- en schaaldieren en andere aquatische dieren en planten die voor allerlei doeleinden worden gevangen of geoogst, door alle soorten vaartuigen, vistuig en vissers, in alle soorten mariene gebieden (op volle zee, in offshorewateren, in kustwateren of in brak water). Deze kaart toont de totale vangsten van alle EU-lidstaten in elke belangrijke visserijzone.
Meer informatie

Het diagram toont het aandeel van de beoordeelde visbestanden dat overbevist is (rood) en het aandeel van de beoordeelde visbestanden dat binnen biologisch veilige grenzen ligt (groen) in de Europese visserijregio’s van de ICES en de GFCM. De cijfers in de cirkels staan voor het aantal bestanden dat in de betrokken regio is beoordeeld. De grootte van de cirkels houdt verband met de omvang van de vangst in die regio.

Op deze kaart van de visserij-intensiteit kan zeer gedetailleerd de intensiteit van visserijactiviteiten voor alle EU-wateren worden gevonden. De voor deze kaart geanalyseerde gegevens bestaan uit circa 150 miljoen positiemeldingen van EU-vissersvaartuigen met een lengte van meer dan 15 m in de FAO-gebieden 27, 34 en 37 in de periode september 2014-september 2015. Elk bericht van het automatisch identificatiesysteem (AIS) geeft met intervallen van vijf minuten de positie en de snelheid van het vaartuig, met een tijdstempel. Deze berichten worden ingedeeld als hetzij visserijgerelateerd, hetzij vaargerelateerd, door middel van een indelingsalgoritme dat is gebaseerd op de analyse van de individuele snelheidsprofielen van de vaartuigen.

FAO – Deze kaart toont de internationale visserijzones zoals vastgesteld door de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties. Voor statistische doeleinden zijn tot op heden 27 grote visserijzones internationaal vastgesteld. Daarbij gaat het om acht grote binnenvisserijgebieden in de binnenwateren van de continenten en negentien grote zeevisserijgebieden die de Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan, de Stille Oceaan, de Zuidelijke Oceaan en de aangrenzende zeeën bestrijken. De visserijzones (zowel in de binnenwateren als in zee) worden aangeduid met hun naam en een tweecijferige code.

Deze kaart toont de internationale visserijzones die zijn vastgesteld door de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES).

Deze kaart toont de vissershavens met een elektronisch registratie- of meldsysteem (ERS) Het ERS is het EU-systeem voor visserijcontroles en wordt gebruikt om visserijgegevens te registreren, te melden, te verwerken, op te slaan en te verzenden (vangst, aanlanding, verkoop en overlading). Het belangrijkste element van het ERS is het elektronisch logboek waarin de kapitein van het vissersvaartuig de visserijactiviteiten registreert, waarna de gegevens naar de nationale autoriteiten worden verzonden en worden opgeslagen in een beveiligde databank.

Vis is een belangrijke natuurlijke hulpbron, maar de populaties zijn ook eindig. Na decennia van overbevissing zijn bepaalde visbestanden uitgedund. Om te zorgen voor een duurzame en eerlijke Europese visserijsector, zijn met het gemeenschappelijk visserijbeleid van de EU regels vastgesteld voor het beheer van de Europese vissersvloten en vangsten. De vissersvloot van elk land wordt bijgehouden in een nationaal register en er geldt een capaciteitsplafond voor het totale motorvermogen en het totale gewicht van vaartuigen. Deze kaart bevat een overzicht van het totale gewicht van de vaartuigen (in brutotonnage) van de vissersvloten van de EU- en EER-landen.

Vis is een belangrijke natuurlijke hulpbron, maar de populaties zijn ook eindig. Na decennia van overbevissing zijn bepaalde visbestanden uitgedund. Om te zorgen voor een duurzame en eerlijke Europese visserijsector, zijn met het gemeenschappelijk visserijbeleid van de EU regels vastgesteld voor het beheer van de Europese vissersvloten en vangsten. De vissersvloot van elk land wordt bijgehouden in een nationaal register en er geldt een capaciteitsplafond voor het totale motorvermogen en het totale gewicht van vaartuigen. Deze kaart bevat een overzicht van het totale motorvermogen (in kilowatt) van de vissersvloten van de EU- en EER-landen.

Vis is een belangrijke natuurlijke hulpbron, maar de populaties zijn ook eindig. Na decennia van overbevissing zijn bepaalde visbestanden uitgedund. Om te zorgen voor een duurzame en eerlijke Europese visserijsector, zijn met het gemeenschappelijk visserijbeleid van de EU regels vastgesteld voor het beheer van de Europese vissersvloten en vangsten. De vissersvloot van elk land wordt bijgehouden in een nationaal register en er geldt een capaciteitsplafond voor het totale motorvermogen en het totale gewicht van vaartuigen. De verschillende soorten vistuig worden ook bijgehouden en voor sommige Europese zeeën gelden er eisen voor selectief vistuig om ongewenste bijvangsten terug te dringen. Deze kaart bevat een uitsplitsing van de verschillende soorten vistuig die door de vloten van de EU en de EER-landen worden gebruikt.

Deze kaart toont het aantal vaartuigen van de vissersvloot per haven. Een vissersvloot is een verzameling van commerciële vissersvaartuigen. Alle EU-vaartuigen in de databank moeten een nummer van het vlootregister van de EU hebben, een unieke vaartuigidentificatiecode die permanent aan een EU-vaartuig wordt toegewezen en niet later aan een ander vaartuig kan worden toegewezen. Het vlootregister van de EU, gewoonlijk het “vlootregister” genoemd, is een essentieel instrument voor de tenuitvoerlegging van en het toezicht op het gemeenschappelijk visserijbeleid. Het vlootregister is een databank waarin alle vissersvaartuigen die de vlag van een lidstaat voeren geregistreerd moeten staan, in overeenstemming met de EU-wetgeving.

Deze kaart toont het totale motorvermogen van de vissersvloot per haven. Het motorvermogen is het totaal van het maximaal continu vermogen dat het vaartuig aan het vliegwiel van elke motor kan opleveren en dat mechanisch, elektrisch, hydraulisch of anderszins kan worden aangewend voor de voortstuwing van het vaartuig. Wanneer een tandwielkast in de motor is ingebouwd, wordt het vermogen gemeten aan de uitgaande as van de tandwielkast.

Deze kaart toont het totale tonnage van de vissersvloot per haven. Het geregistreerde tonnage van vaartuigen wordt uitgedrukt als brutotonnage.

Deze kaart toont de ammonium- en ammoniakconcentratie in waterlichamen voor het najaar van 2010. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Ammonium is een veelgebruikte industriële chemische stof voor de synthese van veel stikstofhoudende organische en niet-organische chemische stoffen en de productie van meststoffen. Ook wordt ammonium rechtstreeks als meststof ingebracht in bodems, zoals in het geval van geïrrigeerd katoen. De meest voorkomende bronnen van ammonium en ammoniak in oppervlakte- en grondwater zijn huishoudelijk rioolwater en industriële lozingen. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Hoewel ammonium een essentiële voedingsstof voor leven is, kan een teveel ervan zich ophopen in organismen, worden omgezet in ammoniak en het metabolisme van organismen veranderen of de lichaams-pH verhogen. Zo wordt ammonium- en ammoniaktoxiciteit gezien als een van de belangrijkste oorzaken van onverklaarbare verliezen in viskwekerijen.

