Archive:Στατιστικές για την κοινωνία της πληροφορίας - νοικοκυριά και άτομα

This article is outdated and has been archived on 01/09/2017 - for recent information on this topic see the article Digital economy and society statistics - households and individuals .

Στοιχεία εξαχθέντα τον Ιουνίου 2015. Πιο πρόσφατα στοιχεία: Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat, Βασικοί πίνακες και βάση δεδομένων. Προγραμματισμένη επικαιροποίηση του άρθρου: Ιούνιος 2017.

Διάγραμμα 1: Πρόσβαση στο διαδίκτυο και ευρυζωνικές συνδέσεις των νοικοκυριών στο διαδίκτυο, EΕ-28, 2007-14
(% των συνολικών νοικοκυριών)
Πηγή: Eurostat (isoc_pibi_hiac) και (isoc_pibi_hba)

Διάγραμμα 2: Πρόσβαση των νοικοκυριών στο διαδίκτυο, 2009 και 2014
(% των συνολικών νοικοκυριών)
Πηγή: Eurostat (isoc_ci_in_h)

Διάγραμμα 3: Πρόσβαση των νοικοκυριών στο διαδίκτυο ανά τεταρτημόριο εισοδήματος, 2014 (¹)
(% των συνολικών νοικοκυριών)
Πηγή: Eurostat (isoc_bde15b_h)

Διάγραμμα 4: Συχνότητα χρήσης του διαδικτύου, 2014
(% των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών)
Πηγή: Eurostat (isoc_ci_ifp_iu) και (isoc_ci_ifp_fu)

Διάγραμμα 5: Άτομα που έκαναν χρήση του διαδικτύου μακριά από το σπίτι ή από την εργασία, 2012 και 2014 (¹)
(% των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών)
Πηγή: Eurostat (isoc_cimobi_dev)

Διάγραμμα 6: Άτομα που έκαναν χρήση του διαδικτύου για να συμμετάσχουν σε κοινωνικά δίκτυα, 2014
(% των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών)
Πηγή: Eurostat (isoc_bde15cua)

Διάγραμμα 7: Χρήση του χώρου αποθήκευσης στο διαδίκτυο για την αποθήκευση και την ανταλλαγή αρχείων, 2014 (¹)
(% ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών)
Πηγή: Eurostat (isoc_cicci_use)

Διάγραμμα 8: Άτομα που παρήγγειλαν αγαθά ή υπηρεσίες μέσω του διαδικτύου για προσωπική χρήση τους 12 μήνες που προηγήθηκαν της έρευνας, 2012 και 2014
(% των ατόμων 16 έως 74 ετών)
Πηγή: Eurostat (isoc_ec_ibuy)

Το παρόν άρθρο παρουσιάζει τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία για πολλά θέματα της της πληροφορίας (στα αγγλικά) στην Ευρωπαϊκή Ένωση (EΕ), δίνοντας έμφαση στη διαθεσιμότητα των τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ), καθώς και στη χρήση τους από τα άτομα και στα νοικοκυριά. Η ανάπτυξη της κοινωνίας της πληροφορίας θεωρείται κρίσιμη για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας και της οικονομίας της ΕΕ.

Οι τεχνολογίες των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) επηρεάζουν πολλαπλώς την καθημερινή ζωή των ατόμων, τόσο στην εργασία όσο και στην προσωπική τους ζωή, για παράδειγμα, όταν επικοινωνούν ή όταν πραγματοποιούν αγορές στο διαδίκτυο. Οι πολιτικές της ΕΕ καλύπτουν όλο το φάσμα από τη ρύθμιση σε ολόκληρους τομείς, όπως το ηλεκτρονικό εμπόριο, έως την προσπάθεια να προστατευθεί η ιδιωτική ζωή του ατόμου.

