Archive:Στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα

Στοιχεία Ιουλίου 2020.

Προγραμματισμένη επικαιροποίηση του άρθρου: Νοέμβριος 2021.

This Statistics Explained article has been archived on 25 August 2021.

Highlights

Οι ληστείες στην ΕΕ-27 που καταγράφηκαν από την αστυνομία μειώθηκαν κατά 34 % μεταξύ 2012 και 2018.

Η αστυνομία κατέγραψε περίπου 3 993 ανθρωποκτονίες από πρόθεση στην ΕΕ-27 το 2018, δηλαδή μείωση 30 % συγκριτικά με το 2008.

Ληστείες, μέσος όρος 2016-2018
(αδικήματα που καταγράφηκαν από την αστυνομία ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάζονται στο παρόν άρθρο βασίζονται στα επίσημα στοιχεία για τα καταγεγραμμένα από την αστυνομία αδικήματα (αξιόποινες πράξεις) στην Ευρώπη κατά την περίοδο 2008-2018. Τα αποτελέσματα καλύπτουν την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ-27), τις τρεις έννομες τάξεις του Ηνωμένου Βασιλείου, τις χώρες ΕΖΕΣ, καθώς και εν μέρει τις υποψήφιες χώρες και τις δυνάμει υποψήφιες χώρες.

Full article

Μείωση των ληστειών κατά 34 % στην ΕΕ-27 μεταξύ 2012 και 2018

Μεταξύ του 2012 και του 2018 ο αριθμός των ληστειών που καταγράφηκαν από την αστυνομία στην ΕΕ-27 μειώθηκε κατά 34 %, φτάνοντας τις 299 000. Αντίθετα, μεταξύ του 2008 και του 2012, την περίοδο με τα υψηλότερα ποσοστά από το 2008 έως το 2018, όπως φαίνεται στο σχήμα 1, σημειώθηκε αύξηση κατά 8,8 %. Για το 2018 δεν υπάρχουν στοιχεία για την Εσθονία, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και τη Φινλανδία, επομένως η ακριβής μεταβολή για την ΕΕ-27 από το 2017 έως το 2018 είναι κάπως αβέβαιη. Από το 2017 έως το 2018 σημειώθηκε μείωση στις περισσότερες χώρες της ΕΕ-27, ενώ οι μεγαλύτερες σχετικές αυξήσεις παρατηρήθηκαν στην Ιρλανδία (8 %) και στη Σλοβενία (11 %).

Σχήμα 1: Ληστείες (καταγεγραμμένα από την αστυνομία αδικήματα), ΕΕ-27, 2008-2018
(αριθμός αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Στο σχήμα 2 παρουσιάζονται οι καταγεγραμμένες από την αστυνομία ληστείες αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού (αριθμός αδικημάτων ανά 100 000 κατοίκους). Κατά μέσο όρο για την περίοδο 2016-2018, οι υψηλότεροι αριθμοί στην ΕΕ-27 παρατηρήθηκαν στο Βέλγιο (154,3), τη Γαλλία (153,3), την Ισπανία (132,5) και την Πορτογαλία (115,5), ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά διαπιστώθηκαν στην Εσθονία (17,1), τη Ρουμανία (16,2), την Τσεχία (14,6), τη Σλοβενία (11,7), την Κύπρο (10,5), τη Σλοβακία (9,0) και την Ουγγαρία (9,0). Μεταξύ των χωρών ΕΖΕΣ, η Ελβετία είχε τον υψηλότερο αριθμό καταγεγραμμένων από την αστυνομία ληστειών, 20,9 ανά 100 000 κατοίκους.

Σχήμα 2: Ληστείες, μέσος όρος 2016-2018
(αδικήματα που καταγράφηκαν από την αστυνομία ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

3 993 ανθρωποκτονίες από πρόθεση στην ΕΕ-27 το 2018

Η αστυνομία κατέγραψε περίπου 3 993 ανθρωποκτονίες από πρόθεση στην ΕΕ-27 το 2018, δηλαδή αριθμό κατά 30 % μικρότερο από το 2008. Στον πίνακα 1 παρουσιάζονται τα αριθμητικά στοιχεία που έχουν αναφερθεί ανά χώρα.

Πίνακας 1: Ανθρωποκτονίες από πρόθεση, 2008-2018
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Στο σχήμα 3 παρουσιάζονται τα στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες από πρόθεση αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού (αδικήματα που καταγράφηκαν από την αστυνομία ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους). Το 2018 οι υψηλότεροι αριθμοί παρατηρήθηκαν στη Λετονία (5,2), τη Λιθουανία (3,5) και την Εσθονία (1,9). Σε 15 χώρες ο αριθμός αυτός ήταν μικρότερος από 1 ανά 100 000.