Deze kaart toont de ammonium- en ammoniakconcentratie in waterlichamen voor het voorjaar van 2010. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op twee chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Ammonium is een veelgebruikte industriële chemische stof voor de synthese van veel stikstofhoudende organische en niet-organische chemische stoffen en de productie van meststoffen. Ook wordt ammonium rechtstreeks als meststof ingebracht in bodems, zoals in het geval van geïrrigeerd katoen. De meest voorkomende bronnen van ammonium en ammoniak in oppervlakte- en grondwater zijn huishoudelijk rioolwater en industriële lozingen. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Hoewel ammonium een essentiële voedingsstof voor leven is, kan een teveel ervan zich ophopen in organismen, worden omgezet in ammoniak en het metabolisme van organismen veranderen of de lichaams-pH verhogen. Zo wordt met name ammoniaktoxiciteit gezien als een van de belangrijkste oorzaken van onverklaarbare verliezen in viskwekerijen.

Deze kaart toont de ammonium- en ammoniakconcentratie in waterlichamen voor de winter van 2010. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Ammonium is een veelgebruikte industriële chemische stof voor de synthese van veel stikstofhoudende organische en niet-organische chemische stoffen en de productie van meststoffen. Ook wordt ammonium rechtstreeks als meststof ingebracht in bodems, zoals in het geval van geïrrigeerd katoen. De meest voorkomende bronnen van ammonium en ammoniak in oppervlakte- en grondwater zijn huishoudelijk rioolwater en industriële lozingen. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Hoewel ammonium een essentiële voedingsstof voor leven is, kan een teveel ervan zich ophopen in organismen, worden omgezet in ammoniak en het metabolisme van organismen veranderen of de lichaams-pH verhogen. Zo wordt ammonium- en ammoniaktoxiciteit gezien als een van de belangrijkste oorzaken van onverklaarbare verliezen in viskwekerijen.

Deze kaart toont de ammonium- en ammoniakconcentratie in waterlichamen voor de zomer van 2010. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Ammonium is een veelgebruikte industriële chemische stof voor de synthese van veel stikstofhoudende organische en niet-organische chemische stoffen en de productie van meststoffen. Ook wordt ammonium rechtstreeks als meststof ingebracht in bodems, zoals in het geval van geïrrigeerd katoen. De meest voorkomende bronnen van ammonium en ammoniak in oppervlakte- en grondwater zijn huishoudelijk rioolwater en industriële lozingen. De termen ammonium en ammoniak hebben betrekking op chemische stoffen die met elkaar in evenwicht zijn in water (respectievelijk NH4+, geïoniseerd, en NH3, niet-geïoniseerd). Hoewel ammonium een essentiële voedingsstof voor leven is, kan een teveel ervan zich ophopen in organismen, worden omgezet in ammoniak en het metabolisme van organismen veranderen of de lichaams-pH verhogen. Zo wordt met name ammoniaktoxiciteit gezien als een van de belangrijkste oorzaken van onverklaarbare verliezen in viskwekerijen.

Op deze kaart is te zien wat de gemiddelde concentratie opgeloste anorganische stikstof (DIN) in het oppervlaktewater was in het najaar van 2012-2017. DIN is de som van in de waterkolom opgeloste anorganische stikstofverbindingen (nitraat, nitriet en ammonium), die essentiële nutriënten zijn voor de groei van waterplanten en algen in de oceaan. Ondanks de overvloed aan stikstof in de natuur kan door de lozing van afvalwater en uitspoeling van meststoffen toch een overschot ontstaan, met als mogelijk gevolg de eutrofiëring (vermesting) van de kustwateren via de rivieren. Daarbij leidt een teveel aan nutriënten tot een explosieve groei (bloei) van algen en planten. Deze bloei kan op zich al giftig zijn en daarnaast gebruikt het organisch materiaal bij het afsterven zuurstof uit het water, wat bij ernstige eutrofiëring kan zorgen voor zuurstofarme en zelfs zuurstofloze omstandigheden. Dit kan dodelijk zijn voor vissen en andere organismen die in de nabijheid van de zeebodem in kustzeeën leven.

Op deze kaart is te zien wat de gemiddelde concentratie opgeloste anorganische stikstof (DIN) in het oppervlaktewater was in het voorjaar van 2012-2017. DIN is de som van in de waterkolom opgeloste anorganische stikstofverbindingen (nitraat, nitriet en ammonium), die essentiële nutriënten zijn voor de groei van waterplanten en algen in de oceaan. Ondanks de overvloed aan stikstof in de natuur kan door de lozing van afvalwater en uitspoeling van meststoffen toch een overschot ontstaan, met als mogelijk gevolg de eutrofiëring (vermesting) van de kustwateren via de rivieren. Daarbij leidt een teveel aan nutriënten tot een explosieve groei (bloei) van algen en planten. Deze bloei kan op zich al giftig zijn en daarnaast gebruikt het organisch materiaal bij het afsterven zuurstof uit het water, wat bij ernstige eutrofiëring kan zorgen voor zuurstofarme en zelfs zuurstofloze omstandigheden. Dit kan dodelijk zijn voor vissen en andere organismen die in de nabijheid van de zeebodem in kustzeeën leven.

Op deze kaart is te zien wat de gemiddelde concentratie opgeloste anorganische stikstof (DIN) in het oppervlaktewater was in de winter van 2012-2017. DIN is de som van in de waterkolom opgeloste anorganische stikstofverbindingen (nitraat, nitriet en ammonium), die essentiële nutriënten zijn voor de groei van waterplanten en algen in de oceaan. Ondanks de overvloed aan stikstof in de natuur kan door de lozing van afvalwater en uitspoeling van meststoffen toch een overschot ontstaan, met als mogelijk gevolg de eutrofiëring (vermesting) van de kustwateren via de rivieren. Daarbij leidt een teveel aan nutriënten tot een explosieve groei (bloei) van algen en planten. Deze bloei kan op zich al giftig zijn en daarnaast gebruikt het organisch materiaal bij het afsterven zuurstof uit het water, wat bij ernstige eutrofiëring kan zorgen voor zuurstofarme en zelfs zuurstofloze omstandigheden. Dit kan dodelijk zijn voor vissen en andere organismen die in de nabijheid van de zeebodem in kustzeeën leven.

Op deze kaart is te zien wat de gemiddelde concentratie opgeloste anorganische stikstof (DIN) in het oppervlaktewater was in de zomer van 2012-2017. DIN is de som van in de waterkolom opgeloste anorganische stikstofverbindingen (nitraat, nitriet en ammonium), die essentiële nutriënten zijn voor de groei van waterplanten en algen in de oceaan. Ondanks de overvloed aan stikstof in de natuur kan door de lozing van afvalwater en uitspoeling van meststoffen toch een overschot ontstaan, met als mogelijk gevolg de eutrofiëring (vermesting) van de kustwateren via de rivieren. Daarbij leidt een teveel aan nutriënten tot een explosieve groei (bloei) van algen en planten. Deze bloei kan op zich al giftig zijn en daarnaast gebruikt het organisch materiaal bij het afsterven zuurstof uit het water, wat bij ernstige eutrofiëring kan zorgen voor zuurstofarme en zelfs zuurstofloze omstandigheden. Dit kan dodelijk zijn voor vissen en andere organismen die in de nabijheid van de zeebodem in kustzeeën leven.

Deze kaart toont de aanwezigheid van chlorofyl-a in de Europese zeeën in het najaar. De chlorofylconcentratie wordt gebruikt als maatstaf voor de biomassa (hoeveelheid) aan microscopische planten (fytoplankton). Chlorofyl, in verschillende vormen, is gebonden aan de levende cellen van algen en ander fytoplankton in oppervlaktewater. Chlorofyl is een belangrijke biochemisch bestanddeel in het moleculaire apparaat dat verantwoordelijk is voor de fotosynthese, het cruciale proces waarin de energie van zonlicht wordt omgezet in zuurstof. De biomassa aan en de soorten fytoplankton die in onze zeeën en oceanen leven, veranderen in de tijd en door de seizoenen heen.