Κύρια στατιστικά πορίσματα

Πρόσβαση στο διαδίκτυο

Οι ΤΠΕ απέκτησαν μεγάλη διαθεσιμότητα στο ευρύ κοινό, τόσο όσον αφορά την προσβασιμότητά τους όσο και το κόστος τους. Το έτος καμπής ήταν το 2007, όταν η πλειονότητα (55 %) των νοικοκυριών στην EΕ-28 διέθετε πρόσβαση στο διαδίκτυο. Το ποσοστό αυτό εξακολούθησε να αυξάνεται και το 2014 ανήλθε στο 81 %, δηλαδή αυξήθηκε κατά 2 επιπλέον ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το 2013.

Η ευρέως διαδεδομένη και οικονομικά προσιτή ευρυζωνική πρόσβαση αποτελεί ένα μέσο προώθησης της ενημερωμένης κοινωνίας που βασίζεται στη γνώση. Σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ η ευρυζωνική σύνδεση ήταν, κατά πολύ, η συνηθέστερη μορφή πρόσβασης στο διαδίκτυο, που χρησιμοποιούσε το 78 % των νοικοκυριών στην ΕΕ-28 το 2014, δηλαδή σημειώθηκε αύξηση κατά 36 ποσοστιαίες μονάδες από το 2007 — βλέπε διάγραμμα 1.

Το υψηλότερο ποσοστό (96 %) των νοικοκυριών που είχαν πρόσβαση στο διαδίκτυο το 2014 καταγράφηκε στο Λουξεμβούργο και στις Κάτω Χώρες (βλέπε διάγραμμα 2), ενώ η Δανία, η Φινλανδία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο ανέφεραν επίσης ότι τουλάχιστον εννέα στα δέκα νοικοκυριά είχαν πρόσβαση στο διαδίκτυο το 2014. Το χαμηλότερο ποσοστό πρόσβασης στο διαδίκτυο μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ καταγράφηκε στη Βουλγαρία (54 %). Ωστόσο, σημειώθηκε ραγδαία επέκταση όσον αφορά την πρόσβαση των νοικοκυριών στο διαδίκτυο στη Βουλγαρία, αφού το σχετικό ποσοστό αυξήθηκε κατά 27 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του 2009 και του 2014. Μόνο στην Ελλάδα, μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, σημειώθηκε μεγαλύτερη αύξηση (28 ποσοστιαίες μονάδες). Η αύξηση στην Τουρκία ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη, δηλ. 30 ποσοστιαίες μονάδες. Στην Τσεχική Δημοκρατία, τη Ρουμανία, την Εσθονία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και την Ιταλία καταγράφηκαν αυξήσεις 20 ποσοστιαίων μονάδων ή και παραπάνω κατά την ίδια περίοδο. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι σημειώθηκαν σχετικά μικρές αυξήσεις σε ορισμένα κράτη μέλη που βρίσκονταν κοντά στο σημείο κορεσμού, όπως είναι η Σουηδία και οι Κάτω Χώρες, αν και στη Λιθουανία καταγράφηκε η δεύτερη μικρότερη αύξηση (6 ποσοστιαίες μονάδες), παρά το σχετικά χαμηλό επίπεδο πρόσβασης στο διαδίκτυο (66 % το 2014).