Σχήμα 3: Ανθρωποκτονίες από πρόθεση, 2018
(αδικήματα καταγεγραμμένα από την αστυνομία ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

583 000 επιθέσεις στην ΕΕ-27 κατά το 2018

Στην ΕΕ-27 οι επιθέσεις που καταγράφηκαν από την αστυνομία το 2018 έφτασαν περίπου τις 583 000, μειώθηκαν δηλαδή κατά 6,2 % συγκριτικά με τις 621 500 που ήταν το 2010. Όπως φαίνεται στο σχήμα 4, η τάση αυτή ήταν γενικά πτωτική κατά την περίοδο 2010-2018. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι «συνολικοί αριθμοί της ΕΕ» για την περίοδο 2016-2018 βασίζονται εν μέρει σε προηγούμενα στοιχεία, λόγω έλλειψης στοιχείων από τη Γαλλία (2017-2018) και την Ουγγαρία (2016-2018). Τα αναφερόμενα αριθμητικά στοιχεία δείχνουν αυξητική τάση στη Γαλλία την περίοδο 2010-2016 (από 232 000 σε 243 000) και μείωση στην Ουγγαρία την περίοδο 2010-2015 (από 14 600 σε 12 500).

Ο αριθμός των καταγεγραμμένων από την αστυνομία επιθέσεων ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό στην ΕΕ, ακόμη και αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού. Η συγκρισιμότητα επηρεάζεται από τις διαφορετικές νομοθεσίες, τα διαφορετικά ποσοστά αναφοράς και τις πρακτικές καταγραφής. Για παράδειγμα, στα στοιχεία ορισμένων χωρών, εκτός από τη διακεκριμένη επίθεση, περιλαμβάνονται οι απλές επιθέσεις, οι φονικές επιθέσεις (ανθρωποκτονία, φόνος κ.λπ.) ή οι σεξουαλικές επιθέσεις (οι οποίες συνήθως καταμετρώνται χωριστά).

Σχήμα 4: Επιθέσεις, ΕΕ-27, 2010-2018
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

528 000 κλοπές αυτοκινήτων στην ΕΕ-27 το 2018

Στην ΕΕ-27 καταγράφηκαν από την αστυνομία 528 000 κλοπές αυτοκινήτων το 2018, αριθμός που παρουσιάζει μείωση κατά 40 % σε σύγκριση με το 2008. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι για τη Γαλλία (2017-2018), την Κύπρο (2018) και την Ουγγαρία (2016-2018) για τα ελλείποντα αριθμητικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του έτους. Όπως φαίνεται στο σχήμα 5, στην ΕΕ-27 η τάση ήταν πτωτική συνολικά κατά την περίοδο 2008-2018. Αντίθετα, στην Ιρλανδία και την Κροατία σημειώθηκε αύξηση κατά 8 % στις καταγεγραμμένες από την αστυνομία κλοπές αυτοκινήτων μεταξύ του 2017 και του 2018.

Σχήμα 5: Κλοπές μηχανοκίνητων χερσαίων οχημάτων, ΕΕ-27, 2008-2018
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Όσον αφορά τις κλοπές αυτοκινήτων ανά 100 000 κατοίκους που καταγράφηκαν από την αστυνομία, οι υψηλότεροι αριθμοί (μέσος όρος περιόδου 2016-2018) σημειώθηκαν στην Ελλάδα (260,6), την Ιταλία (244,2), τη Γαλλία (241,9), τη Σουηδία (237,3) και τις Κάτω Χώρες (169,3). Οι χαμηλότεροι αριθμοί στην ΕΕ-27 παρατηρήθηκαν στη Σλοβακία (27,8), την Εσθονία (25,1), την Κροατία (21,4), τη Ρουμανία (10,8) και τη Δανία (4,0). Μεταξύ των χωρών ΕΖΕΣ, οι περισσότερες κλοπές αυτοκινήτων σημειώθηκαν στην Ελβετία, 80,5 ανά 100 000 κατοίκους.

Ο όρος «κλοπή αυτοκινήτου» περιλαμβάνει τις κλοπές μοτοσικλετών, επιβατικών αυτοκινήτων, λεωφορείων, πούλμαν, φορτηγών, μπουλντοζών κ.λπ., αλλά οι πρακτικές αναφοράς και καταγραφής ποικίλλουν με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η συγκρισιμότητα μεταξύ των χωρών και των ετών.

Σχήμα 6: Κλοπές μηχανοκίνητων χερσαίων οχημάτων, μέσος όρος περιόδου 2016-2018
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Στοιχεία για τους πίνακες και τα γραφήματα

Στοιχεία για τους πίνακες και τα γραφήματα (στα αγγλικά)

Πηγές στοιχείων

Στατιστικά στοιχεία για το έγκλημα και τα συστήματα ποινικής δικαιοσύνης γενικά

Στις πηγές των στοιχείων περιλαμβάνονται η αστυνομία και άλλες υπηρεσίες επιβολής του νόμου, οι εισαγγελικές αρχές, τα δικαστήρια, οι φυλακές, τα αρμόδια υπουργεία και οι στατιστικές υπηρεσίες. Οι εθνικές αρχές είναι υπεύθυνες για τα επίσημα στοιχεία που αποστέλλονται στην Eurostat και στα Ηνωμένα Έθνη (έρευνα των Ηνωμένων Εθνών για τις τάσεις εγκληματικότητας και τις επιχειρήσεις των συστημάτων ποινικής δικαιοσύνης).