Deze kaart toont de aanwezigheid van chlorofyl-a in de Europese zeeën in het voorjaar. De chlorofylconcentratie wordt gebruikt als maatstaf voor de biomassa (hoeveelheid) aan microscopische planten (fytoplankton). Chlorofyl, in verschillende vormen, is gebonden aan de levende cellen van algen en ander fytoplankton in oppervlaktewater. Chlorofyl is een belangrijke biochemisch bestanddeel in het moleculaire apparaat dat verantwoordelijk is voor de fotosynthese, het cruciale proces waarin de energie van zonlicht wordt omgezet in zuurstof. De biomassa aan en de soorten fytoplankton die in onze zeeën en oceanen leven, veranderen in de tijd en door de seizoenen heen.

Deze kaart toont de aanwezigheid van chlorofyl-a in de Europese zeeën in de winter. De chlorofylconcentratie wordt gebruikt als maatstaf voor de biomassa (hoeveelheid) aan microscopische planten (fytoplankton). Chlorofyl, in verschillende vormen, is gebonden aan de levende cellen van algen en ander fytoplankton in oppervlaktewater. Chlorofyl is een belangrijk biochemisch bestanddeel in het moleculaire apparaat dat verantwoordelijk is voor fotosynthese, het cruciale proces waarin de energie van zonlicht wordt omgezet in zuurstof. De biomassa aan en de soorten fytoplankton die in onze zeeën en oceanen leven veranderen in de tijd en door de seizoenen heen.

Deze kaart toont de aanwezigheid van chlorofyl-a in de Europese zeeën in de zomer. De chlorofylconcentratie wordt gebruikt als maatstaf voor de biomassa (hoeveelheid) aan microscopische planten (fytoplankton). Chlorofyl, in verschillende vormen, is gebonden aan de levende cellen van algen en ander fytoplankton in oppervlaktewater. Chlorofyl is een belangrijke biochemisch bestanddeel in het moleculaire apparaat dat verantwoordelijk is voor de fotosynthese, het cruciale proces waarin de energie van zonlicht wordt omgezet in zuurstof. De biomassa aan en de soorten fytoplankton die in onze zeeën en oceanen leven, veranderen in de tijd en door de seizoenen heen.

Deze kaart toont de concentratie van fosfaat in waterlichamen voor het najaar van 2012-2017. Fosfaten zijn chemische stoffen die het element fosfor bevatten en hebben een negatief effect op de waterkwaliteit door overmatige algengroei te veroorzaken. Fosfaten in water vormen een voedingsstof voor algen, die buitensporig gaan groeien in ecosystemen, waardoor onevenwichtigheden ontstaan die ertoe leiden dat andere levensvormen worden vernietigd en er schadelijke toxines worden geproduceerd. Buitensporige algengroei (“algenbloei”) vermindert de hoeveelheid zonlicht die beschikbaar is voor andere planten, wat tot sterfte van die planten kan leiden. Wanneer de algen sterven, gebruiken de bacteriën die de algen afbreken zuurstof in het water, zodat ander aquatisch leven te weinig zuurstof krijgt, met soms verstikking tot gevolg.

Deze kaart toont de concentratie van fosfaat in waterlichamen voor het voorjaar van 2012-2017. Fosfaten zijn chemische stoffen die het element fosfor bevatten en hebben een negatief effect op de waterkwaliteit door overmatige algengroei te veroorzaken. Fosfaten in water vormen een voedingsstof voor algen, die buitensporig gaan groeien in ecosystemen, waardoor onevenwichtigheden ontstaan die ertoe leiden dat andere levensvormen worden vernietigd en er schadelijke toxines worden geproduceerd. Buitensporige algengroei (“algenbloei”) vermindert de hoeveelheid zonlicht die beschikbaar is voor andere planten, wat tot sterfte van die planten kan leiden. Wanneer de algen sterven, gebruiken de bacteriën die de algen afbreken zuurstof in het water, zodat ander aquatisch leven te weinig zuurstof krijgt, met soms verstikking tot gevolg.

Deze kaart toont de concentratie van fosfaat in waterlichamen voor de winter van 2012-2017. Fosfaten zijn chemische stoffen die het element fosfor bevatten en hebben een negatief effect op de waterkwaliteit door overmatige algengroei te veroorzaken. Fosfaten in water vormen een voedingsstof voor algen, die buitensporig gaan groeien in ecosystemen, waardoor onevenwichtigheden ontstaan die ertoe leiden dat andere levensvormen worden vernietigd en er schadelijke toxines worden geproduceerd. Buitensporige algengroei (“algenbloei”) vermindert de hoeveelheid zonlicht die beschikbaar is voor andere planten, wat tot sterfte van die planten kan leiden. Wanneer de algen sterven, gebruiken de bacteriën die de algen afbreken zuurstof in het water, zodat ander aquatisch leven te weinig zuurstof krijgt, met soms verstikking tot gevolg.

Deze kaart toont de concentratie van fosfaat in waterlichamen voor de zomer van 2012-2017. Fosfaten zijn chemische stoffen die het element fosfor bevatten en hebben een negatief effect op de waterkwaliteit door overmatige algengroei te veroorzaken. Fosfaten in water vormen een voedingsstof voor algen, die buitensporig gaan groeien in ecosystemen, waardoor onevenwichtigheden ontstaan die ertoe leiden dat andere levensvormen worden vernietigd en er schadelijke toxines worden geproduceerd. Buitensporige algengroei (“algenbloei”) vermindert de hoeveelheid zonlicht die beschikbaar is voor andere planten, wat tot sterfte van die planten kan leiden. Wanneer de algen sterven, gebruiken de bacteriën die de algen afbreken zuurstof in het water, zodat ander aquatisch leven te weinig zuurstof krijgt, met soms verstikking tot gevolg.

Deze kaart toont de concentratie van silicaat in waterlichamen voor het najaar van 2012-2017. Silicaat is een verontreinigende stof die in veel wateren voorkomt als gevolg van natuurlijke depositie. Door natuurlijke fysische en chemische verweringsprocessen komen er veel extreem kleine deeltjes of colloïden van silicaatmateriaal vrij. Alle soorten algen in het water hebben fosfor en stikstof nodig als voedingsstof, maar alleen diatomen (een algensoort) hebben silicaat nodig om te groeien. Een verhoogd silicaatgehalte leidt tot een grotere productie in de “trofische niveaus” van de voedselketen. Dit houdt rechtstreeks verband met de verhoogde zoöplanktonbiomassa en de verhoogde visbiomassa. Hogere silicaatconcentraties hebben negatieve gevolgen voor het waterecosysteem en voor de gebruiksmogelijkheden van watersystemen door mensen.

Deze kaart toont de concentratie van silicaat in waterlichamen voor het voorjaar van 2012-2017. Silicaat is een verontreinigende stof die in de meeste wateren voorkomt als gevolg van natuurlijke depositie. Door natuurlijke fysische en chemische verweringsprocessen komen er veel extreem kleine deeltjes of colloïden van silicaatmateriaal vrij. Alle soorten algen in het water hebben fosfor en stikstof nodig als voedingsstof, maar alleen diatomen (een algensoort) hebben silicaat nodig om te groeien. Een verhoogd silicaatgehalte leidt tot een grotere productie in de “trofische niveaus” van de voedselketen. Dit houdt rechtstreeks verband met de verhoogde zoöplanktonbiomassa en de verhoogde visbiomassa. Hogere silicaatconcentraties hebben negatieve gevolgen voor het waterecosysteem en voor de gebruiksmogelijkheden van watersystemen door mensen.