Σύμφωνα με το διάγραμμα 3 το επίπεδο του εισοδήματος μπορεί να επηρεάσει το ποσοστό των νοικοκυριών που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Στην ΕΕ-28 το ποσοστό των νοικοκυριών με πρόσβαση στο διαδίκτυο το 2014 κυμάνθηκε μεταξύ 60 % για τα νοικοκυριά στο πρώτο τεταρτημόριο εισοδήματος (το 25 % των νοικοκυριών με το χαμηλότερο εισόδημα), παρουσιάζοντας αύξηση στο δεύτερο και το τρίτο τεταρτημόριο, και 97 % για τα νοικοκυριά στο τέταρτο τεταρτημόριο εισοδήματος (το 25 % των νοικοκυριών με το υψηλότερο εισόδημα). Σε καθένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ εμφανίστηκε η ίδια βασική τάση, δηλ. το χαμηλότερο ποσοστό πρόσβασης στο διαδίκτυο σημειώνεται στο πρώτο τεταρτημόριο εισοδήματος, το ποσοστό αυξάνεται στα επόμενα τεταρτημόρια και κορυφώνεται στο τέταρτο. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα κράτη μέλη με συνολικά υψηλή πρόσβαση στο διαδίκτυο, όπως οι Κάτω Χώρες και το Λουξεμβούργο, ανέφεραν σχετικά μικρή διαφορά στην πρόσβαση στο διαδίκτυο μεταξύ των τεταρτημορίων εισοδήματος. Αντίθετα, εντονότερες διαφορές παρατηρήθηκαν σε γενικές γραμμές μεταξύ των κρατών μελών με συνολικά χαμηλότερα επίπεδα πρόσβασης στο διαδίκτυο, κυρίως των κρατών μελών στη νότια και την ανατολική ΕΕ και των κρατών μελών της Βαλτικής.

Στα νοικοκυριά που περιλαμβάνονται στο τέταρτο τεταρτημόριο εισοδήματος, η διαφοροποίηση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ ως προς το ποσοστό των νοικοκυριών με πρόσβαση στο διαδίκτυο ήταν σχετικά χαμηλή και κυμάνθηκε μεταξύ 93 % στη Βουλγαρία και 100 % στο Λουξεμβούργο. Μόνο στην Ιταλία (90 %· δεδομένα του 2013) και στη Ρουμανία (85 %) το ποσοστό ήταν χαμηλότερο. Στα νοικοκυριά στο πρώτο τεταρτημόριο εισοδήματος, η διαφοροποίηση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ ως προς το ποσοστό των νοικοκυριών με πρόσβαση στο διαδίκτυο ήταν πολύ μεγαλύτερη και κυμάνθηκε μεταξύ 29 % στη Ρουμανία και τη Λιθουανία και 89 % στο Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες. Μόνο στη Βουλγαρία (15 %) το ποσοστό ήταν χαμηλότερο.

Χρήση του διαδικτύου

Από τις αρχές του 2014 λίγο παραπάνω από τα τρία τέταρτα (78 %) όλων των ατόμων στην ΕΕ-28, ηλικίας από 16 έως 74 ετών, χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο (τουλάχιστον μία φορά μέσα στους τρεις μήνες που προηγήθηκαν της έρευνας). Τουλάχιστον 9 στα 10 άτομα στη Δανία, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία, τη Φινλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο. Συγκριτικά, λιγότερα από τα δύο τρίτα όλων των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο στην Πορτογαλία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Το ποσοστό του πληθυσμού της ΕΕ-28 που δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο ήταν 18 % το 2014, δηλ. δύο ποσοστιαίες μονάδες λιγότερο σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, ενώ το 2009 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 30 %. Το ψηφιακό θεματολόγιο έχει θέσει ως στόχο το ποσοστό του πληθυσμού της ΕΕ-28 που δεν έχει χρησιμοποιήσει το διαδίκτυο να μην υπερβαίνει το 15 % μέχρι το 2015.

Το 2014 σχεδόν τα δύο τρίτα (65 %) των ατόμων έκαναν χρήση του διαδικτύου σε καθημερινή βάση — βλέπε διάγραμμα 4, ενώ ένα επιπλέον 10 % έκανε χρήση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα (αλλά όχι καθημερινά). Επομένως, το 75 % των ατόμων ήταν τακτικοί χρήστες (τουλάχιστον σε εβδομαδιαία βάση) του διαδικτύου, δηλ. ποσοστό χρήσης που ικανοποιεί — ένα έτος νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα — τον στόχο του ψηφιακού θεματολογίου του 75 % (που είχε τεθεί για το 2015). Όσον αφορά τους χρήστες του διαδικτύου στην ΕΕ, το ποσοστό των καθημερινών χρηστών κυμάνθηκε μεταξύ του 60 % στη Ρουμανία, του 76 % στη Τσεχική Δημοκρατία και την Πολωνία και του 90 % στις Κάτω Χώρες, το Λουξεμβούργο (92 %) και την Ιταλία (94 %). Η Νορβηγία (93 %) και η Ισλανδία (95 %) επίσης ανέφεραν υψηλό μερίδιο καθημερινών χρηστών του διαδικτύου επί του συνόλου των χρηστών.