Τα στοιχεία αυτού του άρθρου

Το άρθρο αυτό παρουσιάζει τα αποτελέσματα με βάση τα επίσημα στοιχεία για τα αδικήματα (αξιόποινες πράξεις) που καταγράφηκαν από την αστυνομία από το 2008 και έπειτα. Η Eurostat επικαιροποιεί τη διαδικτυακή βάση δεδομένων όταν οι χώρες αποστέλλουν νέα αριθμητικά στοιχεία, τα οποία μπορεί να διαφέρουν από τα αριθμητικά στοιχεία που παρουσιάζονται σε προηγούμενα άρθρα που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι τα ελλείποντα αριθμητικά στοιχεία. Στο παρόν άρθρο πολλά από τα συνολικά για την ΕΕ στοιχεία προσαρμόστηκαν εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. Για παράδειγμα, εάν έλειπαν στοιχεία για το 2017, χρησιμοποιήθηκαν τα στοιχεία του 2016 της ίδιας χώρας για το ίδιο έγκλημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται ο μέσος όρος του προηγούμενου και του επόμενου έτους. Μια άλλη μέθοδος για την αντιμετώπιση της έλλειψης στοιχείων είναι η σύγκριση των μέσων όρων τριών ετών. Για ορισμένα εγκλήματα λείπουν πάρα πολλά στοιχεία, γεγονός που δεν επιτρέπει την παρουσίαση συνολικών για την ΕΕ στοιχείων . Η διαδικτυακή βάση δεδομένων περιέχει τα στοιχεία όπως υποβλήθηκαν (χωρίς προσαρμογή).

Συγκεκριμένα εγκλήματα

Πρόσθετα στοιχεία σχετικά με τις ανθρωποκτονίες από πρόθεση, τους βιασμούς και τις σεξουαλικές επιθέσεις:

Παλαιότερα στοιχεία

Πλαίσιο

Τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα χρησιμοποιούνται από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, τις εθνικές αρχές, τα μέσα ενημέρωσης, τους πολιτικούς, τις οργανώσεις και το ευρύ κοινό. Κάθε κράτος θεσπίζει το ποινικό του δίκαιο, ορίζει τα εγκλήματα, τις νομικές διαδικασίες και τις αντιδράσεις της δικαιοσύνης, καθώς και τις προδιαγραφές σχετικά με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα (εκτός από τα εγκλήματα που καλύπτονται από το διεθνές ή το ενωσιακό δίκαιο). Κατά κανόνα, τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα είναι λιγότερο συγκρίσιμα μεταξύ των κρατών απ’ ό,τι οι στατιστικές με τις διεθνείς προδιαγραφές.

Παρά τις διαφορές των ποινικών δικαίων, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Αυτό, σε συνδυασμό με το δημόσιο και το πολιτικό συμφέρον, αποτέλεσε το υπόβαθρο για την ανάπτυξη στατιστικών στοιχείων για την εγκληματικότητα σε επίπεδο ΕΕ. Κατά την τελευταία δεκαετία, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, οι εθνικές αρχές και ο ΟΗΕ συνεργάστηκαν για τη βελτίωση των ευρωπαϊκών στατιστικών στοιχείων για την εγκληματικότητα. Μια σημαντική ποιοτική βελτίωση είναι η χρήση της κοινής ταξινόμησης των εγκλημάτων.

Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα αντανακλούν κυρίως τον τρόπο με τον οποίο οι αρχές καταγράφουν και χειρίζονται τις υποθέσεις. Τα αριθμητικά στοιχεία παρέχονται από εθνικές αρχές, όπως είναι η αστυνομία, η εισαγγελία, τα δικαστήρια και οι φυλακές. Απ’ όλα τα στοιχεία αυτά, τα αριθμητικά στοιχεία της αστυνομίας είναι εκείνα που δίνουν την ευρύτερη εικόνα, καθώς περιλαμβάνουν τα καταγεγραμμένα αδικήματα, ανεξάρτητα από το αν ασκήθηκαν διώξεις. Ωστόσο, τα αρχεία της αστυνομίας δεν καταμετρούν το σύνολο των εγκλημάτων. Με απλά λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο συνολικός αριθμός των εγκλημάτων είναι τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί συν εκείνα που δεν έχουν καταγραφεί μείον εκείνα που έχουν καταγραφεί εσφαλμένα. Είναι εύλογο να θεωρηθεί ότι το ποσοστό αναφοράς είναι υψηλό όταν απαιτείται έγγραφο από τις αστυνομικές αρχές για να υποστηριχτεί ασφαλιστική απαίτηση (π.χ. στις περιπτώσεις κλοπής αυτοκινήτου και διάρρηξης).