Deze kaart toont de concentratie van silicaat in waterlichamen voor de winter van 2012-2017. Silicaat is een verontreinigende stof die in de meeste wateren voorkomt als gevolg van natuurlijke depositie. Door natuurlijke fysische en chemische verweringsprocessen komen er veel extreem kleine deeltjes of colloïden van silicaatmateriaal vrij. Alle soorten algen in het water hebben fosfor en stikstof nodig als voedingsstof, maar alleen diatomen (een algensoort) hebben silicaat nodig om te groeien. Een verhoogd silicaatgehalte leidt tot een grotere productie in de “trofische niveaus” van de voedselketen. Dit houdt rechtstreeks verband met de verhoogde zoöplanktonbiomassa en de verhoogde visbiomassa. Hogere silicaatconcentraties hebben negatieve gevolgen voor het waterecosysteem en voor de gebruiksmogelijkheden van watersystemen door mensen.

Deze kaart toont de concentratie van silicaat in waterlichamen voor de zomer van 2012-2017. Silicaat is een verontreinigende stof die in de meeste wateren voorkomt als gevolg van natuurlijke depositie. Door natuurlijke fysische en chemische verweringsprocessen komen er veel extreem kleine deeltjes of colloïden van silicaatmateriaal vrij. Alle soorten algen in het water hebben fosfor en stikstof nodig als voedingsstof, maar alleen diatomen (een algensoort) hebben silicaat nodig om te groeien. Een verhoogd silicaatgehalte leidt tot een grotere productie in de “trofische niveaus” van de voedselketen. Dit houdt rechtstreeks verband met de verhoogde zoöplanktonbiomassa en de verhoogde visbiomassa. Hogere silicaatconcentraties hebben negatieve gevolgen voor het waterecosysteem en voor de gebruiksmogelijkheden van watersystemen door mensen.

Deze kaart toont de concentratie van in water opgeloste zuurstof in waterlichamen voor het najaar van 2012-2017. In water opgeloste zuurstof is van cruciaal belang voor het aquatische leven en is samen met het zoutgehalte en de temperatuur in hoge mate bepalend voor de biologische diversiteit en de waterkwaliteit. Als het zuurstofgehalte tot onder het normale niveau daalt, heeft dat effect op de waterkwaliteit en kan er eutrofiëring optreden.

Deze kaart toont de concentratie van in water opgeloste zuurstof in waterlichamen voor het voorjaar van 2012-2017. In water opgeloste zuurstof is van cruciaal belang voor het aquatische leven en is samen met het zoutgehalte en de temperatuur in hoge mate bepalend voor de biologische diversiteit en de waterkwaliteit. Als het zuurstofgehalte tot onder het normale niveau daalt, heeft dat effect op de waterkwaliteit en kan er eutrofiëring optreden.

Deze kaart toont de concentratie van in water opgeloste zuurstof in waterlichamen voor de winter van 2012-2017. In water opgeloste zuurstof is van cruciaal belang voor het aquatische leven en is samen met het zoutgehalte en de temperatuur in hoge mate bepalend voor de biologische diversiteit en de waterkwaliteit. Als het zuurstofgehalte tot onder het normale niveau daalt, heeft dat effect op de waterkwaliteit en kan er eutrofiëring optreden.

Deze kaart toont de concentratie van in water opgeloste zuurstof in waterlichamen voor de zomer van 2012-2017. In water opgeloste zuurstof is van cruciaal belang voor het aquatische leven en is samen met het zoutgehalte en de temperatuur in hoge mate bepalend voor de biologische diversiteit en de waterkwaliteit. Als het zuurstofgehalte tot onder het normale niveau daalt, heeft dat effect op de waterkwaliteit en kan er eutrofiëring optreden.

Deze kaart toont het aantal ondernemingen met een groei van 10% of meer in kustgebieden en niet-kustgebieden. Bedrijfsdemografie biedt informatie over het aantal nieuwe, ter ziele gegane en overlevende ondernemingen en de daarmee samenhangende werkgelegenheid. Bedrijfsdemografische gegevens kunnen worden gebruikt om de dynamiek en de innovatieve kracht van verschillende markten te analyseren en zijn belangrijk voor de beleidsvorming. De twee belangrijkste maatstaven voor de werkgelegenheid zijn het aantal werkzame personen en het aantal werknemers.

Het bruto binnenlands product (bbp) is een maatstaf voor de economische bedrijvigheid en wordt gedefinieerd als de waarde van alle geproduceerde goederen en diensten minus de waarde van alle bij die productie gebruikte goederen en diensten. Het bbp wordt algemeen gebruikt om levensstandaarden met elkaar te vergelijken of om de economische convergentie of divergentie binnen de Europese Unie te meten. De componenten van het bbp en de daarmee samenhangende indicatoren kunnen waardevolle inzichten opleveren in de belangrijkste drijvende krachten achter de economische bedrijvigheid en op die manier dienen als basis voor het ontwerp, de monitoring en de evaluatie van specifiek EU-beleid. Deze kaart toont het bbp van regio’s als percentage van het nationale gemiddelde (= 100). Wanneer de indicator onder de 100 ligt, ligt de waarde in de regio onder het nationale gemiddelde. Wanneer de indicator boven de 100 ligt, ligt de waarde in de regio boven het nationale gemiddelde. Aanvullende informatie: BBP voor beginners

Deze kaart toont het bruto binnenlands product (bbp) per kustregio/niet-kustregio. Het bbp tegen marktprijzen is het eindresultaat van de productieactiviteiten van ingezeten productie-eenheden. Het bbp wordt gedefinieerd als de waarde van alle geproduceerde goederen en diensten minus de waarde van alle bij die productie gebruikte goederen en diensten. Voor nadere uitleg over de gebruikte methodologie, zie de ESA 2010-verordening (ESA: Europees rekeningenstelsel).

Deze kaart toont de door kustregio’s en niet-kustregio’s geproduceerde bruto toegevoegde waarde tegen basisprijzen. De bruto toegevoegde waarde wordt gedefinieerd als de waarde van de output tegen basisprijzen verminderd met het intermediaire verbruik tegen aankoopprijzen. De bruto toegevoegde waarde is het saldo van de productierekening van de nationale rekeningen. De bruto toegevoegde waarde kan worden uitgesplitst naar economische en institutionele sector.Meer specifiek geeft de som van de bruto toegevoegde waarde van alle sectoren plus productgebonden belastingen minus productgebonden subsidies het bruto binnenlands product (bbp). Door het verbruik van vaste activa in mindering te brengen op de bruto toegevoegde waarde wordt de netto toegevoegde waarde verkregen. In ESA 2010 worden de begrippen “bruto toegevoegde waarde tegen marktprijzen”, “bruto toegevoegde waarde tegen producentenprijzen” en “bruto toegevoegde waarde tegen basisprijzen” niet langer gebruikt.

Deze kaart toont het deel van de bevolking dat rechtstreeks te maken heeft met maritieme activiteiten, d.w.z. het percentage van de bevolking van EU-regio’s dat woont in gebieden waar maritieme diensten worden verricht. Een gebied waar maritieme diensten worden verricht is een gebied dat binnen een bepaalde reistijd kan worden bereikt vanuit een locatie aan de kust via het bestaande vervoersnetwerk.

De werkgelegenheid in de primaire sector resulteert uit winningsactiviteiten zoals mijnbouw, landbouw en actieve visserij. Deze kaart toont per regio het aandeel van de werkgelegenheid in de primaire sector als percentage van het nationale gemiddelde (= 100). Wanneer de indicator onder de 100 ligt, ligt de waarde in de regio onder het nationale gemiddelde. Wanneer de indicator boven de 100 ligt, ligt de waarde in de regio boven het nationale gemiddelde.