Το διάγραμμα 5 απεικονίζει τη χρήση του διαδικτύου κατά τις μετακινήσεις, δηλ. μακριά από το σπίτι ή από την εργασία και με τη βοήθεια φορητού υπολογιστή ή συσκευής χειρός μέσω κινητής ή ασύρματης σύνδεσης. Στο διάγραμμα συγκρίνονται τα δεδομένα για το 2012, όταν το 36 % των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών στην ΕΕ-28 χρησιμοποιούσε κινητή συσκευή για να συνδεθεί στο διαδίκτυο, με τα δεδομένα για το 2014, όταν το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 51 %. Οι πιο κοινές κινητές συσκευές για τη σύνδεση στο διαδίκτυο ήταν τα κινητά ή τα έξυπνα τηλέφωνα, οι φορητοί υπολογιστές κάθε τύπου ή οι υπολογιστές-ταμπλέτες. Στη Σουηδία, τη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο καταγράφηκε το υψηλότερο ποσοστό κινητής χρήσης του διαδικτύου το 2014, ενώ περίπου τα τρία τέταρτα των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο κατά τις μετακινήσεις. Συγκριτικά, περίπου το ένα τέταρτο των ατόμων στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ιταλία χρησιμοποιούσε το διαδίκτυο μακριά από το σπίτι ή την εργασία.

Μία από τις πιο κοινές δραστηριότητες στο διαδίκτυο στην ΕΕ-28 το 2014 ήταν η συμμετοχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Περίπου τα μισά (46 %) άτομα ηλικίας 16 έως 74 ετών χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο για την κοινωνική τους δικτύωση, για παράδειγμα για τη σύνδεσή τους στο Facebook ή το Twitter.

Τουλάχιστον 6 στα 10 άτομα στη Δανία, τη Σουηδία, την Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο και το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούσαν ιστοχώρους κοινωνικής δικτύωσης, όπως συνέβη και στην Ισλανδία και τη Νορβηγία· το ποσοστό στις Κάτω Χώρες (59 %) ήταν μόλις κάτω από το επίπεδο αυτό. Στο άλλο άκρο της κλίμακας, υπήρχαν τέσσερα κράτη μέλη της ΕΕ στα οποία λιγότερα από 4 στα 10 άτομα χρησιμοποιούσαν τους ιστοχώρους αυτούς, και συγκεκριμένα η Γαλλία, η Πολωνία, η Ιταλία και η Ρουμανία· αυτό συνέβη επίσης και στην Τουρκία.

Χρήση του υπολογιστικού νέφους για την αποθήκευση και την ανταλλαγή αρχείων

Οι υπηρεσίες που βασίζονται σε τεχνολογίες υπολογιστικού νέφους παρέχουν τη δυνατότητα στους χρήστες να αποθηκεύουν αρχεία ή να χρησιμοποιούν λογισμικό σε διακομιστή μέσω του διαδικτύου. Οι υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους αποτελούν ένα σχετικά νέο φαινόμενο σε σχέση με τις διαδικτυακές εφαρμογές για κοινωνική δικτύωση, ακρόαση μουσικής ή παρακολούθηση ταινιών. Μία από τις κύριες προκλήσεις κατά τη μέτρηση της χρήσης υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους είναι ότι πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός μεταξύ των εν λόγω υπηρεσιών και άλλων διαδικτυακών υπηρεσιών. Στο διάγραμμα 7 παρουσιάζονται δύο δείκτες σχετικά με τη χρήση των υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους από άτομα για την αποθήκευση και την ανταλλαγή αρχείων. Το 2014 ένα στα πέντε (21 %) άτομα ηλικίας 16 έως 74 ετών στην ΕΕ- 28 αποθήκευε αρχεία σε διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης, με άλλα λόγια χρησιμοποιούσε υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους. Πάνω από το ένα τρίτο των ατόμων στις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία, το Λουξεμβούργο, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Δανία χρησιμοποιούσε διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης για την αποθήκευση αρχείων, ενώ στη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία τις υπηρεσίες αυτές χρησιμοποιούσαν λιγότερα από 1 στα 10 άτομα για τον σκοπό αυτό.