De werkgelegenheid in de secundaire sector resulteert uit visserijgerelateerde activiteiten die niet tot de actieve visserij worden gerekend. De secundaire sector van de economie vervaardigt eindproducten uit grondstoffen die door de primaire sector zijn gewonnen. Alle banen in de maakindustrie, de verwerking en de bouw behoren tot deze sector. Deze kaart toont per regio het aandeel van de werkgelegenheid in de secundaire sector als percentage van de totale werkgelegenheid, ten opzichte van het nationale gemiddelde (= 100). Wanneer de indicator onder de 100 ligt, ligt de waarde in de regio onder het nationale gemiddelde. Wanneer de indicator boven de 100 ligt, ligt de waarde in de regio boven het nationale gemiddelde.

De werkgelegenheid in de tertiaire sector, ook bekend als de dienstensector, resulteert uit leveranciersactiviteiten, zoals in de detail- en groothandel, vervoer en distributie, de horeca, administratieve dienstverlening, media, toerisme, het verzekerings- en bankwezen, de gezondheidszorg en juridische dienstverlening. Deze kaart toont per regio het aandeel van de werkgelegenheid in de tertiaire sector als percentage van de totale werkgelegenheid, ten opzichte van het nationale gemiddelde. Het nationale gemiddelde = 100. Wanneer de indicator onder de 100 ligt, ligt de waarde in de regio onder het nationale gemiddelde. Wanneer de indicator boven de 100 ligt, ligt de waarde in de regio boven het nationale gemiddelde.

De sectoren visserij en aquacultuur zorgen voor banen in de productie en verkoop (van schepen, visgerei, lokaas, enz.), het kweken en oogsten, de verwerking, het in de handel brengen en de distributie van visproducten. Deze banen zorgen voor een duurzaam beheer van de mariene en zoetwaterhulpbronnen en dragen ook bij tot de mondiale economische en sociale ontwikkeling. Deze kaart toont per lidstaat de werkgelegenheid in de sectoren visserij en aquacultuur.

Op deze kaart wordt de werkgelegenheid in kustregio’s en niet-kustregio’s met elkaar vergeleken. Deze statistische analyse heeft betrekking op de werkgelegenheid in de sector die wordt bestreken door NACE Rev. 2. NACE is het stelsel voor de statistische classificatie van economische activiteiten van de Europese Unie.

Op de zeebodem gedumpte munitie vormt een wereldwijde bron van zorg voor landen, regionale en internationale organisaties, onderzoekers, enz. Dan kan het bijvoorbeeld gaan om niet-ontplofte bommen of chemische wapens die na de Eerste en Tweede Wereldoorlog in zee zijn gedumpt. Dit wapentuig vormt niet alleen een bedreiging voor het mariene milieu en de menselijke gezondheid, maar ook een grote uitdaging voor de blauwe economie en de maritieme ruimtelijke ordening, om nog maar te zwijgen over de risico's van het weghalen van deze munitie en de technische problemen die daarbij komen kijken. De kaart toont de locaties waar zich gedumpte munitie bevindt (polygonen).

Op de zeebodem gedumpte munitie vormt een wereldwijde bron van zorg voor landen, regionale en internationale organisaties, onderzoekers, enz. Dan kan het bijvoorbeeld gaan om niet-ontplofte bommen of chemische wapens die na de Eerste en Tweede Wereldoorlog in zee zijn gedumpt. Dit wapentuig vormt niet alleen een bedreiging voor het mariene milieu en de menselijke gezondheid, maar ook een grote uitdaging voor de blauwe economie en de mariene ruimtelijke ordening, om nog maar te zwijgen over de risico's van het weghalen van deze munitie en de technische problemen die daarbij komen kijken. De kaart toont de locaties waarvan is bevestigd dat er zich gedumpte munitie van conventionele, chemische of onbekende aard bevindt.

Deze kaart is het resultaat van de aggregatie en harmonisatie van gegevensreeksen uit verschillende bronnen in de EU. In het Internationaal Verdrag ter voorkoming van verontreiniging door schepen (het Marpol-verdrag) in havens worden afvalstoffen in havens gekwantificeerd in metrieke ton (m³) en geclassificeerd als olieachtig afval (bijlage I), vuilnis (bijlage V), afvalwater (bijlage IV) en havenafval (vuilnis). Ook de totale hoeveelheid is een categorie. De gegevensverzamelingen worden jaarlijks geactualiseerd en bevatten jaarlijkse gegevens van 2004 tot en met 2017 (indien beschikbaar) van de volgende landen: Estland, Finland, Frankrijk, Letland, Portugal en Spanje.

De term baggerspecie heeft betrekking op niet-geconsolideerde, willekeurig gemengde sedimenten die zijn samengesteld uit gesteente, grond en/of schelpmateriaal en zijn geëxtraheerd en afgezet tijdens bagger- en stortactiviteiten. Baggerspecie ligt ongemakkelijk bovenop natuurlijke, onverstoorde grond of regoliet en kan antropogene grondformaties vormen (zoals een baggerspeciebank). Baggeren voor navigatiedoeleinden (bijvoorbeeld bij het aanleggen van havens en aanmeerplaatsen) en voor civieltechnische doeleinden (zoals voor de aanleg van kabels en leidingen) leidt ertoe dat er aanzienlijke hoeveelheden baggerspecie in zee worden gestort. De milieueffecten hiervan, zoals interferentie met visserijactiviteiten of contaminatie van ecosystemen, worden steeds nadrukkelijker erkend. Inmiddels hebben de nationale autoriteiten van veel landen stortplaatsen aangewezen, waardoor die negatieve consequenties worden geminimaliseerd. Deze kaart toont de locaties waar baggerspecie kan worden gestort.

De term baggerspecie heeft betrekking op niet-geconsolideerde, willekeurig gemengde sedimenten die zijn samengesteld uit gesteente, grond en/of schelpmateriaal en zijn geëxtraheerd en afgezet tijdens bagger- en stortactiviteiten. Baggerspecie ligt ongemakkelijk bovenop natuurlijke, onverstoorde grond of regoliet en kan antropogene grondformaties vormen (zoals een baggerspeciebank). Baggeren voor navigatiedoeleinden (bijvoorbeeld bij het aanleggen van havens en aanmeerplaatsen) en voor civieltechnische doeleinden (zoals voor de aanleg van kabels en leidingen) leidt ertoe dat er aanzienlijke hoeveelheden baggerspecie in zee worden gestort. De milieueffecten hiervan, zoals interferentie met visserijactiviteiten of contaminatie van ecosystemen, worden steeds nadrukkelijker erkend. Inmiddels hebben de nationale autoriteiten van veel landen stortplaatsen aangewezen, waardoor die negatieve consequenties worden geminimaliseerd. Deze kaart toont de gebieden waar baggerspecie kan worden gestort.

#EUBeachCleanUp is een initiatief van de Europese Commissie in samenwerking met de Verenigde Naties en de organisatie The Smurfs. Op Wereldschoonmaakdag organiseren EU-delegaties en -vertegenwoordigingen samen met ngo's, scholen en andere partners strandschoonmaakactiviteiten over de hele wereld.

Marien zwerfvuil vormt een groot gevaar voor het mariene leven, omdat dieren verstrikt kunnen raken in grote stukken afval of bijvoorbeeld kleinere dingen kunnen inslikken, waardoor ze worden blootgesteld aan schadelijke chemische stoffen. Die stoffen komen vervolgens in de voedselketen terecht en vormen een bedreiging voor de menselijke gezondheid – op mondiale schaal. Bovendien veroorzaakt dit zwerfvuil ernstige economische schade, doordat waardevolle, recyclebare hulpbronnen in zee verdwijnen, vervuilde stranden toeristen afschrikken en vissers steeds meer zwerfvuil aantreffen tussen hun vangsten. Deze kaart toont de dichtheid van het zwerfvuil op de zeebodem (alle categorieën), uitgedrukt als het aantal zwerfvuilitems zoals verzameld door vistrawlers in een periode van een jaar. Het ontbreken van gegevens voor sommige gebieden betekent niet dat deze vrij van zwerfvuil zijn. In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld.Op deze kaart zijn de resultaten van 2011 tot en met 2022 te zien.

Onze zeeën en kusten raken steeds sterker vervuild met plastic materiaal. Het plastic afval vervuilt niet alleen onze stranden, maar vormt ook een dodelijke val voor vele zeedieren. Ze raken verstrikt in grote stukken plastic of zien kleine stukken aan voor voedsel. Deze kaart toont de dichtheid aan plastic tasjes op de zeebodem, uitgedrukt als het aantal plastic tasjes zoals verzameld door vistrawlers in een periode van een jaar. Het ontbreken van gegevens voor sommige gebieden betekent niet dat deze vrij van zwerfvuil zijn. In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld.

Visserijgerelateerd en ander zwerfvuil vormt een groot gevaar voor het mariene leven, omdat dieren verstrikt kunnen raken in grote stukken afval of bijvoorbeeld kleinere dingen kunnen inslikken, waardoor ze worden blootgesteld aan schadelijke chemische stoffen. Die stoffen komen vervolgens in de voedselketen terecht en vormen een bedreiging voor de menselijke gezondheid – op mondiale schaal. Bovendien veroorzaakt dit zwerfvuil ernstige economische schade, doordat waardevolle, recyclebare hulpbronnen in zee verdwijnen, vervuilde stranden toeristen afschrikken en vissers steeds meer zwerfvuil aantreffen tussen hun vangsten. Deze kaart toont de dichtheid van visserijgerelateerd zwerfvuil op de zeebodem, uitgedrukt als het aantal zwerfvuilitems dat is verzameld door vistrawlers in een periode van een jaar. Het ontbreken van gegevens voor sommige gebieden betekent niet dat deze vrij van zwerfvuil zijn. In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2011 tot en met 2022 te zien.

Elk jaar worden er miljoenen tonnen zwerfvuil geproduceerd bij een verscheidenheid aan menselijke activiteiten, waarvan een belangrijk deel in onze oceanen terechtkomt, met alle milieu-, gezondheids- en economische problemen van dien. Het is niet verrassend dat zwerfvuil in zee wordt gezien als een van de grootste bedreigingen voor de gezondheid van de zeeën en oceanen, voor de diversiteit aan mariene levensvormen en uiteindelijk voor de mens, die voedsel uit de oceaan consumeert. Deze kaart toont het percentage zwerfvuil, onderverdeeld in elf categorieën (glas, textiel, metaal, polymeren enz.). In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2007 tot en met 2021 te zien.

Visserijgerelateerd en ander zwerfvuil vormt een groot gevaar voor het mariene leven, omdat dieren verstrikt kunnen raken in grote stukken afval of bijvoorbeeld kleinere dingen kunnen inslikken, waardoor ze worden blootgesteld aan schadelijke chemische stoffen. Die stoffen komen vervolgens in de voedselketen terecht en vormen een bedreiging voor de menselijke gezondheid – op mondiale schaal. Bovendien veroorzaakt dit zwerfvuil ernstige economische schade, doordat waardevolle, recyclebare hulpbronnen in zee verdwijnen, vervuilde stranden toeristen afschrikken en vissers steeds meer zwerfvuil aantreffen tussen hun vangsten.Deze kaart toont het mediane aantal visserijgerelateerde zwerfvuilitems op stukken strand van 100 meter in Europa (monitoring in het kader van de kaderrichtlijn mariene strategie). In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2001 tot en met 2022 te zien.

Roken is niet alleen slecht voor de gezondheid, maar sigaretresten en ander zwerfvuil vormen ook een groot gevaar voor het mariene leven, omdat dieren verstrikt kunnen raken in grote stukken afval of bijvoorbeeld sigarettenpeuken kunnen inslikken, waardoor ze worden blootgesteld aan schadelijke chemische stoffen. Die stoffen komen vervolgens in de voedselketen terecht en vormen een bedreiging voor de menselijke gezondheid – op mondiale schaal. Bovendien veroorzaakt dit zwerfvuil ernstige economische schade, doordat waardevolle, recyclebare hulpbronnen in zee verdwijnen, vervuilde stranden toeristen afschrikken en vissers steeds meer zwerfvuil aantreffen tussen hun vangsten. Deze kaart toont het mediane aantal sigaretresten die zijn gevonden op strandsegmenten van 100 meter in Europa (per strand per jaar). Voor deze kaart zijn alleen gegevens gebruikt van monitoringsonderzoeken binnen de kaderrichtlijn mariene strategie (UNEP MARLIN niet inbegrepen). De MARLIN-onderzoeken van het VN-Milieuprogramma gebeuren volgen een specifiek protocol aan de kusten van het centrale deel van de Oostzee. In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2001 tot en met 2022 te zien.

Elk jaar worden er miljoenen tonnen zwerfvuil geproduceerd bij een verscheidenheid aan menselijke activiteiten, waarvan een belangrijk deel in onze oceanen terechtkomt, met alle milieu-, gezondheids- en economische problemen van dien. Het is niet verrassend dat zwerfvuil in zee wordt gezien als een van de grootste bedreigingen voor de gezondheid van de zeeën en oceanen, voor de diversiteit aan mariene levensvormen en uiteindelijk voor de mens, die voedsel uit de oceaan consumeert. Deze kaart toont de totale dichtheid (aantal items) van zwerfvuil per strand per jaar (monitoring in het kader van de kaderrichtlijn mariene strategie). De gegevens zijn gehomogeniseerd en gefilterd om vergelijkingen tussen landen mogelijk te maken. In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2001 tot en met 2022 te zien.

Plastic tasjes en andere soorten zwerfvuil vormen een groot gevaar voor het mariene leven, omdat dieren verstrikt kunnen raken in grote stukken afval of bijvoorbeeld tasjes kunnen inslikken, waardoor ze worden blootgesteld aan schadelijke chemische stoffen. Die stoffen komen vervolgens in de voedselketen terecht en vormen een bedreiging voor de menselijke gezondheid – op mondiale schaal. Bovendien veroorzaakt dit zwerfvuil ernstige economische schade, doordat waardevolle, recyclebare hulpbronnen in zee verdwijnen, vervuilde stranden toeristen afschrikken en vissers steeds meer zwerfvuil aantreffen tussen hun vangsten. Deze kaart toont het mediane aantal plastic tasjes op stukken strand van 100 meter in Europa (monitoring in het kader van de kaderrichtlijn mariene strategie). In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2001 tot en met 2022 te zien.

Elk jaar worden er miljoenen tonnen zwerfvuil geproduceerd bij een verscheidenheid aan menselijke activiteiten, waarvan een belangrijk deel in onze oceanen terechtkomt, met alle milieu-, gezondheids- en economische problemen van dien. Het is niet verrassend dat zwerfvuil in zee wordt gezien als een van de grootste bedreigingen voor de gezondheid van de zeeën en oceanen, voor de diversiteit aan mariene levensvormen en uiteindelijk voor de mens, die voedsel uit de oceaan consumeert. Deze kaart toont de soorten zwerfvuil die op de Europese stranden worden aangetroffen. De kaart toont de percentages van de soorten zwerfvuil, onderverdeeld in verschillende categorieën (glas, textiel, metaal, polymeren enz.) die aan de Europese kusten zijn gevonden (monitoring in het kader van de kaderrichtlijn mariene strategie). Het zwerfvuil kan op het strand zijn achtergelaten of zijn aangespoeld. In het kader van haar strategie voor kunststoffen heeft de EU een richtlijn vastgesteld om het gebruik van diverse wegwerpproducten van kunststof en vistuig van kunststof te beperken. Meer informatie over de effectbeoordeling. Daarnaast heeft de EU een richtlijn inzake havenontvangstvoorzieningen voor de afvalafgifte van schepen vastgesteld. Op deze kaart zijn de resultaten van 2001 tot en met 2020 te zien.