Σε σύγκριση με άλλους τρόπους ηλεκτρονικής ανταλλαγής αρχείων, ο διαδικτυακός χώρος αποθήκευσης χρησιμοποιήθηκε λιγότερο συχνά για τον σκοπό αυτό, όπως υποδηλώνουν λεπτομερέστερα αποτελέσματα (βλ. το άρθρο σχετικά με το διαδίκτυο και τις υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους). Παρά το ότι το 15 % του πληθυσμού της ΕΕ-28 χρησιμοποιούσε διαδικτυακό χώρο αποθήκευσης για την ανταλλαγή αρχείων το 2014, μεγαλύτερο ήταν το ποσοστό που χρησιμοποιούσε εφαρμογές ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (44 %), κλειδιά USB, DVD ή Bluetooth (30 %) ή προσωπικούς ιστοχώρους και ιστοχώρους κοινωνικής δικτύωσης (28 %). Τα περισσότερα άτομα που έκαναν χρήση των υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους εκτιμούσαν την ευκολία πρόσβασης στα αρχεία τους από διαφορετικές συσκευές ή τοποθεσίες. Ωστόσο, μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν γνώριζε σχετικά με τις υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους, παρά το ότι ήταν χρήστες του διαδικτύου. Μεταξύ των χρηστών του διαδικτύου που γνώριζαν για τις εν λόγω υπηρεσίες, οι ενδοιασμοί σχετικά με την ασφάλεια και την ιδιωτικότητα αποτελούσαν σημαντικό παράγοντα που τους απέτρεπε να τις χρησιμοποιούν.

Παραγγελία αγαθών και υπηρεσιών

Το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 16 έως 74 ετών στην ΕΕ-28 που παρήγγειλε αγαθά ή υπηρεσίες μέσω του διαδικτύου για προσωπική χρήση αυξήθηκε, και το 2014 ανήλθε στο 50 %, σημειώνοντας αύξηση 6 ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με το 2012 (βλέπε διάγραμμα 8). Επομένως, ο στόχος του ψηφιακού θεματολογίου να πραγματοποιεί διαδικτυακές αγορές το 50 % του πληθυσμού έως το 2015 επιτεύχθηκε ένα χρόνο νωρίτερα. Πάνω από τα δύο τρίτα των ατόμων στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Δανία, τη Σουηδία, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία και τη Φινλανδία παρήγγειλαν αγαθά ή υπηρεσίες στο διαδίκτυο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό πλησίαζε το ένα στα πέντε άτομα στην Ιταλία και τη Βουλγαρία και περίπου 1 στα 10 στη Ρουμανία. Σε ποσοστιαία κλίμακα, η μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ του 2012 και του 2014 σημειώθηκε στην Εσθονία, όπου οι διαδικτυακές παραγγελίες αυξήθηκαν κατά 26 ποσοστιαίες μονάδες, από 23 % το 2012 σε 49 % το 2014. Η επόμενη μεγαλύτερη αύξηση, μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, παρατηρήθηκε στην Τσεχική Δημοκρατία (11 ποσοστιαίες μονάδες)· στην Ισλανδία υπήρξε αύξηση 12 ποσοστιαίων μονάδων.