Koolwaterstoffen, zoals aardolie en aardgas, zijn een primaire energiebron voor onze samenleving. Olie- en gasbedrijven zoeken deze koolwaterstoffen (exploratie) in sedimentlagen die diep onder de zeebodem of het landoppervlak liggen om ze vervolgens te winnen (exploitatie). Omdat de zeegebieden die koolwaterstoffen bevatten onder controle van nationale overheden staan, hebben de olie- en gasbedrijven een vergunning nodig voor de exploratie en exploitatie van deze grondstoffen. Deze kaart toont de actieve vergunningen voor de exploratie en exploitatie van koolwaterstoffen op zee. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van gegevensreeksen uit verschillende EU- en niet-EU-bronnen en wordt elk jaar geactualiseerd.

Baggeren is een graafactiviteit die gewoonlijk onder water wordt uitgevoerd, in ondiepe zeeën of zoetwatergebieden, waarbij bodemsedimenten worden verzameld of verplaatst om havens en vaargeulen te verbreden en/of te verdiepen, de vorm van de kustlijn te veranderen of de kust te beschermen tegen erosie en overstromingen. Deze kaart toont de locaties en het doel van baggeractiviteiten. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van gegevensreeksen uit verschillende EU- en niet-EU-bronnen en wordt elk jaar geactualiseerd.

Koolwaterstoffen, zoals aardolie en aardgas, zijn een primaire energiebron voor onze samenleving. Deze koolwaterstoffen worden door middel van boringen gewonnen uit sedimentlagen die diep onder de zeebodem of het landoppervlak liggen. Deze kaart toont de locatie en de operationele status van boorputten voor de winning van koolwaterstoffen op zee in de Europese regio. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van gegevens uit verschillende bronnen (EU-lidstaten, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk en Montenegro) en wordt elk jaar geactualiseerd.

Deze kaart toont de bathymetrische metingen, d.w.z. de gemiddelde diepte van waterkolommen, in de Europese regio met een resolutie van 1/16 boogminuut (~ 115 meter), evenals de topografie van land- of terrestrische gebieden. De bathymetrische kaart is afgeleid van afzonderlijke bathymetrische onderzoeken en samengestelde digitale terreingegevens/modellen.

Koolwaterstoffen zoals aardolie, aardgas, kolen en bitumen zijn de primaire energiebron in onze huidige samenleving. Koolwaterstoffen worden gevormd door de afbraak van organische materiaal gedurende miljoenen jaren in dikke sedimentsequenties, die koolwaterstofreservoirs worden genoemd, diep onder het aardoppervlak. Deze reservoirs zijn grotendeels beperkt tot de continentale platen, continentale hellingen, continentale verheffingen en kleine oceaanbekkens. Deze kaart toont de locatie en omvang van koolwaterstofreservoirs in de Europese zeegebieden.

In het verleden hebben verschillende ijstijden gezorgd voor fluctuaties van het zeeniveau met meer dan 100 m. Als gevolg daarvan zijn veel oeroude landschappen waar onze voorouders in hebben geleefd onder water komen te liggen en aan ons zicht onttrokken. Deze kaart toont de bekende topografische en archeologische kenmerken van deze onderwaterlandschappen in Europa. De informatie is verzameld door EMODnet Geology, voortbouwend op het werk van een groot aantal andere projecten, zoals Splashcos, Sasmap en Medflood.

De lithologie van een rotseenheid is een beschrijving van de fysieke kenmerken ervan, zoals kleur, textuur, korrelgrootte of minerale samenstelling. Daarbij kan het gaan om een gedetailleerde beschrijving van deze kenmerken of om een samenvatting van het fysische karakter van rotsgesteente. Deze kaart toont de lithologie van de rotslagen op de zeebodem in de Europese zeegebieden.

Metaalknollen of mangaankorsten zijn gesteenten die zich vormen op de zeebodem en veel waardevolle metalen als ijzer, mangaan, nikkel, koper en kobalt bevatten. Deze metalen worden ook aangetroffen in zwavelsulfide, accumulaties van zwavelmineralen die worden gevormd in de buurt van vulkanische openingen in de zeebodem. Deze kaart toont de aanwezigheid van deze minerale hulpbronnen op verschillende monsternemingslocaties.

Countourlijnen of isobaten (imaginaire lijnen op een kaart die alle punten van gelijke diepte onder het wateroppervlakte met elkaar verbinden) zijn gebaseerd op de gemiddelde onderwaterdiepte, het onderwaterequivalent van topografie. Deze kaart toont de contourlijnen voor de volgende diepten: 50, 100, 200, 500, 1000, 2000 en 5000 meter.

Aardverschuivingen zijn grondbewegingen, zoals vallend gesteente (afstortingen), lawines, verzakkingen van hellingen of ondiepe modderstromen. Aardverschuivingen kunnen ook in zee plaatsvinden, in welk geval ze onderzeese aardverschuivingen worden genoemd. Deze kaart toont de verschillende soorten onderzeese aardverschuivingen op of onder de zeebodem. De informatie is verzameld in het kader van verschillende nationale en regionale karteringsprojecten en uit de vakliteratuur.

De sediment- en rotslagen onder de zeebodem bevatten water, maar ook andere vloeistoffen (zoals aardolie), methaan, kooldioxide en gassen die ontstaan uit de afbraak van organisch materiaal. Deze zogeheten onderzeese vloeistoffen staan onder hoge druk, waardoor ze via breuken en fissuren migreren naar de zeebodem. Wanneer de vloeistoffen de zeebodem bereiken, lekken ze in de waterkolom in een proces dat vloeistofemissie wordt genoemd. Als sedimenten worden gemengd met deze vloeistoffen, wordt een soort moddervulkaan op de zeebodem gevormd, die tot uitbarsting kan komen. Deze kaart toont de locatie van deze vloeistofemissies en moddervulkanen van niet-vulkanische oorsprong.De informatie is verzameld in het kader van verschillende nationale en regionale karteringsprojecten en uit de vakliteratuur.

Onderzeese vulkanen zijn onderwaterkraters of -spleten in het aardoppervlak waaruit magma kan worden gespuwd. Een groot aantal onderzeese vulkanen zijn gelegen in de buurt van gebieden met tektonischeplaatbewegingen. Hoewel de meeste onderzeese vulkanen zich in de diepten van zeeën en oceanen bevinden, zijn sommige van deze vulkanen ook in ondiepe wateren gelegen. Deze laatste kunnen bij een uitbarsting materiaal in de atmosfeer spuwen. Deze kaart toont de locatie en de morfologie van de onderzeese vulkanen in de Europese zeegebieden.

Sedimenten zijn accumulaties van deeltjes zoals kiezel, zand en klei, schelpmateriaal, grove deeltjes (“knolletjes”) en ander biologisch materiaal. Wanneer deze afzettingen begraven en samengeperst worden, vormen ze sedimentair rotsgesteente. Deze kaart toont de kenmerken van het sediment op de zeebodem op verschillende monsternemingslocaties.

Sedimenten zijn accumulaties van deeltjes zoals kiezel, zand, klei, schelpen en ander biologisch materiaal. De snelheid waarmee deze sedimenten op de zeebodem accumuleren is sterk afhankelijk van de locatie. De accumulatiesnelheid is het hoogst bij riviermondingen en het laagst op diepe oceaanbodems. De snelheden zijn bepaald door middel van datering van het sediment of zijn geschat uit akoestisch-seismische en sedimentkerngegevens.

Stratigrafie is de beschrijving van de opeenvolgende gesteentelagen (strata) die zich in de loop der tijd hebben geaccumuleerd op de zeebodem. Op basis van de stratigrafie van de aarde hebben geologen de geschiedenis van de aarde onderverdeeld in een systeem van hiërarchische tijdsperioden, bekend als de geologische tijdschaal. Deze kaart toont de geologische leeftijd van de gesteentelagen op de zeebodem van de Europese zeegebieden.

Tektoniek beschrijft de structuur en de beweging van de aardkorst en verklaart een groot aantal geologische processen, zoals de vorming van bergen, vulkanisme en aardbevingen. Breuklijnen zijn scheuren tussen aardkorstdelen die verschuiven ten opzichte van elkaar. Deze kaart toont de breuklijnen in de Europese zeegebieden.

Sedimenten op de zeebodem, zoals zand en kiezel, zijn nuttige bouwmaterialen. Ook kunnen ze worden gebruikt om stranden te herstellen en te beschermen tegen kusterosie. Deze kaart toont de locaties waar mariene sedimenten worden gewonnen, evenals het eindgebruik van de gewonnen materialen. De informatie is verkregen door aggregatie en harmonisatie van gegevensreeksen uit verschillende EU- en niet-EU-bronnen en wordt elk jaar geactualiseerd.

Sedimenten zijn accumulaties van deeltjes zoals kiezel, zand en modder. Wanneer deze afzettingen begraven raken en worden samengeperst, vormen ze sedimentair rotsgesteente. Het sediment dat de zeebodem bedekt wordt zeebodemsubstraat genoemd. Deze kaart toont het zeebodemsubstraat van de Europese zeegebieden op een schaal van 1:250000 en omvat vijf categorieën van zeebodemsubstraten zoals gedefinieerd in de Folk-classificatie, plus een extra klasse voor stenen en grote keien.

Deze kaart toont de voorspellende kaart van zeebodemhabitats voor de Europese zeeën. De kaart is opgesteld door EUNIS, het natuurinformatiesysteem van de EU. Waar van toepassing volgt de kaart het classificatiesysteem EUNIS 2007-11, en er is gebruik gemaakt van de meest gedetailleerde classificaties die door het model worden voorspeld. De EUNIS-habitatclassificatie is een groot pan-Europees systeem om de geharmoniseerde beschrijving en verzameling van gegevens in Europa te bevorderen door het gebruik van criteria voor habitatidentificatie. Wanneer er geen EUNIS-habitat of er geen gegevens beschikbaar waren, is de classificatie verrijkt met aanvullende habitats. Het model omvat alleen de sublitorale zone; vanwege de hoge variabiliteit van kustzones, een gebrek aan gedetailleerde gegevens over onderlagen (substrata) en de resolutie van het model is het moeilijk om bij de kust gelegen habitats op deze schaal te voorspellen.

Deze kaart toont de geclassificeerde biologische zones voor alle Europese wateren die worden gebruikt in het breedschalige zeebodemhabitatmodel van EMODnet (EUSeaMap). Dit is een van de vele habitatdescriptoren die worden gebruikt om het uiteindelijke habitattype te bepalen. Biologische zones worden bepaald aan de hand van een verscheidenheid aan fysische variabelen en waarden.

Deze kaart toont gemodelleerde ruimtelijke verdelingen van kalkwiervelden (maerl) in de Middellandse Zee. Deze bioconstructies zijn typische mediterrane onderwaterlandschappen die bestaan uit koraalachtige, algenachtige netwerken die groeien in omstandigheden met gedempt licht. Deze habitats zijn het resultaat van de bouwactiviteiten van algenachtige en dierlijke bouwers, waar fysische en biologische erosieprocessen tegenwicht tegen bieden. Vanwege hun omvang, biodiversiteit en productie behoren koraligene habitats en kalkwiervelden tot de belangrijkste ecosystemen in de Middellandse Zee, die van groot belang worden geacht voor de visserij en de koolstofregulatie.

Deze kaart toont gemodelleerde ruimtelijke verdelingen van koraligene habitats en kalkwiervelden (maerl). Deze bioconstructies zijn typische mediterrane onderwaterlandschappen die bestaan uit koraalachtige, algenachtige netwerken die groeien in omstandigheden met gedempt licht. Deze habitats zijn het resultaat van de bouwactiviteiten van algenachtige en dierlijke bouwers, waar fysische en biologische erosieprocessen tegenwicht tegen bieden. Vanwege hun omvang, biodiversiteit en productie behoren koraligene habitats en kalkwiervelden tot de belangrijkste ecosystemen in de Middellandse Zee, die van groot belang worden geacht voor de visserij en de natuurlijke opslag van koolstof.

Deze kaart toont de verdeling van Posidonia oceanica (beter bekend als Neptunusgras), een zeegrassoort die endemisch is voor de Middellandse Zee. Posidonia oceanica vormt grote onderwatervelden die een belangrijk onderdeel van het ecosysteem zijn. De vrucht zweeft vrij en wordt in Italië ook wel “olijf van de zee” (oliva di mare) genoemd. Ballen van vezelachtig materiaal van het gebladerte (“egagropili”) spoelen aan op de kust.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de Groenlandse heilbot (Reinhardtius hippoglossoides) in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de diepzeeroodbaars (Sebastes mentella) in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de grenadier (Coryphaenoides rupestris) in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de kabeljauw (Gadus morhua) in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de lange schar (Hippoglossoides platessoides) in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de rifkoraalsoort Madrepora oculata in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de steenkoraalsoort Lophelia pertusa in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de zachte koraalsoort Acanella arbuscula in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de zachte koraalsoort Acanthogorgia armata in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van de zachte koraalsoort Paragorgia arborea in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van het blauwkeeltje (Helicolenus dactylopterus) in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Het is de verwachting dat de klimaatverandering ingrijpende gevolgen heeft voor de diepzeeomgeving, zoals verzuring van het zeewater, opwarming, zuurstofverlies en verminderde beschikbaarheid van voedsel op de bodem van de zee. De prognose is dat deze veranderingen een bedreiging vormen voor veel commerciële diepzeevissen, koudwaterkoraalriffen en de ecosysteemdiensten die zij verzorgen. Deze kaart laat de verwachte afname, het behoud (refugia) en de toename van het bloemdier Desmophyllum dianthus in de toekomst (2081-2100) zien in een klimaatveranderingsscenario bij ongewijzigd beleid. Het onderzoek dat deze gegevens verzamelt, maakt deel uit van het Atlas-project in het kader van Horizon 2020 – een trans-Atlantische evaluatie en op het diepzee-ecosysteem gebaseerd ruimtelijkeordeningsplan voor Europa.

Deze kaart toont de voorspellende zeebodemhabitatkaart voor de Europese zeeën. De kaart is gecreëerd op basis van de geclassificeerde habitatdescriptoren die worden gebruikt om de uiteindelijke habitat te bepalen. Daarbij is, indien van toepassing, grotendeels het habitatclassificatiesysteem van de kaderrichtlijn mariene strategie gevolgd, waarbij de modeloutputs zo nodig zijn geaggregeerd. De kaderrichtlijn mariene strategie is vastgesteld op 17 juni 2008 en heeft als doel het mariene milieu in heel Europa doeltreffender te beschermen.