Πηγές και διαθεσιμότητα στοιχείων

Οι ταχείες τεχνολογικές αλλαγές σε τομείς σχετικούς με το διαδίκτυο και άλλες νέες εφαρμογές των ΤΠΕ συνιστούν προκλήσεις για τις στατιστικές. Επομένως, υπήρξε σημαντική εξέλιξη στον τομέα αυτό και τα στατιστικά εργαλεία προσαρμόστηκαν για να ικανοποιούν τις νέες απαιτήσεις για δεδομένα. Πράγματι, οι στατιστικές στον εν λόγω τομέα επανεξετάζονται σε ετήσια βάση, ώστε να ικανοποιούν τις ανάγκες των χρηστών και να συμβαδίζουν με τον ταχύ ρυθμό των τεχνολογικών αλλαγών.

Η προσέγγιση αυτή αντικατοπτρίζεται στην έρευνα σχετικά με τη χρήση των ΤΠΕ από τα νοικοκυριά και τα μεμονωμένα άτομα που διεξάγει η Eurostat. Αυτή η ετήσια έρευνα χρησιμοποιείται για τη συγκριτική αξιολόγηση των εξελίξεων που συνδέονται με τις ΤΠΕ, τόσο με την παρακολούθηση της εξέλιξης βασικών μεταβλητών στην πάροδο του χρόνου όσο και με τη βαθύτερη εξέταση άλλων πτυχών σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Παρά το ότι η έρευνα αρχικά επικεντρωνόταν σε θέματα πρόσβασης και σύνδεσης, στη συνέχεια το πεδίο της επεκτάθηκε για να καλύψει ποικιλία θεμάτων (π.χ. την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και το ηλεκτρονικό εμπόριο), καθώς και κοινωνικοοικονομικές αναλύσεις (όπως η περιφερειακή πολυμορφία, η έμφυλη ιδιαιτερότητα, οι ηλικιακές και οι εκπαιδευτικές διαφορές και το καθεστώς απασχόλησης). Το πεδίο της έρευνας όσον αφορά τις διάφορες τεχνολογίες προσαρμόζεται επίσης, για να καλύπτει νέες ομάδες προϊόντων και τρόπους παροχής τεχνολογιών πληροφόρησης σε τελικούς χρήστες.

Κάλυψη και ορισμοί

Η έρευνα για τα νοικοκυριά καλύπτει τα νοικοκυριά με ένα, τουλάχιστον, μέλος τους στην ηλικιακή ομάδα 16 έως 74 ετών. Η πρόσβαση στο διαδίκτυο των νοικοκυριών αφορά το ποσοστό των νοικοκυριών που διαθέτουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, έτσι ώστε να μπορεί το κάθε μέλος του νοικοκυριού να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο στο σπίτι, εφόσον το επιθυμεί, έστω και για να αποστείλει ένα ηλεκτρονικό μήνυμα.

χρήστες του διαδικτύου ορίζονται όλα τα άτομα ηλικίας 16 έως 74 ετών που χρησιμοποίησαν το διαδίκτυο τους τρεις μήνες που προηγήθηκαν της έρευνας. Τακτικοί χρήστες του διαδικτύου είναι τα άτομα που χρησιμοποίησαν το διαδίκτυο τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, κατά μέσο όρο, τους τρεις μήνες που προηγήθηκαν της έρευνας.

Η περίοδος αναφοράς για την εν λόγω έρευνα ήταν το πρώτο τρίμηνο του 2014· στις περισσότερες χώρες, η περίοδος της έρευνας ήταν το δεύτερο τρίμηνο. Ειδική ενότητα για το υπολογιστικό νέφος αποτέλεσε μέρος της έρευνας του 2014, και μια ενότητα για την κινητή χρήση του διαδικτύου αποτέλεσε μέρος της έρευνας του 2012.

Οι ενσύρματες τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο για την πρόσβαση στο διαδίκτυο χωρίζονται στις ευρυζωνικές και στις τεχνολογίες μέσω κλήσης από συνήθη τηλεφωνική γραμμή ή γραμμή ISDN. Η ευρυζωνική πρόσβαση περιλαμβάνει ψηφιακές συνδρομητικές γραμμές (DSL) και χρησιμοποιεί τεχνολογία μεταφοράς δεδομένων σε υψηλές ταχύτητες. Ως ευρυζωνικές γραμμές ορίζονται αυτές που διαθέτουν χωρητικότητα υψηλότερη της ISDN, δηλαδή ίση ή υψηλότερη των 144 kbit/s. Δημοφιλείς συσκευές πρόσβασης του διαδικτύου στο σπίτι είναι οι σταθεροί και οι φορητοί υπολογιστές.

Η κινητή χρήση του διαδικτύου ορίζεται ως η χρήση του διαδικτύου μακριά από το σπίτι ή την εργασία με φορητούς υπολογιστές ή συσκευές χειρός μέσω δικτύων κινητής τηλεφωνίας ή ασύρματης σύνδεσης.

Οι υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους παρέχουν διαδικτυακό χώρο για την αποθήκευση αρχείων, με ή χωρίς πρόσθετες δυνατότητες για την ανταλλαγή ή την επεξεργασία τηλεφορτωμένων αρχείων. Η έρευνα για τη χρήση των ΤΠΕ από τα νοικοκυριά και τα άτομα συμπεριέλαβε τη χρήση υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους για ιδιωτικούς σκοπούς.

Η παραγγελία αγαθών και υπηρεσιών από άτομα αναφέρεται στους δώδεκα μήνες που προηγήθηκαν της έρευνας και περιλαμβάνει τις επιβεβαιωμένες κρατήσεις διαμονής ή ταξιδίων, τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις, τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, τα βιντεοπαιχνίδια ή το λογισμικό, καθώς και τις υπηρεσίες πληροφόρησης από το διαδίκτυο με άμεση αμοιβή. Εξαιρούνται τα αγαθά και οι υπηρεσίες που αποκτώνται δωρεάν μέσω του διαδικτύου. Εξαιρούνται επίσης οι παραγγελίες που πραγματοποιούνται με μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μηνύματα τύπου SMS ή MMS.

Περιεχόμενο

Οι ευρυζωνικές τεχνολογίες θεωρούνται σημαντικές στη μέτρηση της πρόσβασης και της χρήσης του διαδικτύου, αφού παρέχουν στους χρήστες τη δυνατότητα ταχείας μεταφοράς μεγάλου όγκου δεδομένων και κρατούν ανοιχτές τις γραμμές πρόσβασης. Η διάδοση των ευρυζωνικών υπηρεσιών θεωρείται βασικός δείκτης στον τομέα χάραξης της πολιτικής για τις ΤΠΕ. Η ευρεία πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω ευρυζωνικών υπηρεσιών κρίνεται αποφασιστικής σημασίας για την ανάπτυξη προηγμένων υπηρεσιών στο διαδίκτυο, όπως το ηλεκτρονικό επιχειρείν, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση ή η ηλεκτρονική μάθηση. Οι ψηφιακές συνδρομητικές γραμμές (DSL) εξακολουθούν να αποτελούν την κύρια μορφή παροχής ευρυζωνικής τεχνολογίας, παρά την όλο και ευρύτερη διάδοση εναλλακτικών λύσεων, όπως η χρήση καλωδίου, δορυφόρου, οπτικών ινών και ασύρματων τοπικών βρόχων.

Τον Μάιο του 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε την ανακοίνωση Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη (COM(2010) 245 τελικό), τη στρατηγική για μια ακμάζουσα ψηφιακή οικονομία έως το 2020. Το ψηφιακό θεματολόγιο αποτελεί μία από τις επτά εμβληματικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Περιγράφει πολιτικές και δράσεις που αποσκοπούν στη μεγιστοποίηση των οφελών της ψηφιακής εποχής σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας. Το θεματολόγιο εστιάζεται σε επτά τομείς προτεραιότητας για την ανάληψη δράσης: δημιουργία ενιαίας ψηφιακής αγοράς, μεγαλύτερη διαλειτουργικότητα, ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της ασφάλειας στο διαδίκτυο, παροχή πολύ ταχύτερης πρόσβασης στο διαδίκτυο, ενθάρρυνση των επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη, ενίσχυση του ψηφιακού γραμματισμού, των δεξιοτήτων και της ένταξης καθώς και εφαρμογή των ΤΠΕ για την αντιμετώπιση των προκλήσεων με τις οποίες αναμετράται η κοινωνία, όπως η κλιματική αλλαγή και η γήρανση του πληθυσμού.

Το 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Αξιοποίηση των δυνατοτήτων του υπολογιστικού νέφους» (COM(2012) 529). Τα ευρύτερα συμφέροντα πολιτικής της ΕΕ έγκεινται στην ενεργοποίηση και στη διευκόλυνση της ταχύτερης υιοθέτησης του υπολογιστικού νέφους σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Το υπολογιστικό νέφος αποτελεί μια από τις στρατηγικές ψηφιακές τεχνολογίες και θεωρείται σημαντικός παράγοντας βελτίωσης της παραγωγικότητας και των υπηρεσιών.

Τον Μάιο του 2015 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε μια στρατηγική για την ψηφιακή ενιαία αγορά (COM(2015) 192), που αποτελεί μια από τις πρωταρχικές της προτεραιότητες. Η στρατηγική αυτή καλύπτει τρεις τομείς:

βελτίωση της διαδικτυακής πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες σε όλη την Ευρώπη·
δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη των ψηφιακών δικτύων και υπηρεσιών·
πλήρης αξιοποίηση του δυναμικού ανάπτυξης της ευρωπαϊκής ψηφιακής οικονομίας ως δυνητικού μοχλού ανάπτυξης.

Βλέπε επίσης

High-tech statistics - economic data (στα αγγλικά)
High-tech statistics - employment (στα αγγλικά)
Information society statistics - enterprises (στα αγγλικά)
Digital economy and digital society statistics at regional level (στα αγγλικά)
Innovation statistics (στα αγγλικά)
Internet and cloud services - statistics on the use by individuals (στα αγγλικά)
Internet use statistics - individuals (στα αγγλικά)

Περισσότερες πληροφορίες από την Eurostat

Εκδόσεις

Science, technology and innovation in Europe — 2013 edition — Εγχειρίδιο (στα αγγλικά)
Science, technology and innovation in Europe — 2008 edition — Στατιστικό βιβλίο (στα αγγλικά)
Δελτία τύπου και άλλες εκδόσεις

Βασικοί πίνακες

Στατιστικές για την κοινωνία της πληροφορίας (t_isoc) (στα αγγλικά), βλέπε:

Δείκτες πολιτικής (t_isoc _pi)

Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και διαδίκτυο για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις (t_isoc_ci)

Ηλεκτρονικό εμπόριο από ιδιώτες και επιχειρήσεις (t_isoc_ec)

Ηλεκτρονικές δεξιότητες των ατόμων και ικανότητες των επιχειρήσεων στον τομέα των ΤΠΕ (t_isoc_sk)

Περιφερειακές στατιστικές για την κοινωνία της πληροφορίας (t_isoc_reg)

Βάση δεδομένων

Στατιστικές για την κοινωνία της πληροφορίας (isoc) (στα αγγλικά), βλέπε:

Δείκτες πολιτικής (isoc_pi)

Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και διαδίκτυο για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις (isoc_ci)

Ηλεκτρονικό εμπόριο από ιδιώτες και επιχειρήσεις (isoc_ec)

Ηλεκτρονικές δεξιότητες των ατόμων και ικανότητες των επιχειρήσεων στον τομέα των ΤΠΕ (isoc_sk)

Περιφερειακές στατιστικές για την κοινωνία της πληροφορίας με περιφέρειες NUTS (isoc_reg)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

ΟΟΣΑ — διαδίκτυο (στα αγγλικά)